Θυμάμαι την μακαρίτισσα την πεθερά μου, που μου έλεγε: «Κουτσό, τυφλό, ενέπαιξε γέρο μην κοροϊδέψεις», επαναλαμβάνοντας προφανώς μια παροιμία που και εκείνη είχε ακούσει. Το σκεπτικό ήταν ότι κουτσός και τυφλός ενδέχεται να μην γίνεις, αλλά γέρος κάποια στιγμή θα γίνεις.
Για να είμαι ξεκάθαρος από την αρχή, δεν είμαι της άποψης ότι πρέπει να σκοτώνεις τα άλογα όταν γεράσουν. Αρα σωστά η Πολιτεία στηρίζει με κάθε τρόπο τους συνταξιούχους. Ούτε πιστεύω ότι ο κοινωνικός αυτοματισμός είναι δημοκρατική επιλογή και λύση. Αλλά οφείλω να επισημάνω ότι η χώρα μας, που ιστορικά έχει για αρχηγούς τριών πρώτων κομμάτων νέους ηλικιακά πολιτικούς αρχηγούς λαμβάνει τόσες πολλές πολιτικές υπέρ των ηλικιωμένων. Θα μου πείτε λογικό είναι, καθώς είμαστε πλέον χώρα γερόντων έστω και με νέους πολιτικούς.
Με το χέρι στην καρδιά, όμως πόσο πιστεύουν ότι το σύστημα θα…αντέχει για να συντηρούν οι νέοι των 600 ευρώ τους γέροντες που θα λαμβάνουν συντάξεις διπλάσιες του μισθού που παίρνουν εκείνοι. Και πόσο η αναλογία ένας εργαζόμενους για τρεις συνταξιούχους μπορεί να τροφοδοτεί το συνταξιοδοτικό μας πρόγραμμα.
Τα γράφω αυτά διότι και η κυβέρνηση Μητσοτάκη, μπήκε στη λογική εκλογών και παροχών, στοχεύοντας ακριβώς σε αυτήν την εκλογική πελατεία των συνταξιούχων, χωρίς να τολμά να πεί και εκείνη ότι το συνταξιοδοτικό είναι βόμβα, που για να μην εκραγεί προσεχώς και τα όρια ηλικίας θα πρέπει να αυξήσει κάποια κυβέρνηση τα επόμενα χρόνια, και τις συντάξεις να δει ξανά από την αρχή.
Συγγνώμη που χαλάω το κλίμα των ημερών, αλλά εάν νομίζουν ότι η αύξηση των εσόδων λόγω ακρίβειας, θα συνεχιστεί και σε αυτό θα πέσουν έξω. Αυτή είναι η πραγματικότητα που κανείς δεν τολμά να πεί στους συνταξιούχους και όχι μόνο. Είναι πικρές αλήθειες αλλά οι κυβερνώντες για να γίνουν αρεστοί δεν τις λένε πια. Βέβαια όταν έχεις μια αξιωματική αντιπολίτευση που κάνει πλειοδοσία, υποσχόμενη αναδρομικά, δώρα, εκας και αυξήσεις, τι θα κάνει μια κυβέρνηση. Να μην δώσει; Θα πέσει.
Για αυτό και ο Μητσοτάκης και ο Σταϊκούρας ενέδωσαν στα επιδόματα και στις υποσχέσεις. Ακόμη και αυτά έχουν πιθανότατα λιγότερο κόστος από ότι οι μόνιμες παροχές. Και όσο φροντίζουμε τα περήφανα γερατειά που έλεγε και ο Ανδρέας Παπανδρέου, τόσο οι νέοι θα βυθίζονται στην απελπισία και στους μισθούς ντροπής. Οσο για το πρόβλημα των συντάξεων αντί για να λύνεται, απλά θα μεταφέρεται στο χρόνο, μέχρι να βάλουμε μόνοι μας αυτή τη φορά Μνημόνια…
