Ο νέος Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, δημοσκοπικά, θεωρεί ότι θα συνεχίσει να δοξάζεται κρυπτόμενος.
Από την ασφάλεια των Βρυξελλών, τις οποίες δεν έχει ακόμη εγκαταλείψει, απολαμβάνοντας τα προνόμια που του προσφέρει η θέση, συνεχίζει να μην παίρνει θέση σε τίποτα.
Συνεχίζει να… κλείνει το μάτι, πότε στη ΝΔ και πότε στο ΣΥΡΙΖΑ. Πιστεύει ότι έχει μεταμορφωθεί εν μια νυκτί σε πολύφερνη νύφη που την διεκδικούν άπαντες.
Και έχει την απαίτηση να του φέρονται με το… γάντι, γιατί μπορεί να γίνει ρυθμιστής την επόμενη των εκλογών ημέρα.
Για αυτό και δεν απαντά στο ερώτημα που του θέτουν τόσο η ΝΔ όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ. Δηλαδή, με ποιόν θα πάει και ποιόν θα αφήσει την επόμενη ημέρα.
Με αυτήν τους την συμπεριφορά τόσο η Πειραιώς όσο και η Κουμουνδούρου, ηθελημένα ή άθελα κάνουν πάσα στον Ανδρουλάκη ψηφοφόρους, αφήνοντάς τον παράλληλα να βιώνει έναν μικρομεγαλισμό.
Αυτό είναι το σύνδρομο, που κυριαρχεί στη Χαριλάου Τρικούπη. Εχοντας διασφαλίσει την στοργή παραγόντων της διαπλοκής, οι οποίοι το πουσάρουν, με κάθε τρόπο, πιστεύουν ότι… έρχονται και πάλι στα πράγματα.
Εαν βέβαια δεν αλλάξουν στρατηγική ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, δεν αποκλείεται να αναδειχτούν στους μεγάλους χορηγούς του νέου ΠΑΣΟΚ.
Ο αρχηγός του, κινούμενος έξυπνα κάνει ότι δεν ακούει ούτε τα όσα του έσυρε η ευρωβουλευτής του και Αντιπρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου Εύα Καιλή.
Ιδού τι έγραψε η κυρία Καιλή, με αφορμή τα έργα και ημέρες Πολάκη: “τοξικότητα την οποία επιχειρεί να επιβάλει στην πολιτική σκηνή με πραξικοπηματικό και άξεστο τρόπο ένας βουλευτής οφείλει να καταδικαστεί από όλους μας χωρίς μισόλογα.
Διαρκή αμφισβήτηση της ανεξαρτησίας των θεσμών, ακόμη και εντός Βουλής, με την ωμή απειλή πολιτικής εμπλοκής στο έργο της Δικαιοσύνης και της ανάσυρσης μιας υπόθεσης που αρχειοθετήθηκε, είναι ευθεία επίθεση στη Δημοκρατία μας και δεν μπορεί να μένει ατιμώρητη” Τόσο απλά. Αλλά το αυτί του νέου αρχηγού δεν φαίνεται ότι ιδρώνει.
Απλά αναρωτιόμαστε, από που και για πόσο θα διασφαλίζει ασυλία ο κ. Ανδρουλάκης. Ποιοι είναι αυτοί που θέλουν να τον μεταμορφώσουν εν μια νυκτί, σε ρυθμιστή των εκλογών, παρέχοντάς του πολιτικό αλεξίσφαιρο;
Ως πότε θα τον έχουν στα ώπα-ώπα, με την ελπίδα ότι θα πάει είτε από εδώ, είτε από εκεί, αντί να αγωνίζονται με τις πολιτικές τους, να διασφαλίσουν την πρώτη θέση στις κάλπες;
Πόσο ΠΑΣΟΚ μπορεί να παράξει το ελληνικό πολιτικό σύστημα;