Σε 45 ημέρες ξεκινάει το πρωτάθλημα της Super League και δεν μπορεί κανείς από τους φίλους των μεγάλων ομάδων να υποστηρίξει πως κοιμάται ήσυχος, για την εικόνα που περιμένει στο γήπεδο, με τις έως τώρα μεταγραφές τους.
Σε καμία περίπτωση δεν είναι όλες οι ομάδες του Big-5 στο ίδιο επίπεδο. Ο Ολυμπιακός έχει ήδη φροντίσει να ενισχυθεί με τον σπουδαίο και γεμάτο από πλούσιες παραστάσεις Βρσάλικο, που δεν αναμένεται πάντως να μπει στην πρώτη γραμμή άμεσα. Τον ικανό να προσθέσει ιδέες στο παιχνίδι, άρα και απαραίτητο Ζίνκερναγκελ, τον Αμπού Καμαρά και τον Άβιλα.
Είναι λογικό οι νεοφερμένοι να χρειάζονται χρόνο προσαρμογής, όμως η ευρωπαϊκή πρόκληση στη Χάϊφα πιέζει. Γι’ αυτό θα πρέπει να παρουσιαστούν έτοιμοι και οι τρεις, στο πρώτο ματς, στο Ισραήλ. Εκεί δύσκολα θα προλάβει να είναι διαθέσιμος ο Βρσάλικο. Ένα σημαντικό ζήτημα για τους “ερυθρόλευκους” είναι η βελτίωση της απόδοσης της αμυντικής γραμμής συνολικά. Οκ, τα φιλικά δεν πρέπει να τα παίρνει ποτέ κανείς τις μετρητοίς για όλα όσα μας δείχνουν, εμάς που δεν αποτελούμε μέρος της δουλειάς του σχεδιασμού, πάντως ανασταλτικά οι επιδόσεις επιδέχονται βελτίωσης.
Για τον Παναθηναϊκό η απόκτηση του Λοντίγκιν στα δοκάρια έφερε τον καλύτερο τερματοφύλακα από τους υπάρχοντες αυτή την ώρα στην ομάδα. Όταν ωστόσο κινείσαι τόσο δυνατά σε μία θέση κρίσιμη, οφείλεις να κάνεις ακριβώς το ίδιο και για την επίθεση, στη θέση του φορ. Κάτι που όπως φαίνεται θα καθυστερήσει, με κίνδυνο η ομάδα να το πληρώσει.
Πρέπει να δούμε την πραγματικότητα, η οποία μας “λέει” πως ο Γκάνεα είναι πιο ολοκληρωμένος και έμπειρος από τον Χατζηθεοδωρίδη, για το ρόλο του δεύτερου αριστερού μπακ πίσω από τον Χουάνκαρ, ενώ ο Τσέριν αποτελεί αξιόπιστη μεσοεπιθετική επιλογή στον άξονα. Είναι παίκτης που μπορεί να δώσει λύσεις και στον τομέα της έντασης, όπου εκτός από τον Αλεξανδρόπουλο δεν υπήρχε άλλος με τέτοια ικανότητα στο ρόστερ.
Είναι ξεκάθαρο λοιπόν ότι με τους ρυθμούς που κινείται ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς στην αξιολόγηση και αναμονή για κάτι καινούριο, ο Παναθηναϊκός στο ευρωπαϊκό ξεκίνημα της σεζόν θα βασιστεί κυρίως στους «παλιούς».
Η ομάδα θέλει λοιπόν ακόμη φορ, στόπερ, δυο εξτρέμ και δυο μέσους. Κυρίως όμως, όσο αργεί να αποκτήσει τον κεντρικό αμυντικό στη θέση του Βέλεθ, τον δημιουργικό χαφ- ηγέτη και τον κεντρικό επιθετικό, βάζει σε κίνδυνο την πρόκριση στα play offs του Conference League.
Στον ΠΑΟΚ ο Τσόλακ αν και φαινόταν πως δεν υπήρχε περίπτωση να φύγει, αποτελεί πλέον παρελθόν και θα πρέπει η ομάδα μέσα στο καλοκαίρι να προχωρήσει στην ποιοτική αναβάθμιση της επίθεσης. Το ίδιο “φωνάζει” ότι πρέπει να γίνει και στους στόπερ. Σε κάθε περίπτωση είναι καλό ότι προστίθενται ποδοσφαιριστές σε μικρότερη ηλικία αλλά με το ρίσκο της απειρίας.
Για την ΑΕΚ το νέο γήπεδο είναι από μόνο της μία τόσο δυνατή ιστορία, η οποία ξεπερνάει τα πάντα. Το ζήτημα είναι πάντως εάν θα αφήσει πίσω και την ίδια την ομάδα, με καταστροφικά αποτελέσματα. Σε αυτή την καθοριστικά λεπτή ισορροπία, σημαντικό ρόλο θα διαδραματίσει ο Ματίας Αλμέϊδα. Καθώς πρόκειται για προπονητή ο οποίος επενδύει πάντοτε στην αποφασιστικότητα και το πάθος των παικτών, από όποιο τομέα κι αν μπορεί να αντλήσει αυτά τα όπλα. Είναι λοιπόν καλό ότι στην επιστροφή της στη Νέα Φιλαδέλφεια, η ΑΕΚ θα έχει προπονητή που μπορεί να επικοινωνήσει συναισθηματικά με τις εξέδρες.
Στις μεταγραφές, ο Γκατσίνοβιτς και ο Γιόνσον μπορεί να μην είναι σούπερ ονόματα από τη Λατινική Αμερική, αποτελούν ωστόσο αξιόπιστες λύσεις.
Στον Άρη οι κινήσεις των μεταγραφών έγιναν σε χρόνο ρεκόρ! Οι Θεσσαλονικείς θα αποτελέσουν μεγάλο ερωτηματικό στην αρχή της σεζόν, λόγω των διαφοροποιήσεών τους, κι ενώ μέχρι πριν τρεις εβδομάδες δεν γνώριζαν εάν θα μπορούσαν να κάνουν μεταγραφές.
Συμπερασματικά, για όλους τους μεγάλους, η εκκίνηση στη χρονιά θα αποκαλύψει πιθανότατα περισσότερες από τις συνηθισμένες τα τελευταία χρόνια αδυναμίες τους. Το στοίχημα Νο2 θα είναι η ικανότητα διαχείρισης από τους προπονητές, το τεχνικό επιτελείο συνολικά και τις διοικήσεις, ώστε να βαδίσουν στα πλάνα που έχουν καταστρώσει.
