Φυσικά η μεγαλύτερη εκδήλωση για την Ναυτιλία σε παγκόσμιο επίπεδο είναι το θέμα του μήνα που μας πέρασε. Στους εκθεσιακούς χώρους, αλλά και στις εκδηλώσεις, παρευρέθησαν ναυτιλιακοί παράγοντες από ολόκληρο τον κόσμο με εξαίρεση τους Κινέζους συναδέλφους, για τους οποίους δεν έχουν αρθεί ακόμη οι ταξιδιωτικοί περιορισμοί.
Σε αντίθεση με την προηγούμενη φορά, το 2018, η ατμόσφαιρα φέτος ήταν πολύ πιο θετική αφού προήλθαμε από χρονιά ρεκόρ για τα πλοία μεταφοράς ξηρού φορτίου και τα πλοία μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων, ενώ ακόμη και οι πλοιοκτήτες των δεξαμενόπλοιων δήλωναν ικανοποιημένοι από την αγορά – ειδικότερα όσοι έχουν επενδύσει σε μικρότερα μεγέθη (MR) – ενώ επίσης αισιόδοξοι δήλωναν και για το μέλλον της αγοράς.
Παρόλα αυτά η ζωή συνεχίζεται και κατά τη διάρκεια της εβδομάδας που γραφόταν αυτό το άρθρο, η αγορά στα πλοία ξηρού φορτίου έχει σημειώσει μια αρκετά μεγάλη διακύμανση, που ενώ σε απόλυτους αριθμούς δεν είναι ικανή να διαταράξει την υπάρχουσα κερδοφορία των πλοίων, δημιουργεί ένα μούδιασμα ως προς το τι πρέπει να περιμένουμε από το αμέσως επόμενο διάστημα.
Αυτό συμβαίνει κυρίως λόγω των δυσοίωνων σημάτων που λαμβάνουμε σχετικά με την διαθεσιμότητα, αλλά και την τιμολόγηση της ενέργειας το επόμενο διάστημα. Ήδη οι τιμές του φυσικού αερίου σπάνε ρεκόρ και απειλούν να σπάσουν και το ψυχολογικό φράγμα των 200 ευρώ ανά κιλοβατώρα.
Αντίστοιχη πορεία, αλλά με ιδιαίτερη έμφαση στο κομμάτι της εξίσωσης που αφορά την διαθεσιμότητα, ισχύει και για την αγορά του πετρελαίου και των παραγώγων του. Αυτό φυσικά δεν θα έχει αντίκτυπο μόνο στις τιμές των καυσίμων των πλοίων, αλλά σε περίπτωση σημαντικής κλιμάκωσης ίσως και να επηρεάσει και τη διαθεσιμότητα σε φορτία ειδικά εκείνων που αφορούν τη βιομηχανική παραγωγή, αφού ο κλάδος είναι άμεσος και έντονος καταναλωτής της ενέργειας.
