Στο ποδόσφαιρο οι οπαδοί των ομάδων είναι ίδιοι, σε κάθε γωνιά του κόσμου. Όταν την περασμένη Τετάρτη η Μάντσεστερ Σίτι αποκλείστηκε στα πέναλτι στην έδρα της από τη Ρεάλ Μαδρίτης, υπήρξαν κάποιοι- λίγοι μεν, πάντως υπήρξαν- που δυσανασχέτησαν με τη διαχείριση του αγώνα από τον Γκουαρντιόλα. Προφανώς δεν λέω ότι απαγορεύεται η κριτική στον καταλανό, όμως επί της ουσίας για ένα πέναλτι που χάθηκε, άκουσε φωνές. Το γνωρίζω διότι ήμουν εκεί…
Στη μπάλα τα περισσότερα πράγματα είναι σχετικά. Ο Ολυμπιακός την πρώτη αγωνιστική των play offs της εφετινής Super League, ηττήθηκε στον Πειραιά από τον Παναθηναϊκό εύκολα! Δεν πέρασαν καν λίγες ώρες και μπορούσε κανείς να ακούσει/διαβάσει, κριτική για την…ανεπάρκεια του Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ! Ότι δεν είναι για το επίπεδο του πρωταθλητισμού, επειδή δεν έχει δουλέψει σε μεγάλη ομάδα. Ακόμη και για την επιτυχία της Σεβίλλης στο Europa έχει ειπωθεί πως δεν ήταν κάτι τόσο σπουδαίο.
Από εκείνη την αγωνιστική ακολούθησαν, η ήττα από την ΑΕΚ που συνοδεύτηκε πάντως από σπουδαία εμφάνιση των “ερυθρόλευκων”, οι νίκες επί του Άρη και της Λαμίας και φυσικά η πρόκριση στον ημιτελικό του Confernece League, κόντρα στη Φενέρμπατχσε.
Ξαφνικά ο Μεντιλίμπαρ έγινε ξανά μεγάλος! Μοναδικός, σπουδαίος. Ας ηρεμήσουμε λοιπόν, μήπως καταφέρουμε να αντιληφθούμε το προφανές. Ότι το γεγονός και μόνο πως προέρχεται από μία χώρα με τις πολύτιμες ποδοσφαιρικές ρίζες της Ισπανίας, από μόνο του τον καθιστά καλύτερο από εμάς! Όλους εμάς (!), προπονητές, παίκτες, παράγοντες, θεατές και δημοσιογράφους. Δυστυχώς δεν έχουμε δικαίωμα ούτε καν να συγκρινόμαστε με τέτοιες ποδοσφαιρικές πατρίδες. Ας προσέχαμε, διότι κάποτε αυτό, έστω, το δικαίωμα το είχαμε κατακτήσει.
Εάν κάτι έχει αλλάξει λοιπόν ο βάσκος προπονητής στο υπάρχον ρόστερ της ομάδας, είναι η νοοτροπία. Κατά συνέπεια και η προσέγγιση των ποδοσφαιριστών του σε κάθε αγώνα. Δεν χωρούν βεντετισμοί, κακές συμπεριφορές και αδιαφορία. Άπαντες παίζουν κάθε φορά σε λογική τελικού. Όπως συμβαίνει δηλαδή στις σοβαρές χώρες.
Ο θρίαμβος στην Κωνσταντινούπολη είναι απόλυτα συνυφασμένος με το βάσκο προπονητή.
Ο Ολυμπιακός με την πρόσληψη του Μεντιλίμπαρ δεν διόρθωσε μόνο την προβληματική του εικόνα. Απέκτησε ταυτόχρονα νοοτροπία που του επιτρέπει να πρωταγωνιστεί, με την παρουσία του για πρώτη φορά στην ιστορία σε ημιτελικό γύρο διοργάνωσης της UEFA, ενώ βρίσκεται ξανά στο “κόλπο” του πρωταθλήματος. Λίγους μήνες νωρίτερα τα πάντα έδειχναν τελειωμένα. Παρ΄όλα αυτά εντός της αγωνιστικής σεζόν μεταμορφώθηκε κι αυτό οφείλεται -επαναλαμβάνω- σε πολύ μεγάλο βαθμό στο νέο του προπονητή.
Ο βάσκος, εκτός των άλλων, δεν διστάζει να παίρνει ρίσκα, χαρακτηριστικό εκείνων που καταφέρνουν σπουδαία πράγματα. Στην Κωνσταντινούπολη έριξε στη μάχη του δεύτερου ημιχρόνου τον Ιμπόρα και ενίσχυσε τη μεσαία γραμμή, δίνοντάς τη δυνατότητα στον Ολυμπιακό να αλλάξει τα πάντα, πιστεύοντας σταδιακά ότι μπορούσε. Ορισμένα πράγματα είναι απλά.
Ο Μεντιλίμπαρ είναι ξεκάθαρο πως έχει τακτοποιήσει την ομάδα του Ολυμπιακού από την πρώτη στιγμή που βρέθηκε στον Πειραιά. Εφαρμόζοντας πλάνο με συγκεκριμένους ρόλους στους παίκτες που πριν την πρόσληψή του έμοιαζαν χαμένοι.
Η ανανέωση επίσης της συνεργασίας με την “ερυθρόλευκη” ΠΑΕ πριν το τέλος της σεζόν και μετά την ήττα από τον αγώνα κόντρα στη Μακάμπι ήταν ευεργετική για το club και για τον ίδιο. Ήταν μία κίνηση διαφορετικής νοοτροπίας, η οποία αντιστοιχεί σε μεγάλα club της Ευρώπης.
Μεγάλο πράγμα στον ομαδικό αθλητισμό και ασφαλώς στο ποδόσφαιρο ο προπονητής. Η πορεία των “ερυθρόλευκων” το αποδεικνύει, με τους ποδοσφαιριστές τους να παρουσιάζονται μεταμορφωμένοι και πιστοί στο στόχο, ακόμη και όταν τα πράγματα δυσκολεύουν. Καθώς ο Ολυμπιακός προκρίθηκε ενώ βρέθηκε πίσω στο σκορ νωρίς και στη διαδικασία των πέναλτι έδειχνε να χάνει τις ευκαιρίες που του προέκυπταν.
.
