Δεν είμαι της λογικής ότι σκοτώνεις τα άλογα όταν γεράσουν. Και σίγουρα στην πολιτική, άνθρωποι με πορεία και εμπειρία είναι κάτι παραπάνω από απαραίτητοι. Αρκεί να βρούν λόγο και ρόλο που να τους ταιριάζει ώστε να μην μετατρέπονται σε…δεινόσαυρους, που αργά ή γρήγορα τους καταπίνει η εποχή και συνήθως όχι με τον τρόπο και τον σεβασμό που της αξίζει με βάση την προσφορά τους.
Τα γράφω αυτά παρατηρώντας τις αποφάσεις που έχουν πάρει οι πολιτικοί αρχηγοί, τοποθετώντας ως Γραμματείς των κομμάτων τους πρόσωπα μιας άλλης γενιάς και εποχής. Η ΝΔ τον Παύλο Μαρινάκη, ο ΣΥΡΙΖΑ την Ράνια Σβίγκου και το ΠΑΣΟΚ τον Ανδρέα Σπυρόπουλο. Αμφότεροι εκφράζουν την πρόθεση των αρχηγών τους να αλλάξουν γενιά και κουλτούρα στους κομματικούς μηχανισμούς τους. Βέβαια η ανανέωση στα κόμματα δεν είναι μόνο θέμα ηλικίας. Αλλά είναι θέμα νοοτροπίας και ιδεών.
Η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ έχουν την τύχη να έχουν αρχηγούς πουν έχουν διανύσει λιγότερα χιλιόμετρα στην καρέκλα της ηγεσίας. Αυτό δίνει στους κ.κ. Μητσοτάκη και Ανδρουλάκη, το πολιτικό πλεονέκτημα απέναντι στον Αλέξη Τσίπρα. Ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, που είναι ο μακροβιότερος αρχηγός και με διαφορά, δεν είναι πλέον το νέο πρόσωπο, που επέλεξαν οι Ελληνίδες και οι Ελληνες το 2015.
Είναι πλέον ο …παλιός. Και αυτό δεν είναι το κακό. Καθώς ο άνθρωπος είναι νέος εάν τον δούμε με τα κριτήρια που επιλέγουν τις ηγεσίες τους άλλες χώρες. Το κακό είναι ότι εκτός από ηλικιάκα “μεγάλος” ο Αλέξης Τσίπρας δεν είναι έτοιμος να αλλάξει το λόγο του, τις πολιτικές του, για να μοιάζει κοντινός στις απαιτήσεις της εποχής. Κάτι που θα τον ελάφρυνε από τα βάρη που κουβαλά ως ο παλιότερος.
Το ότι αλλάζει το κόμμα του μπορεί να τον βοηθήσει εάν αντέξει βέβαια τον πόλεμο φθοράς που του γίνεται. Οσο χαρισματικός και να είναι αυτό δεν του αρκεί για να δείξει τη φρεσκάδα που απαιτείται από τους πολίτες. Ο λόγος του παραμένει… παλιακός και τα διλήμματα που είναι επικεντρωμένα στο αφήγημα της κακιάς δεξιάς και ανασύρουν από το χρονοντούλαπο τον Παπάγο, δεν αγγίζουν τους νέους που στη συντριπτική τους πλειοψηφία δεν ξέρουν τον στρατάρχη Παπάγο, αλλά τον Παπάγο ως περιοχή.
Αυτά είναι ζητήματα που πρέπει να σκεφθεί ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ και να καταλάβει ότι πρέπει να βγάλει το …παλιό από πάνω του. Εχω την αίσθηση ότι οι κινήσεις που κάνει όπως στο θέμα της Σβίγκου, αλλά και των προσώπων που βγάζει μπροστά, δείχνει ότι καταλαβαίνει το πρόβλημα.
Το ερώτημα είναι εάν εκτός από πρόσωπα σκοπεύει να αλλάξει και ρητορική. Για να δούμε…
