Ο ηθοποιός Νικήτας Πλατής υπήρξε από τις πιο αναγνωρίσιμες κωμικές φάτσες του παλιού ελληνικού κινηματογράφου. Οι παλιότεροι τον θυμούνται πάντα στον αξέχαστο ρόλο που ερμήνευσε σε μια από τις μακροβιότερες και πιο πετυχημένες σειρές της ελληνικής τηλεόρασης, τον «Μεθοριακό σταθμό», που προβαλλόταν από το 1974-1981.
Γεννήθηκε στην Αμοργό το 1912 και απεβίωσε το 1984. Ο Νικήτας Πλατής είχε τη φήμη του γυναικοκατακτητή. Παντρεύτηκε δύο φορές στη ζωή του. Την πρώτη με την Αγγελική Πλατή και τη δεύτερη με την ηθοποιό Γκόλφω Μπίνη. Μαζί απέκτησαν ένα γιο, τον Σωτήρη ο οποίος πέθανε αλλά και δύο εγγόνια, τον Δημήτρη και την Ιωάννα. Πρόεδρος κατόπιν του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών, ο Πλατής ήταν ένα πολύπλευρο ταλέντο του καλλιτεχνικού χώρου, αφού εκτός από ηθοποιός ήταν και συγγραφέας πέντε θεατρικών έργων, 200 περίπου επιθεωρησιακών σκετς και πολλών στίχων και ποιημάτων, τα περισσότερα αφιερωμένα στην πατρίδα του την Αμοργό.
Το 1928 σε ηλικία μόλις 16 ετών, ο Νικήτας Πλατής πήγε στην Αθήνα και ξεκίνησε να εργάζεται σε περιπλανόμενα θέατρα ως επιθεωρησιογράφος. Το ταλέντο του στη γραφή του έδωσε την ευκαιρία να εμφανιστεί κάποια στιγμή πάνω στο σανίδι και ως ηθοποιός και έτσι αποκαλύφθηκε πως τα πήγαινε εξίσου καλά και στην υποκριτική. Έτσι ξεκίνησε τη θεατρική του καριέρα στη μουσική παράσταση «Ριρίκα». Το γράψιμο δεν το άφησε ποτέ και συνολικά υπέγραψε 200 περίπου σκετς για επιθεωρήσεις και πέντε ολοκληρωμένα θεατρικά, ενώ παράλληλα έπαιζε.
Η Φίνος Φιλμ μάς λέει ότι πήρε μέρος σε 112 ταινίες, οι 13 εκ των οποίων για λογαριασμό του Φίνου. Αν πρέπει να ξεχωρίσουμε κάποιες, χαρακτηριστικές ήταν οι εμφανίσεις του στις ταινίες «Ο φίλος μου ο Λευτεράκης» (1963), «Πολυτεχνίτης κι ερημοσπίτης» (1963), «Οι κληρονόμοι» (1964), «Η χαρτοπαίχτρα» (1964), «Τέντυ μπόι, αγάπη μου» (1965), «Φωνάζει ο κλέφτης» (1965), «Υπάρχει και φιλότιμο» (1965), «Ο Μελέτης στην Άμεσο Δράση» (1966), «Η κόρη μου η σοσιαλίστρια» (1966), «Ο εξυπνάκιας» (1966) «Μιας πεντάρας νιάτα» (1967), «Ο τρελός τα ‘χει 400» (1968), «Η ωραία του κουρέα» (1969), «Ησαΐα μη χορεύεις» (1969), «Ένας τρελός γλεντζές» (1970), «Ο αρχιψεύταρος» (1971), «Τι έκανες στον πόλεμο Θανάση;» (1971), «Υπέροχες νύφες, κορόιδα γαμπροί» (1972), «Ο άνθρωπος που έσπαγε πλάκα» (1972), «Τα χρόνια της οργής» (1973) και τόσες ακόμα… Τελευταία του ταινία ήταν τα «Μονά ζυγά δικά μου» του 1979. Οι σκηνές που γύρισε μάλιστα με τον Ντίνο Ηλιόπουλο θεωρούνται δικαιολογημένα ορόσημα στην ελληνική κωμωδία. Όπως, για παράδειγμα, στην ταινία «Φωνάζει ο κλέφτης» (1965), όταν ως διοικητής του αστυνομικού τμήματος ανακρίνει τον κρατούμενο λογιστή…
Η σειρά “σταθμός”
Ο Νικήτας Πλατής πρωταγωνίστησε στην τηλεοπτική σειρά «Μεθοριακός σταθμός», όπου έκανε μια αξέχαστη εμφάνιση ως ο αντικοινοτάρχης που βρισκόταν σε διαρκή κόντρα με τον κοινοτάρχη προϊστάμενό του. Χαρακτηριστικός ήταν ο ρόλος του προέδρου του χωριού στον τηλεοπτικό «Μεθοριακό Σταθμό» όπου συνεχώς τσακωνόταν με τον αντιπρόεδρο Αθηνόδωρο Προύσαλη και συχνά χρησιμοποιούσε τη λέξη «σουρ» για να κάνει επίδειξη των γνώσεών του στην αγγλική γλώσσα.
Η κωμική ατάκα που προέρχεται από την λέξη sure (σίγουρος) γρήγορα έγινε μόδα και έτσι όλοι οι τηλεθεατές τον αποκαλούσαν ο κύριος σούρ. Η διακοπή της σειράς μετά από χρόνια κυριαρχίας στην τηλεόραση έριξε σε μελαγχολία τον ηθοποιό που απομονώθηκε και στράφηκε στην ποίηση. Αργότερα εξέδωσε ποιητική συλλογή με τίτλο τα «Παραπονεμένα».
