Οταν είχε ξεκινήσει η υπόθεση Μνημόνιο, που κράτησε τη χώρα και τους Ελληνες σε μια πρωτόγνωρη “ομηρία” με καταστροφικές συνέπειες για την οικονομία και την κοινωνία, λέγαμε και γράφαμε ότι η μόνη λύση, ήταν να συνεννοηθούν οι πολιτικές δυνάμεις. Να πάνε από κοινού στους εταίρους και να πουν ότι αυτά που μας ζητάτε δεν βγαίνουν και οι συνέπειες θα είναι μεγάλες, όχι μόνο για την Ελλάδα, αλλά και για την Ευρώπη.
Τότε το κάθε κόμμα και ο κάθε αρχηγός επιχειρούσε για τους δικούς του λόγους, να εκμεταλλευτεί την τραγωδία, που βίωνε ο ελληνικός λαός και να καρπωθεί μικροκομματικά ωφέλη.
Το αποτέλεσμα; Ακόμη και αυτοί που θεωρητικά κέρδισαν από την κρίση, πολιτικά, στο τέλος υποχρεώθηκαν να υπογράψουν Μνημόνια και αντί να κερδίσει ο τόπος “καταστράφηκαν” και αυτά.
Και αυτό γιατί τότε, αντί να συνεννοηθούν επέλεξαν μια ιδιότυπη μορφή εμφυλίου καθώς ο ένας πετροβολούσε τον άλλον, πίστευε ότι είχε τη…μαγική συνταγή εξόδου από τα Μνημόνια, την ώρα που ο κόσμος και η οικονομία καταστρέφονταν.
Εδώ και δυο χρόνια η Ελλάδα, αλλά και ο κόσμος ολόκληρος ζει μια πρωτόγνωρη τραγωδία. Μια τραγωδία που μέχρι σήμερα έχει στοιχίσει χιλιάδες ζωές. Μια τραγωδία που κάνει τα Μνημόνια να μοιάζουν με …απλή οδοντόκρεμα.
Πάνω από 20.000 νεκροί και μια οικονομία που κανείς δεν ξέρει πόσο θα πληρώσει τις συνέπειες της πανδημίας.
Και αντί τα κόμματα να συνεννοηθούν σε δυο τρία βασικά ζητήματα, επαναλαμβάνουν το μοντέλο που εφήρμοσαν στα Μνημόνια.
Ο καθένας τραβάει τη δική του γραμμή για να δείξει ότι η δική του αλήθεια είναι μοναδική.
Ένα από αυτά θα ήταν η υποχρεωτικότητα των εμβολίων. Ένα άλλο η ενίσχυση του ΕΣΥ. Ένα τρίτο ο ενιαίος προς την κοινωνία λόγος. Για να σωθούν ανθρώπινες ζωές.
Λέγαμε και το πιστεύουμε ότι η πανδημία δεν είναι χώρος για κομματικές μάχες και αντιπαραθέσεις.
Δυστυχώς τα κόμματα δεν τόλμησαν. Δυστυχώς οι επιστήμονες δεν τόλμησαν. Ακόμη και αυτοί υπέκυψαν στις Σειρήνες της προσωπικής προβολής και στις πολιτικές λογικές.
Αποτέλεσμα η ¨Ομικρον” να κάνει παρέλαση στη χώρα μας, σε έναν λαό κουρασμένο και σε μια οικονομία που μπορεί να βασίζεται στα καλά στοιχεία, αλλά και σε ένα μεγάλο κομμάτι της στα δανεικά, έστω και με χαμηλά επιτόκια.
Κάνουμε μια ακόμη φορά έκκληση στους πολιτικούς αρχηγούς, κυρίως στους τρείς πρώτους τον κ. Μητσοτάκη, τον κ. Τσίπρα και τον κ. Ανδρουλάκη. Συνεννοηθείτε. Κατεβάστε τους τόνους και βάλτε στη πάντα τους εγωισμούς και χαράξτε μια κοινλη γραμμή σε τρία βασικά ζητήματα.
Την επομένη της καταστροφής, δεν θα έχει καμία σημασία να μετράτε κέρδη και ζημιές με κομματικό πρόσημο. Και η Πρόεδρος η κυρία Σακελλαροπούλου ας συγκαλέσει επιτέλους μια συνάντηση αρχηγών. Τι άλλο πρέπει να γίνει δηλαδή;
