Τελικά ο Μητσοτάκης είναι και τυχερός και άτυχος αντάμα. Είναι άτυχος γιατί του έτυχαν ουκ ολίγα στα τρία και κάτι χρόνια που είναι πρωθυπουργός. Από πανδημία και ενεργειακός πόλεμος, μέχρι μια Τουρκία που έχει κόψει χαλινάρι. Από την άλλη είναι και τυχερός γιατί του έτυχε μια αντιπολίτευση, που αντί να κερδίζει τρώγεται μεταξύ της και είναι μπλεγμένη σε εσωτερικές αναζητήσεις. Με ψηφοφόρους που οι μισοί δεν θέλουν να ακούν τους άλλους μισούς. Και εάν δεν είχε συμβεί το θέμα των υποκλοπών και της επισύνδεσης θα συνέχιζαν να τρώει ο ένας τις…σάρκες του άλλου.
Οσο και εάν ο Νίκος Ανδρουλάκης και ο Αλέξης Τσίπρας θέλουν να φτιάξουν το προοδευτικό μέτωπο, για να ξεπλύνει ο καθένας τις δικές του ενοχές (ο ένας τη συνεργασία με τη ΝΔ και ο άλλος τη συνεργασία με τους ΑΝΕΛ) , οι περισσότεροι ψηφοφόροι τους με τίποτε δεν μπαίνουν στην ίδια βάρκα.
Εκείνο όμως που πραγματικά είναι το ανησυχητικό παραμένει ότι παρά την εικόνα που θέλουν να περάσουν προς τα έξω, δεν συμφωνούν ούτε στα βασικά.
Βγήκε ο πρωθυπουργός στη ΔΕΘ και ανακοίνωσε κάποια μέτρα. Καλά, κακά, για λίγους ή για πολλούς όπως θέλει ο καθένας να τα ερμηνεύσει. Κοιτάξτε λοιπόν τι έκαναν δυο κόμματα, που θέλουν να συγκυβερνήσουν. Ο ένας το ΠΑΣΟΚ, μίλησε για το ότι ο κ. Μητσοτάκης, βρήκε το λεφτόδενδρο και άρχισε να μοιράζει χρήμα, για να κερδίσει τις εκλογές. Ο δεύτερος ο ΣΥΡΙΖΑ, κατηγορεί την κυβέρνηση, ότι μοίρασε στους πολίτες, ένα…κουτάκι σπίρτα, προφανώς επηρεασμένος από το διήγημα το κοριτσάκι με τα σπίρτα.
Δηλαδή ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ δεν μπόρεσαν καν να… διαβάσουν από κοινού τα όσα είπε ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Και η απορία μου είναι, εάν σε ένα απλό σχετικά πράγμα όπως είναι η κριτική για τις εξαγγελίες του πρωθυπουργού δεν έχουν κοινή γραμμή, πως θα μπορέσουν να διαχειριστούν από κοινού σοβαρά θέματα.
Εκτιμώ ότι τα προβλήματα εντός των δυο κομμάτων, είναι αρκετά σοβαρά, από πλευράς γραμμής και ουσίας. ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ, όσο και εάν προσπαθούν οι αρχηγοί τους να τα φέρουν πιο κοντά με το δόλωμα της επιστροφής στην εξουσία, έχουν μεγάλες αποστάσεις και μάλιστα δομικές.
Και όσο θα απομακρυνόμαστε από το θέμα των υποκλοπών και θα βαδίζουμε προς τις κάλπες τα προβλήματα μεταξύ των δυο σε επίπεδο βάσης θα αναδεικνύονται. Οι πορείες τους αντί να συγκλίνουν θα αποκλίνουν. Γιατί στο τέλος της ημέρας αυτό που θα κυριαρχήσει είναι να μην ψηφίσουν Ανδρουλάκη, για να τους βγει Τσίπρας και το γιατί το αίσθημα της επιβίωσης θα είναι πάντα ισχυρότερο. Διότι άλλο…ταγκό που θέλει δυο και άλλο ζεμπέκικο που θέλει έναν…
