Μπορεί η προηγούμενη οικονομική κρίση να εκτίναξε τα ποσοστά της ανεργίας και η τρέχουσα υγειονομική να εμφύσησε το αίσθημα της ανασφάλειας σε πολλούς εργαζομένους σε νευραλγικούς κλάδους της ελληνικής οικονομίας, η εγχώρια αγορά εργασίας όμως συνεχίζει να εντοπίζει μια μόνιμη έλλειψη. Ο λόγος για τους εργαζομένους που σχετίζονται με την Πληροφορική και την Διαχείριση Δεδομένων η έλλειψη των οποίων πλήττει καίρια την ανταγωνιστικότητα των ελληνικών εταιρειών, ειδικά τώρα που ο ψηφιακός μετασχηματισμός βρίσκεται στο προσκήνιο.
Ειδικότερα και σύμφωνα με έκθεση της Manpower ένας στους τρεις Έλληνες εργοδότες αντιμετωπίζει αδυναμία να καλύψει θέσεις εργασίας, που σχετίζονται με την Πληροφορική και τη Διαχείριση Δεδομένων.
Για την ακρίβεια οι θέσεις εργασίας με τη μεγαλύτερη δυσκολία κάλυψης (31%) στην Ελλάδα σχετίζονται με την Πληροφορική και τα Δεδομένα ενώ η Βιομηχανία/Παραγωγή, η Εφοδιαστική αλυσίδα/ Επιχειρησιακές Λειτουργίες και οι Πωλήσεις/Μάρκετινγκ ακολουθούν, με αισθητά χαμηλότερο ποσοστό (21%, 20% και 19% αντίστοιχα).
Το 80% των εργοδοτών, που δεν καλύπτουν τις ανάγκες προσλήψεων, αποτελεί ρεκόρ 12ετίας για την χώρα μας, αφού πρόκειται για το υψηλότερο ποσοστό που έχει καταγραφεί από το 2008. Με αυτήν την επίδοση, η Ελλάδα κατατάσσεται στη 10η θέση στην περιοχή της ΕΜΕΑ (Ευρώπη, Μέση Ανατολή – Αφρική) στη δυσκολία εύρεσης του κατάλληλου προσωπικού.
Η ψαλίδα στην ελληνική αγορά ταλέντων διευρύνεται αισθητά τα τελευταία χρόνια. Το ποσοστό των εργοδοτών που δεν καλύπτουν τις ανάγκες προσλήψεών τους φτάνει σήμερα το 80% καταγράφοντας ρεκόρ 12ετίας, και αυξάνει συνεχόμενα από το 2010 κι έπειτα. Για την ακρίβεια το 2019 το ποσοστό των εργοδοτών, που απαντούσαν ότι δεν μπορούν να καλύψουν τις κενές θέσεις εργασίας, ανερχόταν σε 77%, ένα χρόνο νωρίτερα σε 61%, το 2016 σε 59%, ενώ το 2010 μόλις που έφτανε το 29%.
Η κατάσταση βέβαια δεν αποτελεί αμιγώς ελληνικό φαινόμενο, αφού και διεθνώς το ποσοστό έλλειψης ταλέντου είναι το υψηλότερο, που έχει καταγραφεί τα τελευταία 15 χρόνια, με το 69% των εταιρειών παγκοσμίως να αναφέρουν ελλείψεις ταλέντου.
Αν δεν αντιμετωπιστεί μάλιστα, το φαινόμενο θα γίνει εντονότερο δεδομένης και της κινητικότητας που καταγράφει ο κλάδο της Πληροφορικής στη χώρα αλλά και του ψηφιακού μετασχηματισμού κράτους κι επιχειρήσεων που προωθείται με εντατικούς ρυθμούς εντός ελληνικών συνόρων.
Να θυμίσουμε ότι ο συγκεκριμένος κλάδος έδειξε ιδιαίτερη ανθεκτικότητα ακόμα και εν μέσω υγειονομικής κρίσης. Παρά το γεγονός ότι η ελληνική αγορά Τεχνολογιών Πληροφορικής και Επικοινωνιών (ΤΠΕ) το 2020 έχασε το 4,4% της αξίας της, το 2021 εκτιμάται ότι θα παραμείνει στο ίδιο επίπεδο, σύμφωνα με τα στοιχεία του ΕΙΤΟ (European IT Observatory – Ευρωπαϊκό Παρατηρητήριο για την Τεχνολογία) που επεξεργάζεται και δημοσιοποιεί ο ΣΕΠΕ.
Ο μηδενικός ρυθμός ανάπτυξης την προηγούμενη χρονιά παρατηρήθηκε και σε άλλες χώρες της Ευρώπης με την Ελλάδα ωστόσο να εμφανίζει καλύτερες επιδόσεις εν συγκρίσει με άλλες αγορές του ευρωπαϊκού Νότου, όπως για παράδειγμα αυτή της Ιταλίας και της Ισπανίας.
Τις επόμενες χρονιές δε, ο κλάδος αναμένεται να ανακτήσει την θετική του πορεία – να θυμίσουμε ότι η αγοράς των ΤΠΕ είχε καταγράψει αύξηση 2,7% το 2018, στα 5,661 δισ. και 2,5% το 2019 στα 5,804 δισ. ευρώ.
Στο ίδιο πλαίσιο και παρότι πριν από την πανδημία, οι επενδύσεις των επιχειρήσεων επικεντρώθηκαν έντονα στις θεμελιώδεις τεχνολογίες και όχι στις αναδυόμενες, η συντριπτική πλειοψηφία, το 89%, αναγνωρίζει πλέον ότι χρειάζεται μια πιο ευέλικτη και επεκτάσιμη υποδομή πληροφορικής ως αποτέλεσμα της διαταραχής του τρέχοντος έτους, σύμφωνα με τη μελέτη DT Index, Dell 2020. Πλέον οι ελληνικές επιχειρήσεις επενδύουν σε τεχνολογίες όπως cloud, συστήματα CRM, analytics, ΙοΤ και αυτοματισμούς, όπως και σε e-commerce, με την ηλεκτρονική ανταλλαγή πληροφοριών και τη χρήση Big data να αποτελούν τις ισχυρότερες εγχώριες επενδυτικές τάσεις.
Νίκη Παπάζογλου
