Ανδρέας Χατζηγιάννης, Πρόεδρος Κυπριακής Ένωσης Πλοιοκτητών

Η Κυπριακή Ένωση Πλοιοκτητών είναι ταγμένη στην υπηρεσία της Ελληνικής Ναυτιλίας

Η Κυπριακή Ένωση Πλοιοκτητών είναι ταγμένη στην υπηρεσία της Ελληνικής Ναυτιλίας, λειτουργώντας ως Προμηθείς και όχι ως Επιμηθείς. Επιλέγει να προνοεί, να σχεδιάζει και όχι απλώς να περιμένει το μέλλον. Αυτό τονίζει στην «ΑΚΤΗ ΜΙΑΟΥΛΗ» ο Πρόεδρος της Κυπριακής Ένωσης Πλοιοκτητών, Ανδρέας Χατζηγιάννης.

Ειδικότερα, ο Πρόεδρος της Κυπριακής Ένωσης Πλοιοκτητών επεσήμανε πως δεν πρέπει να εφησυχάζουμε από την πρόσκαιρη νηνεμία στις σχέσεις της Ελληνικής Ναυτιλίας με την Ευρωπαϊκή Ένωση, σχολιάζοντας πως «η στοχοποίηση και η επίθεση που εξαπέλυσε η Ευρωπαϊκή Ένωση την περίοδο 2012 – 2018 πρέπει να μας προβληματίζει και να μας κρατάει σε εγρήγορση». Μάλιστα, στάθηκε ιδιαίτερα στον καθοριστικό ρόλο της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών και τη μεγάλη επιτυχία της στην αποσόβηση της εν λόγω επίθεσης.

Τέλος, για την εξάλειψη της πειρατείας, υπογράμμισε πως πρόκειται για ένα θέμα που πρέπει να απασχολήσει και τα κράτη, καθώς η ναυτιλία ως κλάδος δεν έχει τα μέσα και τη δυνατότητα για την οριστική λύση του προβλήματος.

1)Κύριε Πρόεδρε, η ναυτιλία επηρεάστηκε εξαιρετικά αρνητικά λόγω COVID-19 στο ξηρό φορτίο, την ίδια στιγμή που το υγρό φορτίο πήγε πολύ καλά, λόγω πετρελαίου. Πως βλέπετε να εξελίσσεται η αγορά το επόμενο διάστημα;

Οι εξελίξεις στην αγορά με αναφορά την πανδημία COVID-19 ήταν φυσιολογικές. Όσον αφορά τη μεταφορά ξηρού φορτίου, η απομόνωση μείωσε την καταναλωτική ζήτηση, ενώ η αδρανοποίηση της βιομηχανίας περιόρισε τη ζήτηση πρώτων υλών. Φυσικό επακόλουθο ήταν ο περιορισμός της ανάγκης θαλάσσιων μεταφορών και η εκμηδένιση των ναύλων. Αυτό όμως έχει ημερομηνία λήξης και αναμένεται η πλήρης, και μάλιστα επαυξημένη, επαναφορά της μόλις οι κοινωνίες επανέλθουν στην ομαλότητα.

Το ίδιο συνέβη άλλωστε και με τον SARS το 2003, αλλά σαφώς σε πολύ πιο μικρή κλίμακα επειδή ο SARS επηρέασε σημαντικά μόνο την κινεζική αγορά και οικονομία, η οποία τότε αντιστοιχούσε σε ποσοστό κάτω του 5% της παγκόσμιας οικονομίας.

Από την άλλη, η αγορά των πετρελαιοφόρων είχε την αντίθετη πορεία. Η απομόνωση των πολιτών, η απαγόρευση της μετακίνησης και το κλείσιμο πολλών εργοστασίων επέφερε την ακαριαία εκμηδένιση της κατανάλωσης και ζήτησης, ενώ η παραγωγή πετρελαίου παρέμεινε ίδια – θα θυμάστε τις αποτυχημένες απόπειρες συμφωνίας των πετρελαιοπαραγωγικών χωρών και πρωτίστως μεταξύ Ρωσίας και Σαουδικής Αραβίας για τη μείωση της παραγωγής με αποτέλεσμα την κατακρήμνιση της τιμής του πετρελαίου. Αυτό έδωσε την ευκαιρία στις χώρες, ιδιαίτερα στις πιο οικονομικά ισχυρές, να προχωρήσουν σε μεγάλα προγράμματα αποθήκευσης του μαύρου χρυσού. Ο πιο πρόσφορος τρόπος αποθήκευσης είναι τα μεγάλα πετρελαιοφόρα, όπως τα VLCCs, γεγονός το οποίο οδήγησε σε ισχυρή άνοδο των ναύλων σε αυτό τον τύπο πλοίων το συγκεκριμένο διάστημα. Εν τω μεταξύ, η Ρωσία κατέληξε σε συμφωνία με τη Σαουδική Αραβία για τη μείωση της παραγωγής, η ζήτηση άρχισε να επανέρχεται με την λήξη της απομόνωσης και αυτά οδήγησαν με τη σειρά τους στη γρήγορη ανάκαμψη των τιμών στα προ COVID-19 κρίσης επίπεδα, οπότε και τα προγράμματα αποθήκευσης διακόπηκαν και οι ναύλοι επανήλθαν στα συνήθη χαμηλά επίπεδα των προηγουμένων ετών.

Αυτές οι διακυμάνσεις φανερώνουν πόσο ευμετάβλητη είναι η ναυτιλιακή αγορά, αλλά και τι τεράστια δύναμη προσαρμοστικότητας διαθέτει.

2)Ποιος είναι ο ρόλος της Κυπριακής Ένωσης Πλοιοκτητών, με δεδομένο ότι όλο και περισσότεροι κυπριακής καταγωγής εφοπλιστές επιλέγουν έδρα τους την Κύπρο;

Η Κύπρος, η μικρή Ελλάδα, όπως πρέπει να την αποκαλούμε, έχει ένα ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο να παίξει για την εθνική ναυτιλία. Έτσι πρέπει να τη βλέπουμε και είναι λυπηρό ότι αυτό δε γίνεται κατανοητό από όλους μας.

Δεν πρέπει να εφησυχάζουμε από την πρόσκαιρη νηνεμία στις σχέσεις της Ελληνικής Ναυτιλίας με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Η στοχοποίηση και η επίθεση που εξαπέλυσε η Ευρωπαϊκή Ένωση την περίοδο 2012 – 2018 πρέπει να μας προβληματίζει και να μας κρατάει σε εγρήγορση. Αναγνωρίζοντας το συγκροτημένο και καθοριστικό ρόλο που έπαιξε η Ένωση Ελλήνων Εφοπλιστών και τη μεγάλη επιτυχία της στην αποσόβηση της επίθεσης, δεν πρέπει να παραβλέπουμε, ωστόσο, και τον καταλυτικό ρόλο που έπαιξε το BREXIT στο τρόπο σκέψης και συμπεριφοράς των θεσμών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς, με απλά λόγια, ανέδειξε την άμεση ανάγκη να κλείσουν μέτωπα αντιπαραθέσεων προς όφελος πολιτικής συσπείρωσης και αλληλεγγύης στην Ευρωπαϊκή Ένωση σε μια κρίσιμη στιγμή για την υπόστασή της.

Η επίθεση αυτή δεν πρέπει να υποτιμηθεί και ξεχαστεί. Πρέπει να περάσει σαν μάθημα ότι απαιτείται η ενδοσκόπηση των θεμάτων λειτουργίας της Ελληνικής Ναυτιλίας στο πλαίσιο του υπάρχοντος νομoφορολογικού καθεστώτος, στο οποίο λειτουργεί η Ευρωπαϊκή Ένωση. Ο στόχος είναι να εναρμονίσουμε το εθνικό καθεστώς λειτουργίας της Ελληνικής Ναυτιλίας, για το οποίο οι ιθύνοντες πρέπει να γνωρίζουν ότι έχει δυσεπίλυτες αγκυλώσεις.

Αυτό ακριβώς κάνουμε στην Κύπρο εδώ και πολλά χρόνια και αυτός είναι ο ρόλος της Κυπριακής Ένωσης Πλοιοκτητών. Με συμπαραστάτη το κράτος αναλάβαμε να επιτελέσουμε αυτό το έργο. Αυτό επέτρεψε στην Κύπρο να λειτουργήσει σαν ένα είδος σωσιβίου για την Ελληνική Ναυτιλία στην επαπειλούμενη ανατροπή του πλαισίου λειτουργίας της. Όλοι αντιλαμβανόμαστε τη σημασία αυτού και τις ευθύνες που αναλογούν στον καθένα από εμάς.

Η Κυπριακή Ένωση Πλοιοκτητών είναι ταγμένη στην υπηρεσία της Ελληνικής Ναυτιλίας, λειτουργώντας ως Προμηθείς και όχι ως Επιμηθείς. Επιλέγουμε να προνοούμε, να σχεδιάζουμε και όχι απλώς να περιμένουμε το μέλλον.

3)Στην νέα τεχνολογική εποχή απαιτούνται στελέχη υψηλών προδιαγραφών για την ναυτιλία. Πόσο δύσκολο είναι να επιτευχθεί ο στόχος αυτός;

Στην εποχή της γνώσης και του τεχνολογικού ανταγωνισμού, είμαστε ευτυχείς που οι Έλληνες βρίσκονται στην κορυφή της λίστας των πιο επιστημονικά καταρτισμένων πολιτών του κόσμου. Από τα παλιά χρόνια το συγκριτικό πλεονέκτημα της Ελληνικής Ναυτιλίας ήταν και η ναυτοσύνη των Ελλήνων. Στη ραγδαία τεχνολογικά εξελισσόμενη ναυτιλία του σήμερα, προστίθεται σε αυτό το χαρακτηριστικό η επιστημονική κατάρτιση των Ελλήνων ναυτικών και των στελεχών της, που είμαι σίγουρος ότι θα οδηγήσουν την Ελληνική Ναυτιλία σε νέους ορίζοντες.

4)Η κυπριακή σημαία, ενώ είναι ελκυστική με βάση τις φορολογικές διευκολύνσεις, αντιμετωπίζει δυσκολίες δεδομένου του τουρκικού εμπάργκο σε κυπριακές εταιρείες ή πλοία με κυπριακή σημαία. Πως μπορεί να αντιμετωπιστεί αυτό με δεδομένη την αδιαλλαξία της Τουρκίας στο εθνικό θέμα;

Είναι γνωστό ότι η Κύπρος ανταγωνίζεται τα ισχυρά νηολόγια της Λιβερίας, του Παναμά, των Marshall Islands και της Μάλτας, σηκώνοντας για τρεις δεκαετίες το βάρος του Τουρκικού εμπάργκο, ενώ συνάμα λειτουργεί σε καθεστώς πλήρως εναρμονισμένο με το νομοφορολογικό πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της οποίας είναι πλήρες μέλος.

Αυτό από μόνο του συνιστά έναν άθλο του Κυπριακού Ελληνισμού σε πολλά επίπεδα και εξηγεί το λυσσαλέο πόλεμο εκ μέρους της Τουρκίας των ογδόντα εκατομμυρίων με σχεδόν $1 τρεις ΑΕΠ.

Δεν ξενίζει η στάση της Τουρκίας, όσο αποδοκιμαστέα κι αν είναι. Προβληματίζει όμως και προκαλεί η στάση της κατά τα άλλα δημοκρατικής Ευρώπης. Η δημοκρατία δεν αφορά μόνο τη λήψη αποφάσεων αλλά κυρίως την εφαρμογή τους. Ο ΟΗΕ έχει καταδικάσει τη στάση της Τουρκίας επισήμως, αλλά η Ευρωπαϊκή Ένωση ουδέν έπραξε. Αντιθέτως, ανέχεται τη συνέχιση αυτής της παράνομης στάσης της Τουρκίας έναντι ενός ισότιμου μέλους της, δηλαδή της ίδιας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το θέμα αυτό, ενώ θα έπρεπε, δε βρίσκεται καν στην τρέχουσα ατζέντα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Προβληματίζει που οι Ευρωπαίοι πολίτες και, ιδιαίτερα, οι διανοούμενοι και οι ισχυροί εμπνευστές και διαμορφωτές της Ευρωπαϊκής ιδέας, κλείνουν τα μάτια μπροστά σε αυτό το πρωτόγνωρο φαινόμενο, ουσιαστικά, καταρρακώνοντας το κύρος της ίδιας της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο όριο της γελιοποίησης.

Φορολογικές ελαφρύνσεις ή διευκολύνσεις, όπως αναφέρετε στην ερώτησή σας, δεν ισχύουν. Η φορολογική ελάφρυνση που εφάρμοσε η Κύπρος, ως μιας μορφής αντιστάθμισμα του αποκλεισμού της από μία σημαντική αγορά, όπως είναι η Τουρκία, και που διαμόρφωνε το ανταγωνιστικό πλαίσιο μεταξύ Κύπρου και των νηολογίων τρίτων χωρών, εξουδετερώθηκε πλήρως με ελληνική διάταξη του 2013.

5)Ο Πρόεδρος της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών έχει τονίσει πολλές φορές πως δεν είχαν γίνει οι προβλεπόμενες δοκιμές για τα νέα καύσιμα χαμηλής περιεκτικότητας σε θείο, ρίχνοντας την ευθύνη στα διυλιστήρια. Η δική σας άποψη ως Πρόεδρος της Κυπριακής Ένωσης Πλοιοκτητών;

Συμφωνώ απολύτως. Άλλωστε η εξέλιξη των πραγμάτων δικαιώνει αυτή την άποψη. Ο Πρόεδρος της ΕΕΕ επεσήμανε κατ’ επανάληψη την ολιγωρία του IMO σε θέματα ασφάλειας, ο οποίος τήρησε υποχωρητική στάση στις πιέσεις για επιβολή ασφυκτικών χρονοδιαγραμμάτων, που κάθε άλλο παρά εξυπηρετούσαν την υποκείμενη ανάγκη.

Δυστυχώς, φάνηκε στην πορεία ότι το μέτρο αυτό δεν επινοήθηκε και δεν εφαρμόστηκε με μοναδικό και αποκλειστικό σκοπό την εξυπηρέτηση του στόχου της μείωσης των ρύπων οξειδίων του θείου, τον οποίο, βεβαίως, ο ΙΜΟ σωστά έθεσε.

6)Μεγάλο πλήγμα αποτελούν οι πειρατείες που τον τελευταίο καιρό αποτελούν μάστιγα για την παγκόσμια ναυτιλία. Πως μπορεί να προστατευτεί η ναυσιπλοΐα και να είναι ασφαλή τα πληρώματα και τα φορτία;

Η πειρατεία αποτελούσε μάστιγα για τη ναυτιλία και τους ναυτικούς σε όλες τις εποχές. Δε συνιστά ιστορική καταγραφή, αλλά τρέχουσα πραγματικότητα. Δυστυχώς, ο κόσμος στην ολότητά του δεν εξελίσσεται ισόρροπα και πάντα ανοδικά. Υπάρχουν και σήμερα εστίες σε διάφορες περιοχές του πλανήτη, όπου επικρατεί ανέχεια και αναρχία, στην οποία βρίσκουν πρόσφορο έδαφος φαινόμενα σαν αυτό της πειρατείας.

Οι διαφορετικές συνθήκες που επικρατούν ανά περιοχή δεν επιτρέπουν ενιαία αντιμετώπιση. Από την άλλη, μεγάλες χώρες, όταν δε θίγονται σε ανάλογο βαθμό τα συμφέροντά τους, αποφεύγουν να ασχοληθούν με το πρόβλημα. Δείτε τη στάση των ΗΠΑ, που φαίνεται να αποσύρονται από το ρόλο που διαδραματίζουν χρόνια τώρα στην παγκόσμια σκηνή ως ηγέτιδα δύναμη. Έτσι, δεν αναλαμβάνονται πρωτοβουλίες για τη δραστική εξάλειψη του προβλήματος με ένα κοινό παγκοσμίως πλαίσιο πολιτικής και δράσης.

Η ναυτιλία, ως κλάδος, δεν έχει τα μέσα και τη δυνατότητα να δώσει την οριστική λύση. Αρκείται λοιπόν στην κατά περίπτωση διαχείριση της επίθεσης των ενόπλων, περιοριζόμενη στη διεξαγωγή επιτυχών διαπραγματεύσεων για την εκτόνωση της κρίσης. Όπως αντιλαμβάνεσθε, οι διαπραγματεύσεις αφορούν το ύψος των λύτρων σε συνδυασμό με τη διαδικασία απελευθέρωσης του πλοίου. Για εμάς η ζωή των συνεργατών μας είναι αδιαπραγμάτευτη. Το μόνο ενθαρρυντικό είναι πως οι πειρατές έχουν καταλάβει απολύτως το μήνυμα των πλοιοκτητών, ότι δηλαδή τα λύτρα θα δοθούν τότε και μόνο εφόσον οι άνθρωποί μας παραμείνουν απολύτως υγιείς και ασφαλείς μέχρι την επανάκτηση του ελέγχου του πλοίου. Η πειρατεία είναι μια σταθερή θλιβερή παράμετρος για τη ναυτιλία, είτε ως επιχειρηματικός κίνδυνος, είτε, κυρίως, ως διακινδύνευση της ίδιας της ανθρώπινης ζωής. Είναι θέμα που πρέπει να απασχολήσει και τα κράτη πέρα από τη ναυτική οικογένεια.