Όσο η Τουρκία επιμένει στο κρεσέντο των απειλών και της προκλητικότητας, θα επιμένω και εγώ να αναδεικνύω την ανάγκη επαναπροσδιορισμού της σχέσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης με την Άγκυρα. Έναν επαναπροσδιορισμό κοινό και αποφασιστικό.
Έχει έρθει η ώρα να σκεφτούμε φωναχτά σχετικά με τα όσα πρεσβεύει η ΕΕ. Να αναλογιστούμε τις δεκάδες πολεμικές συγκρούσεις στον ευρωπαϊκό χώρο από τις αρχές του 20ου αιώνα και τους εκατομμύρια νεκρούς. Μόνο τότε θα ξαναθυμηθούμε πραγματικά το μέγεθος της Ιδέας για μια Ευρώπη της ειρήνης και της ενότητας.
Δεν είμαι από εκείνους που ζουν στο δικό τους ροζ συννεφάκι. Γνωρίζω την ύπαρξη εθνικών συμφερόντων ανάμεσα στα κράτη μέλη. Υπάρχουν συμφέροντα και άλλωστε πάντοτε υπήρχαν, όπως φυσικά και τα προβλήματα. Από την ίδρυσή της, η ΕΕ έχει ξεπεράσει πάρα πολλά κοινά προβλήματα.
Ως Ευρωπαϊστής έχω τονίσει πολλές φορές, ότι μέσα στον κυκεώνα των παγκόσμιων εξελίξεων, η ΕΕ με τη συνεργασία των κρατών μελών της, έχει καταφέρει πολλά. Στον τομέα της ειρήνης και της ασφάλειας, της ενιαίας αγοράς, στα πρότυπα υψηλής ποιότητας για τα τρόφιμα και το περιβάλλον, στα οφέλη για τους καταναλωτές, στα ανθρώπινα δικαιώματα και σε πολλά άλλα. Υπάρχει όμως ένα τεράστιο ζήτημα. Η κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας.
Να μην κρυβόμαστε και να κοιτάμε το πρόβλημα στα μάτια. Θέλουμε μια Ευρώπη που στα δύσκολα, δρα συλλογικά και αποφασιστικά. Μια Ευρώπη αλληλέγγυα και με κοινούς στόχους. Μια Ευρώπη, όπου το κοινό καλό υπερτερεί του εθνικού συμφέροντος και δυστυχώς στην περίπτωση της Κύπρου και της Ελλάδας δεν την έχουμε. Αυτή είναι η πραγματικότητα.
Θέλω να είμαι ξεκάθαρος και είμαι βέβαιος ότι όλοι όσοι με γνωρίζουν μου το πιστώνουν. Είμαι άνθρωπος που πιστεύει στην Ευρώπη, στην Ιδέα της, στις ιδρυτικές της Αρχές και Αξίες, στην ολοκλήρωσή της. Δεν θα πάψω όμως ποτέ να υπογραμμίζω τα εξόφθαλμα λάθη της Ένωσης είτε αφορούν την Κύπρο είτε την Ελλάδα ή την Ευρώπη συνολικά. Η Ευρώπη μέσα από τις ατέλειές της, είναι το σπίτι μας και αναμένουμε από την οικογένειά μας πλήρη και δίχως αστερίσκους στήριξη.
Ενώ η Ευρώπη συσπειρώνεται απέναντι σε Ρωσία, Λευκορωσία αλλά και στα ίδια της τα κράτη μέλη όπως την Πολωνία και την Ουγγαρία, δεν κάνει το ίδιο με την Τουρκία. Οι κυρώσεις στην Άγκυρα που αναγνωρίζει το κατεχόμενο έδαφος της Κύπρου μένουν στα συρτάρια. Το ίδιο την ώρα που προχωρά σε εποικισμό της Αμμοχώστου. Ακόμα και όταν απειλούνται τα ελληνικά νησιά και το υπόλοιπο 64% της Κύπρου.
Οι απειλές αυτές γίνονται με την ισχύ των όπλων, πολλά από τα οποία δυστυχώς είναι ευρωπαϊκά και αυτό μας ανησυχεί ιδιαίτερα. Στις 27 Σεπτεμβρίου κατά την έναρξη των εργασιών του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος στην Κρήτη, τόσο ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας όσο και ο Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος συμμερίστηκαν τις ανησυχίες που είχα εκφράσει. Κάλεσαν μάλιστα, τους Ευρωπαίους που ακόμα το πράττουν, να σταματήσουν να πωλούν όπλα στην Τουρκία. Δεν νοείται οποιαδήποτε χρηματοδότηση ή εξοπλιστική αναβάθμιση μιας χώρας που απειλεί καθημερινά δύο κράτη μέλη της ΕΕ.
Η Τουρκία έχει ξεπεράσει κάθε όριο και απειλεί την Ευρώπη συνολικά με το προσφυγικό. Απαράδεκτο να παραμένουμε σε συνετισμούς και προειδοποιήσεις χωρίς να συνοδεύονται από αξιοπιστία. Η γραμμή των ευρωπαϊκών χωρών πρέπει να καταδεικνύει ότι είμαστε απολύτως ενωμένοι ως προς την διαφύλαξη της ασφάλειας των κρατών μελών, στη διαφύλαξη της ευρωπαϊκής αξιοπιστίας.
Αυτό μπορεί να επιτευχθεί με έναν και μόνο τρόπο: «Μην πουλάτε όπλα στην κατοχική Τουρκία».
Λουκάς Φουρλάς
Ευρωβουλευτής ΔΗΣΥ & ΕΛΚ
