Έχουν περάσει 10 μήνες από την τελευταία επίσκεψή μας στο Σαντιάγκο Μπερναμπέου, για τον ημιτελικό του Champions League τότε Ρεάλ Μαδρίτης- Chelsea. Η εικόνα της ιστορικής έδρας δεν έχει διαφοροποιηθεί όσο θα περίμενε κανείς, παρά το σεβαστό χρονικό διάστημα που έκτοτε έχει παρέλθει.
Η αναφορά γίνεται σχετικά με τα έργα ανακατασκευής του Μπερναμπέου, η εξέλιξη των οποίων έδειχνε τον περσινό Μάϊο πως μπορούσε να ολοκληρωθεί πριν ξεκινήσει η νέα σεζόν 2022/23. Καμία σχέση!
Στη μία πλευρά του γηπέδου, αυτή που εφάπτεται στο δρόμο padre damian, το εργοτάξιο υποχρεώνει τους πεζούς να περπατάνε ανάμεσα στα αυτοκίνητα, για να καταφέρουν να φτάσουν στον όποιο προορισμό τους, ή την άλλη μεριά του γηπέδου.
Ακόμη πάντως και όταν φτάσεις σε σημείο που πιθανότατα σχετίζεται με την είσοδο που αναζητάς, λόγω της… άπλας του εργοταξίου συνεχίζεις να ψάχνεις. Θύρες, εισόδους, ταμπέλες, ακόμη και τη μπουτίκ, η επιγραφή της οποίας ξεπροβάλει μέσα από τις σκαλωσιές.
Ακόμη και οι αφίξεις των φιλοξενούμενων ομάδων περνούν από μία διαδικασία δυσκολότερη, καθώς ο δρόμος έχει στενέψει εξαιτίας των έργων. Το έζησε και η Λίβερπουλ στον επαναληπτικό την περασμένη Τετάρτη.
Το ιστορικό γήπεδο εξακολουθεί να βρίσκεται στη διαδικασία της ανακαίνισης και αναμφίβολα θα εξυγχρονισθεί όταν ολοκληρωθεί το έργο.
Μέχρι να πάρει την τελική εικόνα πάντως, η οποία θα ταιριάζει απόλυτα στον πολιτισμό και την κουλτούρα της Ισπανίας, χρειάζεται μεγάλη υπομονή από όλους, όπως και τους εργαζόμενους τις ημέρες των αγώνων, οι οποίοι έχουν πάντοτε καλή διάθεση να εξηγήσουν κι ας μη μιλούν τίποτα περισσότερο εκτός από ισπανικά.
Εντός του Μπερναμπέου ασφαλώς η λάμψη είναι πάντοτε το ίδιο έντονη και μεγάλη…
