Πραγματικά από που να το πιάσεις και που να σταθείς. Και αναφέρομαι στα όσα αποκαλύπτονται για την Κιβωτό του Κόσμου και τον πατέρα Αντώνιο. Ειλικρινά δεν μπορούμε να πιστέψουμε τα όσα γράφονται για αυτήν την ιστορία. Εμείς δικαστές δεν είμαστε και για αυτό ούτε θα κάνουμε στο σημείωμα αυτό δίκη προθέσεων. Εκείνο όμως που θα αναρωτηθούμε είναι τελικά το πόσο… σαπίλα μπορούμε να αντέξουμε ως κοινωνία. Διότι όταν πολίτες και Πολιτεία στηρίζουμε ανθρώπους για να αντέξουμε τα όσα ζούμε και βλέπουμε και στην πορεία όλα καταρρέουν τότε παραμένει ένα μεγάλο γιατί.
Διότι εδώ δεν μιλάμε για θυμό και οργή, εάν συμβαίνουν τα μισά από όσα διαβάζουμε και ακούμε. Μιλάμε για την απογοήτευση και την πίκρα που γεννά αυτή η υπόθεση. Οτι και να γίνει στη συνέχεια, όποιες αποφάσεις και να λάβει η κυβέρνηση εκείνο που δεν αλλάζει είναι η επιστροφή της καχυποψίας. Και αυτό δεν θα κοστίσει μόνο στην Κιβωτό. Θα απλωθεί σε όλα τα Ιδρύματα που προσφέρουν και δεν στηρίζονται κυρίως στις κρατικές επιδοτήσεις, αλλά στην εθελοντική προσφορά των ανθρώπων.
Ο πατέρας Αντώνιος ήταν και μια δημιουργία των Media. Που αναζητούν πρότυπα, τα εντάσσουν στο star sistem, και εκεί χάνεται το μέτρο. Και σε αυτούς και στα Μέσα.
Διότι όταν νιώθεις πανίσχυρος εξαιτίας της προβολής, όταν κανείς δεν σε αγγίζει μπροστά στην προσφορά προς τα παιδιά, τότε χάνεις και εσύ το μέτρο.
Φοβούμε και μακάρι να πέφτω έξω ότι υπάρχουν πολλές ακόμη Κιβωτοί. Και εάν η Πολιτεία θέλει πραγματικά να το ψάξει θα βρεθεί μπροστά στην Κιβωτό της…Πανδώρας. Διότι οι ΜΚΟ και όχι μόνο αυτές που αφορούν το μεταναστευτικό, αλλά πολλές άλλες πρέπει να ψαχθούν σε όλα τα επίπεδα. Από τις προσλήψεις που κάνουν (παρακάπτοντας τον ΑΣΕΠ μια και λειτουργούν ως ιδιωτικά ιδρύματα) μέχρι τις χρηματοδοτήσεις που λαμβάνουν και που καταλήγουν. Και αφού γίνει ο έλεγχος να ξεχωρίσουν τα χλωρά από τα ξερά, για να μην καίγονται όλα μαζί.
Λογοδοσία, Διαφάνεια και έλεγχος είναι το τρίπτυχο που πρέπει να εφαρμοστεί, ώστε να αποφευχθούν άλλα παρατράγουδα. Οσο για την αρμόδια Υφυπουργό, που ήθελε να λάβει μέτρα, αλλά κάποιοι την εμπόδισαν, αντί να βγαίνει στα παράθυρα και να καταγγέλλει πράγματα για τα οποία η ίδια ευθύνεται, να σωπάσει αν μη τι άλλο. Και στην πολιτική εκτός από το δρόμο του διορισμού, υπάρχει και ο δρόμος της παραίτησης εάν κάποιοι σε εμποδίζουν να πράξεις αυτό που πιστεύεις. Τόσο απλά, τόσο έντιμα. Καλά είναι τα σόου και οι εμφανίσεις, αλλά η πολιτική θέλει πράξεις. O Πάτερ Αντώνιος ήταν το αγαπημένο παιδί των ΜΜΕ και των πολιτικών. Ο χρόνος και η δικαιοσύνη θα δείξουν εάν η επιλογή ήταν σωστή ή λάθος…
