*Όταν πεθαίνει ένας πολιτικός συνήθως μιλάμε για τις παρακαταθήκες που αφήνει και τα επιτεύγματά του. Σπανίως μιλάμε για την αξιοπρέπεια του, την ανθρωπιά του, τις ευαισθησίες του. Η Φώφη Γεννηματά, πάλεψε στα ίσια τον καρκίνο, πάλεψε στα ίσια τη μοίρα της, πάλεψε στα ίσια τη κατάρα της οικογένειας της. Έπεσε μαχόμενη, έπεσε με την ελπίδα στα μάτια, έπεσε με γενναιότητα. Πορεύτηκε αυτόφωτη, παραδίπλα από τη βαριά σκιά του πατέρα της, έκανε μια ξεχωριστή διαδρομή στην πολιτική και κέρδισε σεβασμό και αξιοπιστία. Δίδαξε πολιτικό ήθος, δίδαξε ανεκτικότητα, δίδαξε θάρρος. Παρέδωσε πυξίδα στη νέα πολιτική γενιά, απέφυγε στεγανά και δήλωσε παρούσα εκεί που άλλοι εγκατέλειπαν το βαπόρι. Η πολιτική της πορεία θα κριθεί ιστορικά. Η προσωπικότητα της έχει κριθεί. Έφυγε η Φώφη. Το επώνυμο πλεονάζει. Αυτό το κατέκτησε. Η προσήνεια ήταν που την έκανε να ξεχωρίζει. Καλό κατευόδιο.
*Έκανε θόρυβο η σιγή ασυρμάτου της Standard & Poor’s και συγκεκριμένα η στάση του αμερικανικού οίκου να μην αξιολογήσει ούτε την προοπτική, αλλά ούτε και το επενδύσιμο της ελληνικής οικονομίας, κόντρα σε όσους περίμεναν ένα ενθαρρυντικό νεύμα. Αυτό γιατί, είθισται οι αποφάσεις των οίκων αξιολόγησης να ενέχουν και πολιτικό “χρώμα”. Πολύ δε περισσότερο, όταν την ίδια μέρα η Standard & Poor’s προχωρούσε σε αναβάθμιση της προοπτικής της οικονομίας της Ιταλίας. Έμμεσο μήνυμα στήριξης προς την κυβέρνηση Ντράγκι, σύμφωνα και με το Reuters.
*Είναι κοινό μυστικό, εντός και εκτός, πως ένας από τους λόγους που το ευρωσύστημα παρείχε (και παρέχει) άπλετη υποστήριξη, προς την Αθήνα-κυρίως μέσω της ΕΚΤ- ήταν η συμμόρφωση (χωρίς αστερίσκους) της Αθήνας στις παραινέσεις των Βρυξελλών σε θέματα λ.χ. απολιγνιτοποίησης. Η κυβέρνηση σωστά έπραξε (τότε) και απεδέχθη με προφανή τα οφέλη, η κυβέρνηση σωστά πράττει (και τώρα) που ξανά λειτουργεί στο μέγιστο τις μονάδες στην Πτολεμαΐδα (με την ανοχή των Βρυξελλών). Politics as usual.
*Σταγόνες, που ξεχείλισαν το ποτήρι, τα όσα πρωτοφανή διαδραματίστηκαν στο Χρηματιστήριο Αθηνών. Κατ’ αρχήν με το απαράδεκτο της καθυστέρησης, για 5 ώρες, έναρξης της συνεδρίασης-λόγω τεχνικών προβλημάτων, απόρροια αναβάθμισης που είχε κάνει η Cisco την προηγουμένη- αλλά και με τη μη ενημέρωση των επενδυτών από τη διοίκηση της ΕΧΑΕ, την παντελή απουσία των Αρχών και όσων μείωσαν, έτι περαιτέρω, την αξιοπιστία του θεσμού στις αγορές. Θυμίζω, πως η Cisco είχε δώσει (δωρεάν) και το πρόγραμμα, για την τηλεκπαίδευση. Ένα από τα πολλά ανέκδοτα, που κυκλοφόρησαν χθες στα χρηματιστηριακά γραφεία, μπας και… Δεδομένου, ότι η συνεδρίαση είχε διάρκεια 90′, γνωστός χρηματιστής ρωτούσε εάν στο 45′ θα έχει ημίχρονο. Για γέλια ή για κλάματα, για χρηματιστήριο χώρας-μέλους της Ευρωζώνης. Από την άλλη, εάν η κυβέρνηση (για λόγους δικούς της), τα funds (επίσης για λόγους δικούς τους) ήθελαν να αλλάξουν την διοίκηση, γιατί δεν το είχαν θέσει (τα funds) στην γενική συνέλευση του Μαΐου. Τότε ήταν καλός ο Σωκράτης Λαζαρίδης και μετά από 3-4 μήνες δεν…; Σας είπα, πως εάν επιβεβαιωθεί η πληροφορία μου για το όνομα του διαδόχου του Σωκράτη Λαζαρίδη, θα “πέσουν τα μπετά” (στην ποδοσφαιρική αργκό).
*Ρώτησα για το “πακέτο” των 43,5 εκατ. μετοχών της Eurobank, που πουλήθηκαν χθες στα 0,92 ευρώ. Συναλλαγή αξίας 39,9 εκατ., που αντιστοιχεί στο 1,17% του μ.κ. Μου μεταφέρθηκε, πως επρόκειτο για πώληση από αμερικανικό fund, που εν όψει της αμκ της ΔΕΗ αντλεί ρευστότητα από την αγορά. Χθες σας είχα αναφέρει άλλες 2 περιπτώσεις, των Fidelity και Helikon. Προφανώς ρευστοποιούν και άλλοι, καθώς η αμκ της ΔΕΗ τείνει να εξελιχθεί σε ευρωπαϊκό trend.
*Όσοι πίεζαν (για τους δικούς τους λόγους) τη διοίκηση της Εθνικής να πάει σε αμκ, μάλλον θα απογοητευτούν. Απ’ ότι μαθαίνω η διοίκηση Χαρδούβελη- Μυλωνά κέρδισε και χρόνο και διευκόλυνση, μέσω ΤΧΣ. Τελευταίο επικρατέστερο σενάριο η απο-επένδυση του ΤΧΣ με ανοιχτή διάθεση του ποσοστού που έχει στην Εθνική. Ένα book building για 1,9 δισ., άνετα το βλέπω στα peak του Ιανουαρίου-Οκτωβρίου.
*Τι σημαίνει για την Ελλάδα η πρόταση των στελεχών του ESM για την αναθεώρηση του Συμφώνου Σταθερότητας; Αν και η υπόθεση σηκώνει χαρτί και μολύβι, οι πρώτες εκτιμήσεις είναι μάλλον θετικές. Το προφανές είναι η αύξηση του επιτρεπόμενου ορίου του χρέους από το 60% στο 100%, καθώς με αυτό τον τρόπο μικραίνει η απόσταση που έχει να διανύσει η χώρα. Το δεύτερο είναι η σύνδεση της πορείας απομείωσης του χρέους με τον ρυθμό ανάπτυξης. Πρακτικά, από τη στιγμή που η υποχρέωση μείωσης της αναλογίας τους χρέους, θα ισχύει μόνο τις χρονιές που θα υπάρχει ανάπτυξη, περιορίζονται οι πιθανότητες να ξαναζήσουμε το δράμα της μνημονιακής περιόδου κατά την οποία ζητούνταν πρόσθετοι φόροι και επιβάλλονταν μειώσεις εισοδημάτων σε μια χώρα που βούλιαζε στην ύφεση. Στόχος της πρότασης είναι να ανοίξει ένας πολυετής ενάρετος κύκλος για την ευρωπαϊκή οικονομία κατά τον οποίο η δημοσιονομική εξυγίανση θα επιτυγχάνεται μέσα από την ανάπτυξη και την αύξηση της παραγωγικότητας και όχι μέσα από τον καταναγκασμό των λαών της Ευρώπης. Πόσο ωραία θα ήταν αυτές οι ιδέες να είχαν πέσει στο τραπέζι πριν από 10-11 χρόνια. Πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα και για την Ελλάδα.
