Σε Φρανκφούρτη-Αθήνα επιχειρούν να “τετραγωνίσουν τον κύκλο” όσον αφορά στην διαχείριση του προβλήματος του DTC, της αναμονής των funds για διανομή μερίσματος σε συγκερασμό με την επίτευξη θετικής πιστωτικής επέκτασης, ελέγχου των νέων μη εξυπηρετούμενων ανοιγμάτων και μεγιστοποίησης του οφέλους από την διαχείριση-εκκαθάριση υφιστάμενων από τους servicers.
Σύνθετο το θέμα, καθώς το “βάρος” από την υποχρέωση υπολογισμού των απαιτήσεων λόγω αναβαλλόμενης φορολογίας “ψαλιδίζει” το μεγαλύτερο μέρος της καθαρής λειτουργικής κερδοφορίας.
Η συζήτηση για το DTC έχει ανοίξει και πάλι, αυτή την φορά για μια οριστική διευθέτηση του προβλήματος (για τους αναβαλλόμενους φόρους στους ισολογισμούς των τραπεζών) που εξακολουθούν να αντιστοιχούν στο περίπου ήμισυ των κεφαλαίων τους. Ακριβώς η υψηλή συμμετοχή του DTC στα κεφάλαια επισημαίνεται σταθερά όχι μόνο από την Τράπεζα της Ελλάδος, αλλά και από κάθε τρίτο παρατηρητή, ως ένα στοιχείο ποιοτικής αδυναμίας στην κεφαλαιακή βάση των τραπεζών.
Για αυτό και στο τραπέζι έχουν τεθεί διάφορες προτάσεις, λ.χ, να μετατραπούν οι αναβαλλόμενοι φόροι σε ομόλογα του Δημοσίου και να λυθεί δια μιας το πρόβλημα, αντί να περιμένουν οι τράπεζες να τους συμψηφίσουν με μελλοντικά κέρδη. Όμως, όπως επισημαίνει παράγοντας του υπουργείου Οικονομικών, υπάρχει ένα ζήτημα που δεν μπορεί να αγνοηθεί: το Δημόσιο, προκειμένου να κάνει αυτή την διευκόλυνση στις τράπεζες θα πρέπει κάτι να κερδίσει ως αντιστάθμισμα. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι οι διοικητές θα πρέπει να αναλάβουν ένα μέρος “κουρέματος” των απαιτήσεων, όταν αυτές θα μετατραπούν σε ομόλογα. Για το ποσοστό του “κουρέματος”, δεν αναφέρονται αριθμοί, πλην όμως αφήνεται να εννοηθεί ότι θα είναι σημαντικό. Από την άλλη οι τράπεζες έχουν μπει σε εποχή υψηλής κερδοφορίας, που θα τους επιτρέψει να ολοκληρώσουν χωρίς προβλήματα την απόσβεση του DTC, άρα δεν έχουν σοβαρό κίνητρο να υποστούν ένα κεφαλαιακό “χτύπημα” σε αυτή την φάση. Πολύ δε περισσότερο τώρα που τα πανίσχυρα funds προεξοφλούν τη διανομή μερίσματος- για πρώτη φορά- μετά το 2009.
Πάντως, οι επενδυτές δεν φαίνεται να προβληματίζονται ιδιαίτερα πλέον για το DTC και την ποιότητα των εποπτικών κεφαλαίων, αφού όλα δείχνουν ότι θα υπάρχει αρκετή κερδοφορία στο μέλλον για να γίνει η απόσβεση και ουσιαστικά είναι μηδενικός ο κίνδυνος έκδοσης μετοχών υπέρ του Δημοσίου.
Δεν είναι τυχαίο ότι ήδη οι συστημικές τραπεζικές μετοχές είναι σε διαπραγμάτευση σε σχέση τιμής/λογιστικής αξίας (P/TBV) που είναι ευθέως συγκρίσιμη με τις αντίστοιχες ευρωπαϊκές, ενώ σε δύο περιπτώσεις (Eurobank και Εθνική) το P/TBV ξεπερνά τον ευρωπαϊκό μέσο όρο.
