Στην εκκίνηση των σεισμικών ερευνών για τη διερεύνηση κοιτασμάτων φυσικού αερίου αναφέρθηκε στο Πρώτο Πρόγραμμα 91,6 και 105,8, ο καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Πειραιά και πρώην υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Γιάννης Μανιάτης.
«Σήμερα γίνεται ένα καλό ξεκίνημα και η ελπίδα όλων μας είναι να κερδίσουμε ένα μέρος από τον χαμένο χρόνο το προηγούμενο διάστημα. Η εμπειρία μου λέει ότι όταν υπάρχει ένας σχεδιασμός για μια πενταετία, εύκολα ο σχεδιασμός αυτός μπορεί να υλοποιηθεί μέσα σε τρία με τρεισήμισι χρόνια. Το 2025 θα έλεγα. Η Αίγυπτος όταν ανακάλυψε το κοίτασμα Zohr μέσα σε τρία χρόνια, το προσδιόρισε ,έφτιαξε την υποδομή αξιοποίησης του και κατασκεύασε και τον αγωγό με τον οποίο μεταφέρει το φυσικό αέριο από τη θάλασσα στην ξηρά. Αφού οι Αιγύπτιοι κατάφεραν μέσα σε τρία χρόνια να τα κάνουν όλα αυτά, μπορούμε και εμείς να πάμε καλά», είπε ο κ. Μανιάτης
«Η εκτίμηση είναι με τα δεδομένα που έχουμε μέχρι σήμερα στη διάθεσή μας ότι πιθανά δύο με τρεις από τους στόχους που έχουμε προσδιορίσει νότια και νοτιοδυτικά της Κρήτης, αλλά και ανοιχτά στο Ιόνιο, έχουν δομές ανάλογες του Zohr. Εάν αυτό επιβεβαιωθεί, θα πρόκειται για απίστευτα πράγματα. Εκπληκτικές ανακαλύψεις που μπορεί να έχουν εκπλήξεις οι οποίες θα μας αφήσουν όλους ενεούς. Μπορεί να έχουμε πολύ θετικές εξελίξεις. Εγώ είμαι πραγματικά αισιόδοξος».
«Έστω ότι μόνο μία στις τέσσερις γεωτρήσεις που θα γίνουν αποδειχθεί παραγωγική, τότε τα κοιτάσματα νότια της Κρήτης και στη Δυτική Ελλάδα, στο Ιόνιο, θα μπορούσαν να είναι της τάξης των 2,000 bcm(εκατομμύρια κυβικά μέτρα), όταν η Ελλάδα καταναλώνει κάθε χρόνο 6 bcm. Υπό τις προϋποθέσεις που σας ανέφερα, μπορεί να είναι έως και δύο χιλιάδες. Κάντε μία πλήρη διαίρεση. Μιλάω πολύ συχνά όχι μόνο για στοιχεία πιθανής ενεργειακής επάρκειας της Ελλάδας, αλλά για μια Ελλάδα η οποία μπορεί να μετασχηματιστεί σε μία νέα πηγή τροφοδοσίας με φυσικό αέριο ολόκληρης της Ευρώπης . Αν δε αυτό συνδυαστεί και γίνει ένας καλός συντονισμός που μπορεί και πρέπει να γίνει με τα κυπριακά και τα ισραηλινά κοιτάσματα, τότε πραγματικά η Ανατολική Μεσόγειος μπορεί να εμφανιστεί στον ενεργειακό χάρτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης μέσα σε τρία τέσσερα, πέντε χρόνια, ως μία νέα πηγή τροφοδοσίας της με φυσικό αέριο που αυτή η νέα πηγή θα έχει το χαρακτηριστικό ότι θα είναι ευρωπαϊκού χαρακτήρα, δηλαδή δεν θα εξαρτάται από τρίτες χώρες», πρόσθεσε ο κ. Μανιάτης για τα ενεργειακά κοιτάσματα.