Συνέντευξη του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, Αλέξη Τσίπρα στην τηλεόραση του MEGA και την εκπομπή «Πάμε Δανάη» με τη δημοσιογράφο Δανάη Μπάρκα
Δ. ΜΠΑΡΚΑ: Και ήρθε η στιγμή, που φαντάζομαι ότι πολλοί μπορεί να περιμένουν και εγώ την περίμενα για να είμαι απόλυτα ειλικρινής. Υπάρχει ένα άγχος παραπάνω, αλλά νομίζω ότι θα ξεπεραστεί στα πρώτα λεπτά. Ήδη η επικοινωνία μας είναι υπέροχη. Κύριε Τσίπρα καλώς ήρθατε.
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Καλώς σας βρήκα. Αισθάνομαι πολύ άνετα εδώ στο ωραίο σας στούντιο.
Δ. ΜΠΑΡΚΑ: Πολύ χαιρόμαστε. Είναι πολύ τιμητικό να ακούμε από καλεσμένο μας ότι αισθάνεται άνετα. Ελπίζω να περάσετε και ωραία. Θα το πούμε στο τέλος αυτό. Θα περιμένω το story σας. Πώς είστε κατ’ αρχάς αυτή την περίοδο;
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Τρέχουμε πολύ αυτή την περίοδο. Είμαστε διαρκώς σε εξορμήσεις, σε περιοδείες, αλλά νομίζω ότι για έναν πολιτικό αυτό είναι κούραση, ταυτόχρονα όμως είναι και δύναμη η επαφή με τον κόσμο. Τουλάχιστον για εμένα. Δεν ξέρω για τους άλλους.
Δ. ΜΠΑΡΚΑ: Το φαντάζομαι. Το φαντάζομαι. Αύριο έρχεται το debate.
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Ναι, αλήθεια είναι αυτό.
Δ. ΜΠΑΡΚΑ: Τα συναισθήματα ποια είναι για τη συγκεκριμένη μέρα;
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Δεν νομίζω ότι είναι κάτι το οποίο μπορεί να κάνει τη διαφορά, γιατί είναι λίγο παράλληλοι μονόλογοι έτσι όπως το έχουν στήσει. Και έχω την αίσθηση ότι θα βαρεθεί και λίγο ο κόσμος. Δηλαδή να έχεις τη δυνατότητα να πεις κάτι, να σου απαντήσει, να κάνεις ένα follow-up, να καταλάβεις τι λέει ο άλλος, να αντικρούσεις. Δεν υπάρχει αυτό.
Δ. ΜΠΑΡΚΑ: Άρα, έχετε διαφωνία με τον τρόπο που έχει οργανωθεί;
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Επέμενε η ΝΔ να είναι παράλληλοι μονόλογοι, ενάμισι λεπτό να μπορείς να απαντήσεις και να μην έχεις τη δυνατότητα, ούτε οι δημοσιογράφοι δεν θα έχουν τη δυνατότητα να κάνουν μια ελεύθερη ερώτηση στους πολιτικούς. Όχι οι πολιτικοί μεταξύ τους, οι πολιτικοί αρχηγοί να ρωτήσουν κάτι ο ένας τον άλλον. Άρα, είναι λίγο αποστειρωμένο έτσι όπως θα γίνει. Και δεν ξέρω, έχω την αίσθηση ότι ίσως το Mega θα του βγει σε καλό, γιατί έχει και Champions League εκείνη την ώρα, θα δείξει ποδόσφαιρο.
Δ. ΜΠΑΡΚΑ: Στο Mega το καλό.
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Οπότε μπορεί να έχει μεγαλύτερη τηλεθέαση. Αλλά εντάξει, τα συναισθήματά μου, ξέρετε, εγώ έχω συμμετάσχει σε τηλεμαχίες. Μου αρέσει αυτός ο όρος, ο ελληνικός όρος, τηλεμαχίες.
Δ. ΜΠΑΡΚΑ: Πολύ σωστά.
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Έχω συμμετάσχει, ήμουνα στο debate το 2009 των 6. Γιώργος Παπανδρέου, Κώστας Καραμανλής. Εκεί όμως κάνανε και οι δυο που διεκδικούσαν την πρωθυπουργία μεταξύ τους. Πάντοτε γινόταν. Μόνο όσο είμαι εγώ απέναντι στον κ. Μητσοτάκη δεν συμβαίνει αυτό.
Δ. ΜΠΑΡΚΑ: Μιας και το αναφέρετε, αξίζει να τονιστεί ότι το Mega, το κανάλι μας, προσκάλεσε τον πρωθυπουργό, τον κ. Μητσοτάκη, και εσάς σε μια ανοιχτή συζήτηση, μια τηλεμαχία, όπως πολύ σωστά είπατε και εσείς. Γιατί θεωρείτε ότι αυτό δεν έχει υλοποιηθεί αυτή τη στιγμή;
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Νομίζω ότι ο κ. Μητσοτάκης είναι πολύ πειθαρχημένος άνθρωπος. Εγώ δεν θέλω να υποτιμώ τον πολιτικό μου αντίπαλο. Δεν θα πω ότι δεν έρχεται επειδή είναι σκράπας, δεν ξέρει. Είναι ένας πολύ πειθαρχημένος άνθρωπος και ακολουθεί πιστά αυτά που του λένε οι επικοινωνιολόγοι του, ακόμα και όταν αυτό μπορεί να το φέρει σε μια πάρα πολύ δύσκολη θέση. Εγώ δεν θα μπορούσα να το κάνω αυτό. Δεν θα μπορούσα να με προκαλεί ο πολιτικός μου αντίπαλος, έλα να κουβεντιάσουμε και να του λέω όχι. Και οι επικοινωνιολόγοι το λένε αυτό διότι παρά το ότι θυμίζει λίγο το μαθητή στο πρώτο θρανίο με το απουσιολόγιο, είναι καλά διαβασμένος, δεν έχει αυτό που κάποιοι ονομάζουν επικοινωνιακό χάρισμα.
Δ. ΜΠΑΡΚΑ: Εσείς θεωρείτε ότι το έχετε;
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Δεν το ξέρω αυτό. Δεν το ξέρω. Εμένα με βάζετε να κρίνω γιατί δεν έρχεται ο Μητσοτάκης σε μια αντιπαράθεση. Ο ένας λόγος είναι αυτός. Ο δεύτερος λόγος είναι ότι φοβάται πάρα πολύ μια ευθεία ερώτηση γι’ αυτό και έβαλε αυτά τα κουτάκια. Αύριο δεν θα υπάρχει αυτή η ευθεία ερώτηση. Και η ευθεία ερώτηση που φοβάται πάρα πολύ είναι να εξηγήσει στον ελληνικό λαό ένα πράγμα, που νομίζω ότι ήταν κορυφαία στιγμή στη θητεία του σε σχέση με το πώς διαχειρίστηκε θέματα δημοκρατίας. Γιατί παρακολουθούσε το μισό πολιτικό σύστημα. Ποιος ο εθνικός λόγος που παρακολουθούσε τον Ανδρουλάκη, υπουργούς, βουλευτές, τους αρχηγούς των Ενόπλων Δυνάμεων. Φοβάται αυτή την ερώτηση. Και φοβάται να βρεθεί στη δύσκολη θέση …..
Δ. ΜΠΑΡΚΑ: Θεωρείτε δηλαδή ότι αύριο δεν θα του τεθεί αυτή η ερώτηση;
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Μην διαβάζετε ανοιχτό γράμμα. Έχω την αίσθηση ότι δύσκολα θα του τεθεί.
Δ. ΜΠΑΡΚΑ: Θα αποφύγετε τον πειρασμό να τη θέσετε εσείς την ερώτηση;
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Δεν ξέρω εάν μπορεί να προκύψει. Διότι ακόμη και εάν τη θέσω, θα τη θέσω εκτός πλαισίου. Θα απαντώ σε μια άλλη ερώτηση και παρεμπιπτόντως θα πρέπει να πω δεν μας λέτε τι έγινε εκεί. Και δεν είναι υποχρεωμένος να απαντήσει, διότι μετά θα είναι ο επόμενος που δεν θα είναι αυτός. Άρα γλιτώνει, ξεφεύγει. Εγώ νομίζω ότι ένας από τους βασικούς λόγους είναι αυτός.
Και ένας τρίτος λόγος έχει να κάνει κατά τη γνώμη μου, επαναλαμβάνω όχι με το θέμα το ότι δεν είναι ο ίδιος ικανός. Είναι ικανός άνθρωπος. Δεν τον υποτιμώ καθόλου. Αλλά νομίζω ότι οι πολιτικές που ακολούθησε αυτά τα τέσσερα χρόνια τον φέρνουν σε μια μειονεκτική θέση, διότι αυτά τα τέσσερα χρόνια ζήσαμε μεγάλες δυσκολίες και δεν πήγαμε καλά. Δεν τα πήγε καλά η κυβέρνηση. Ούτε με τον κορωνοϊό τα πήγε καλά. Πρώτη σε όλη την Ευρώπη σε απώλειες συγκριτικά με τον πληθυσμό μας. Ούτε με την ακρίβεια τα έχει πάει καλά. Ακριβότερο ρεύμα, ακριβότερη βενζίνη.
Δ. ΜΠΑΡΚΑ: Εντάξει, η κάθε κυβέρνηση ξέρετε καλύτερα αντιμετωπίζει τις συγκυρίες και τις δυσκολίες που προκύπτουν.
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Ούτε με τα θέματα του κράτους δικαίου τα έχει πάει καλά. Ούτε με τους νέους τα έχει πάει καλά. Έχει μια δυσκολία σε σχέση με το να απαντήσει γι’ αυτά που συνέβησαν αυτά τα τέσσερα χρόνια. Γι’ αυτό πετάει τη μπάλα στο ’15. Να θυμηθούμε τι έκανε ο Βαρουφάκης. Αυτά κριθήκανε όμως. Δυο εκλογικές αναμετρήσεις είχαμε. Και τον Σεπτέμβρη και τον Ιούλιο του ’19.
Δ. ΜΠΑΡΚΑ: Βάζω μια άνω τελεία στα πολιτικά, γιατί όπως σας είπα και κατ’ ιδίαν…
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Σας βλέπω. Έχετε μια έντονη διάθεση να πάμε σε πιο ενδιαφέροντα πράγματα.
Δ. ΜΠΑΡΚΑ: Θέλω να σας γνωρίσω καλύτερα. Δεν είναι λογικό; Τα πολιτικά τα βλέπουμε στις ειδήσεις, στα κεντρικά δελτία, στις αντίστοιχες εκπομπές, στο debate αύριο. Εδώ επειδή είμαστε λίγο ψυχαγωγία, δεν σας λέω ότι θα σηκωθούμε να χορέψουμε, αλλά κάπως να σας γνωρίσουμε καλύτερα. Αν είχατε face to face, απέναντί σας τον Αλέξη Τσίπρα το 2015, ως Αλέξης Τσίπρας το 2023, τι θα τον συμβουλεύατε; Φύγε; Τρέχα μακριά;
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Κατ’ αρχάς θα του έλεγα τι έχεις να τραβήξεις, δεν έχεις ιδέα τι έχεις να τραβήξεις. Το δεύτερο που θα τον συμβούλευα, να προσέχει λίγο περισσότερο τους ανθρώπους που εμπιστεύεται. Το 2015 αυτό θα συμβούλευα.
Δ. ΜΠΑΡΚΑ: Εννοείτε τον κ. Βαρουφάκη, ή μπορεί να υπάρχουν και άλλοι άνθρωποι;
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Γενικότερα. Εντάξει, το μυαλό όλων πηγαίνει εκεί. Προφανώς. Νομίζω ότι ήταν μια περίοδος που έχω μιλήσει γι’ αυτή την περίοδο.
Δ. ΜΠΑΡΚΑ: Ναι, βέβαια.
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Ξαφνικά συνειδητοποίησα ότι αυτός που είναι στην πρώτη γραμμή, έχει το πρώτο ρόλο, πρώτο βιολί, έχει το σχέδιο του αντιπάλου, του Σόιμπλε. Ούτε ο Σόιμπλε το ήθελε αυτό. Κάπου εκεί σοκάρεσαι. Αλλά εν τοιαύτη περιπτώσει, εγώ το λέω γενικά αυτό. Γενικά. Δηλαδή θεωρώ ότι μια κρίσιμη, ένα πολύ κρίσιμο στοιχείο για όσους ασκούν διακυβέρνηση και διαχείριση είναι τα πρόσωπα που εμπιστεύονται. Δεν αρκεί μόνο να έχεις καλή διάθεση, καλή πρόθεση, καλή στόχευση, καλό σχέδιο.
Δ. ΜΠΑΡΚΑ: Φυσικά.
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Πρέπει να έχεις τη δυνατότητα να επιλέξεις και τους σωστούς ανθρώπους στις κρίσιμες θέσεις.
Δ. ΜΠΑΡΚΑ: Αυτό πήγα να σας ρωτήσω. Ακούγοντάς σας και προσέχοντας την απάντηση που μου δώσατε, μου γεννάται η απορία να μου πείτε ποια είναι τα κριτήρια για να επιλεχθεί κάποιος ως υποψήφιος στον ΣΥΡΙΖΑ. Δηλαδή, τι μπορεί να δείτε σε έναν άνθρωπο που μπορεί να πείτε έχει αυτό, αυτό και αυτό. Τρία πράγματα. Έλα μαζί μας στο κόμμα, μίλα στον κόσμο, ασχολήσου με τα κοινά.
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Δεν είναι πολύ διαφορετικά τα κριτήρια βάση των οποίων οι άνθρωποι συμπαθούν κάποιους, κάνουν σχέση με κάποιους. Εσένα ποια είναι τα κριτήρια για να συμπαθήσεις έναν άνθρωπο; Για να γνωρίσεις έναν άνθρωπο; Για να κάνεις φίλο έναν άνθρωπο; Σε γοητεύουν οι γνώσεις του; Οι ικανότητές του; Ο χαρακτήρας του; Σταθμίζεις.
Εγώ θεωρώ ότι μετά από μια εμπειρία χρόνων στην πολιτική, σε θέσεις διαχείρισης, ας το πω έτσι, έχω αρχίσει να εκτιμώ όχι μονάχα τα βαριά βιογραφικά, είναι πολύ κρίσιμο. Όχι μονάχα τις ικανότητες, αλλά και την ανιδιοτέλεια των ανθρώπων. Την ταπεινότητά τους. Την εντιμότητά τους. Δηλαδή, μπορεί να έχεις κάποιους πάρα πολύ φιλόδοξους με τα βαρύτερα βιογραφικά, οι οποίοι όμως να έχουν τον δικό τους σχεδιασμό, που δεν συνάδει με τον σχεδιασμό το συλλογικό και εκεί έχεις πρόβλημα. Αν, δε, καταφέρεις να βρεις έναν συνδυασμό, αυτό είναι το πιο δύσκολο, τότε είναι το βέλτιστο που μπορεί να πετύχεις. Δηλαδή ανθρώπους που και γνωρίζουν, ανθρώπους που και ξέρουν και μπορούν, μιας και είναι και το σύνθημά μας “ξέρουμε και μπορούμε”, αλλά ταυτόχρονα και ανθρώπους που έχουν μια ταπεινότητα να βάζουν το εγώ κάτω από το εμείς. Είναι πολύ δύσκολο αυτό, αλλά πολύ χρήσιμο.
Δ. ΜΠΑΡΚΑ: Άρα αντιλαμβάνομαι ότι τα κριτήρια απομάκρυνσης κάποιου είναι τα αντίθετα από αυτά που ήδη προείπατε ως θετικά;
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Τα κριτήρια απομάκρυνσης. Κοιτάξτε τώρα. Μπορεί και κάποιοι άνθρωποι να είναι εξαιρετικοί σε όλα αυτά που λέω, αλλά για διάφορες συγκυρίες να αποτύχουν. Όταν κάποιος αποτυγχάνει -ξέρετε, η πιο δύσκολη θέση για μένα ήταν όταν ως πρωθυπουργός έπρεπε κάποιους ανθρώπους που εκτιμούσα πάρα πολύ να τους πάρω τηλέφωνο και να τους πω στον ανασχηματισμό δεν θα είναι. Ήταν η πιο δύσκολη στιγμή. Πάρα πολύ δύσκολη στιγμή. Ίσως είναι και στο χαρακτήρα μου. Δεν ξέρω. Αλλά πράγματι είναι μια δύσκολη στιγμή. Όμως οφείλεις, έχεις υποχρέωση αν αισθάνεσαι ότι πρέπει να κάνεις μια αλλαγή για να πάει καλύτερα η ομάδα, να την κάνεις και να πικράνεις ακόμα και ανθρώπους που εκτιμάς.
Δ. ΜΠΑΡΚΑ: Το αντίθετο σας έχει συμβεί; Δηλαδή να υπάρχουν στο κόμμα σας άνθρωποι οι οποίοι πολιτικά είπατε ότι εάν σας είναι χρήσιμοι είναι δύσκολο να τους απομακρύνετε εάν πολιτικά δεν είναι αυτό που θέλετε. Το αντίθετο έχει συμβεί ποτέ; Δηλαδή να έχετε κάποιους που μπορεί να μην εκτιμάτε ανθρώπινα, να μην σας έχουν κερδίσει τον θαυμασμό, αλλά να ξέρετε ότι είναι αξιόλογοι και χρήσιμοι για τη δουλειά σας;
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Εντάξει, κι αυτό συμβαίνει πολλές φορές, όχι όμως ως ένας εξαναγκασμός στη βάση τήρησης κάποιων ισορροπιών. Εγώ οφείλω να ομολογήσω ότι είμαι ευτυχής, διότι δεν κυβέρνησα τη χώρα μέσα από εκβιασμούς ισορροπιών. Το κόμμα μου είναι ένα κόμμα το οποίο έχει άλλα κριτήρια από αυτά που έχουν συνήθως τα κόμματα εξουσίας με τις βαρονίες, με τους εκβιασμούς, δεν έχουμε τέτοια, έχουμε άλλα εμείς. Είμαστε λίγο άναρχοι πολλές φορές. Διότι συγκολλητική μας ουσία είναι οι ιδέες, το όραμα, οι απόψεις, όχι οι βλέψεις για εξουσία. Δεν έχουμε εμείς πρίγκιπες στο κόμμα μας οι οποίοι γεννήθηκαν με την υποχρέωση να γίνουν πολιτικοί ή πρωθυπουργοί ή υπουργοί. Είναι άλλο πράγμα, είναι από άλλη πάστα ο ΣΥΡΙΖΑ.
Δ. ΜΠΑΡΚΑ: Το κάθε κόμμα, επαναλαμβάνω, έχει τα θετικά και τα αρνητικά πρόσημα, κάπου θα υπάρξει ο διαχωρισμός, κάπου δεν μπορεί να μην υπάρξει..
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Το αρνητικό είναι ότι πολλές φορές ακούγονται περισσότερες φωνές απ’ όσες πρέπει, απ’ την άλλη όμως είναι κι ένα δείγμα υγείας αυτό. Εγώ το θεωρώ πιο υγιές από το άλλο, όπου βλέπουμε μια σιωπή επίπλαστη, κι από κάτω γίνεται χαμός. Αν δηλαδή αυτές τις εκλογές τις χάσει ο κ. Μητσοτάκης, είναι βέβαιο ότι την επόμενη μέρα δε θα μπορέσει να σταθεί. Στο ΣΥΡΙΖΑ είναι αλλιώς, κερδίσει ή χάσει ο Τσίπρας, θα υπάρχει μια εκτίμηση απέναντί του, αλλά και η δυνατότητα και νομίζω είναι υγιές, όποιος διαφωνεί μαζί μου να το λέει δημόσια και ανοιχτά.
Δ. ΜΠΑΡΚΑ: Μακάρι να συμβαίνει απ’ όλες τις πλευρές. Δεν θα σταθώ στα πολιτικά, εγώ θα σταθώ στα υπόλοιπα αλλά ακούω ό,τι έχετε να μου πείτε με πολλή χαρά κι ενδιαφέρον. Ελάχιστοι θα μπορούσαν να αρνηθούν ότι έχουμε περάσει μια νέα γενιά, αρχίσαμε να το συζητάμε και λίγο πριν βγούμε στον αέρα, αλλά βγήκαμε, οπότε ας το πούμε δημόσια. Δηλαδή οι πολιτικοί που θυμόμαστε πιο παλιά, αποστειρωμένοι, μόνο με σκληρό ξύλινο πολιτικό λόγο, νομίζω ότι πια έχουν εξαλειφθεί. Περνάμε σε μια εποχή που βλέπουμε τους πολιτικούς να είναι πιο άνθρωποι. Να κάνουν χιούμορ, να δείχνουν ότι έχουν τρωτά σημεία, να κάνουν Instagram και TikTok –δε με ακολουθείτε, πολλή στενοχώρια έχω πάρει αλλά ελπίζω ότι μετά τη σημερινή συνάντηση…
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Σας υπόσχομαι ότι αμέσως μετά θα αρχίσω να σας ακολουθώ, μπας και ανέβουν και τα νούμερά μου δηλαδή…
Δ. ΜΠΑΡΚΑ: Θεωρείτε ότι το Instagram και το TikTok είναι όντως ένας τρόπος να προσεγγίσετε τη νεολαία;
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Έχει αλλάξει ο τρόπος με τον οποίο γίνεται η επικοινωνία στις μέρες μας. Ξέρετε κάτι; Νομίζω ότι αυτό που λέτε, ότι οι πολιτικοί γίνονται λιγότερο ξύλινοι, εντάξει, κάποιες φορές όταν είναι επίπλαστο, όταν προσπαθείς να δείξεις κάτι που δεν είσαι, στο τέλος της ημέρας κριντζάρεις….
Δ. ΜΠΑΡΚΑ: Α, θα τρελαθώ! Θα είστε στο νέο πολιτικό crash μου μετά απ’ αυτή τη συνάντηση.
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Άρα, θέλει και αυτά τα νέα εργαλεία της επικοινωνίας, έχουν κι ένα όριο πόσο θα το παίξεις ότι είσαι κάτι. Πρέπει όσο μπορείς, να δείχνεις αυτό που είσαι, τον εαυτό σου. Εγώ τουλάχιστον αυτό επιχειρώ. Δεν ξέρω, μου βγαίνει…
Δ. ΜΠΑΡΚΑ: Άρα, εσείς όταν εμφανίζεστε στα social media, θεωρείτε ότι απαντάτε στους νέους ή απλά εμφανίζεστε; Δηλαδή νιώθετε ότι όντως μέσα από το TikTok σας, ας πούμε, που εγώ το παρακολουθώ τις τελευταίες μέρες, θεωρείτε ότι όντως έρχεστε πιο κοντά;
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Εγώ στο TikTok δεν κάνω κάτι το εξεζητημένο, δεν έχω μια ομάδα παραγωγής, δεν έχω έναν επικοινωνιολόγο να μου λέει «κάνε αυτό, κάνε το άλλο». Στο TikTok μέχρι πρότινος ανεβάζαμε κάποια βίντεο τα οποία αφορούσαν ομιλίες μου και, εσχάτως, έχω ξεκινήσει να απευθύνομαι, κυρίως επειδή ταξιδεύω πολύ αυτές τις μέρες, πηγαίνω με το αυτοκίνητο σε μακρινές πόλεις για να μιλήσω και έχω χρόνο, κι εκείνη την ώρα εκεί που σκέφτομαι, λέω «ωραία ιδέα, ας το επικοινωνήσω αυτό».
Δ. ΜΠΑΡΚΑ: Άρα το χειρίζεστε μόνος σας;
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Βεβαίως, ναι. Βγάζω το κινητό, το βάζω απέναντι, κάθομαι και στη θέση του συνοδηγού, μ’ αρέσει να κάθομαι στη θέση του συνοδηγού, το βάζω απέναντι και λέω αυτό το οποίο έχω να πω. Δεν έχω συνεργάτη, δεν έχω κάποιον άλλο να με παίρνει βίντεο.
Δ. ΜΠΑΡΚΑ: Καλά, δεν είναι μεμπτό αυτό. Κι εγώ έχω άνθρωπο που με βοηθά στο social media, μη με στήσετε στη γωνία.
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Λέω πώς το κάνω και προφανώς όταν ανέβαζα κάποια από τις ομιλίες μου, κάποιος με βιντεοσκοπούσε εκείνη την ώρα. Έχω λοιπόν την αίσθηση ότι είναι ένας νέος τρόπος επικοινωνίας, που έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον. Πράγματα τα οποία εγώ θεωρούσα ότι θα κάνουν γκελ δεν κάνουν και άλλα, τα οποία τα σκέφτεσαι εκείνη τη στιγμή και σου βγαίνει κάτι, κάνεις 1,5 εκατομμύριο views και λες, τι έγινε τώρα…
Δ. ΜΠΑΡΚΑ: Το χθεσινό είναι το 1,5 εκατομμύριο. Το είδα. Έχετε το μικρόβιο του TikToker λοιπόν…
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Όχι μωρέ, δεν μπορώ να πω ότι είμαι TikToker, αλλά εν τοιαύτη περιπτώσει πρέπει να αξιοποιήσουμε κάθε τρόπο επικοινωνίας, άμεσης επικοινωνίας και να καταλάβουμε ότι ο κόσμος μας αλλάζει. Δηλαδή πριν από δυο χρόνια, γελάγαμε με το TikTok. Ακόμα και οι γιοι μου, που είναι γενικά μέσα στα πράγματα, μας παίρνουν όλη την ώρα τα κινητά κτλ., το TikTok δεν το πολυθέλανε, το θεωρούσαν λίγο… Τώρα είναι όλη την ώρα να σκρολάρουνε. Όλη την ώρα, και η μάχη που δίνουμε είναι να τους πάρουμε τα κινητά να φύγουν λίγο από το TikTok να περάσουν στην πραγματική ζωή και όχι στην εικονική.
Δ. ΜΠΑΡΚΑ: Θεωρείτε λοιπόν ότι είναι ένας τρόπος να έρθετε όντως πιο κοντά στους νέους; Γιατί τώρα, στις τελευταίες δημοσκοπήσεις, κάπου άκουσα, μπορεί και στο TikTok σας, ή σε άλλο TikTok, ότι 5 στους 7 νέους ανθρώπους δεν απαντούν σε δημοσκοπήσεις. ας πούμε, γιατί φοβούνται ότι παρακολουθούνται, ακούστηκαν πάρα πολλά, αναφέρθηκε μέχρι και το Predator.
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Αυτό είναι ένα γενικευμένο θέμα τώρα σε σχέση με τις μετρήσεις. Οι νέοι, κατά την άποψή μου, ποτέ δεν απαντούσαν, όχι τώρα με το Predator. Δεν απαντούσαν στις μετρήσεις, διότι θεωρούν ότι δεν έχουν κανέναν λόγο να πουν στον άλλο τι θα κάνουν στην κάλπη. Δεύτερον, θα πάνε να ψηφίσουν, αλλά δεν έχουν τον φανατισμό, ας το πούμε έτσι, να αισθάνονται, να έχουν την ταυτότητα…
Δ. ΜΠΑΡΚΑ: Των μεγάλων γενιών.
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Εγώ τα έχω ζήσει, τη δεκαετία του ’80 ήμουν παιδάκι αλλά θυμάμαι τα πράσινα και τα γαλάζια καφενεία. Συγκρούσεις, τσακωμοί στις οικογένειες… Δεν υπάρχει αυτό. Υπάρχει όμως και δεν πρέπει να το απαξιώνουμε, μια ας το πούμε έτσι, συνείδηση των ανθρώπων, ότι οι εκλογές είναι κάτι σημαντικό γιατί θα καθορίσουμε ποιος θα κυβερνήσει τα τέσσερα επόμενα χρόνια.
Βλέπουμε λοιπόν ένα βουβό κλίμα, αλλά εγώ δεν πιστεύω ότι αυτό θα οδηγήσει σε αποχή. Ο κόσμος θα πάει να ψηφίσει και οι νέοι θα πάνε να ψηφίσουν. Αυτή είναι η αίσθησή μου. Ελπίζω να μη διαψευσθώ. Άρα λοιπόν νομίζω ότι ναι, χρειάζεται να αξιοποιήσουμε κάθε τρόπο για να επικοινωνήσουμε με τον τρόπο που τα νέα παιδιά επικοινωνούν. Το θέμα είναι να τους λέμε αλήθειες και να τους λέμε πράγματα που μπορεί όχι απλά να τους παρακινήσουν να πάνε να ψηφίσουν, αλλά να γίνει κι ένα κλικ παραπάνω, ώστε αυτό το οποίο θα τους πεις να τους ανοίξει κι έναν δρόμο και στη σκέψη. Ας το πω έτσι, έχουμε χάσει και την έννοια του οράματος, την έννοια του ονείρου.
Δ. ΜΠΑΡΚΑ: Να γίνει τρόπος ζωής, λοιπόν.
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Δεν πας να ψηφίσεις όπως πας ν’ αγοράσεις ένα προϊόν, που θα πάρεις το Dixan ή το Ariel…
Δ. ΜΠΑΡΚΑ: Έχετε απόλυτο δίκιο, είναι τρόπος ζωής και είναι απόφαση ζωής, είναι το μέλλον μας και η ζωή μας όλη, αδιαμφισβήτητα. Προφίλ άλλων αντιπάλων σας ας πούμε μπορεί να δείτε, να χαζέψετε στα social media;
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Σπανίως.
Δ. ΜΠΑΡΚΑ: Προσέξτε, γιατί υπάρχουν εφαρμογές που αποδεικνύουν πια ποιος βλέπει τα stories μας.
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Να μην πω ψέματα, σπανίως. Βλέπω όμως τι κάνουν, διότι οι δυο μου γιοι έχουν μια μανία με το Luben, βλέπουν Luben, βλέπουν Ράδιο Αρβύλα κάθε απόγευμα, έβλεπαν, τώρα δεν παίζει…
Δ. ΜΠΑΡΚΑ: «Πάμε Δανάη» δεν βλέπουν οι γιοι σας;
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Πάνε σχολείο εκείνη την ώρα…
Δ. ΜΠΑΡΚΑ: Είναι, μετά. Ξέρω, ούτως ή άλλως ότι δεν έχετε τηλεόραση. Ισχύει αυτό ακόμα, ότι δεν υπάρχει τηλεόραση;
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Ισχύει.
Δ. ΜΠΑΡΚΑ: Και πού τα βλέπουν, στο Internet;
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Ναι. Μη σας ξαφνιάζει, νομίζω ότι οι νέοι άνθρωποι πια δεν έχουν τηλεόραση. Ανοίγουν την τηλεόραση, ή βλέπουν το περιεχόμενο της τηλεόρασης μέσα από το κινητό τους, μέσα από το laptop τους, από το iPad. Εμείς δεν έχουμε τηλεόραση διότι έγινε μια σύγκρουση στο σπίτι για να μην έχουμε τηλεόραση, εμείς λείπουμε, και εγώ και η γυναίκα μου από το σπίτι, οπότε τα παιδιά έρχονταν το μεσημέρι και καθόντουσαν εκεί, αράζανε. Και σκεφτήκαμε με κάποιο τρόπο αυτό να το σταματήσουμε, διότι δε γινόταν, έπρεπε να διαβάζουν τα παιδιά. Η Μπέτυ, που είναι και των νέων τεχνολογιών, έβαλε ένα parental control για να μπορεί να ελέγξει, κι έναν ρυθμιστή για να κόβεται το ρεύμα την ώρα που είναι τα παιδιά εκεί, το ξήλωσε ο μικρός, τελείωσε. Από ‘κει και μετά όμως το βρήκαμε και είπαμε ότι δεν θα έχουμε τηλεόραση. Έχουμε έναν προτζέκτορα όμως. Βλέπουμε ποδόσφαιρο, το οποίο είναι το κοινό που έχουμε τα τρία αγοράκια στο σπίτι και η μαμά τσαντίζεται, και βλέπουμε και ταινίες. Βλέπουμε πολλές ταινίες, και όλοι μαζί και χώρια, γιατί τα παιδιά βλέπουν και κάποιες που είναι πολύ adventure, τα οποία εμένα δεν με συγκινούν τόσο πολύ, βλέπουμε όμως. Έχουμε όλες τις πλατφόρμες, και το Cinobo και το Netflix και το Disney…
Δ. ΜΠΑΡΚΑ: Συνεχίζονται τα εμπορικά, όλα καλά πάνε..
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Ε, καλά, τι εμπορικό αυτό τώρα;
Δ. ΜΠΑΡΚΑ: Πλάκα κάνω… Αλήθεια, τις τελευταίες μέρες, θα το πω και δημόσια, όταν παρακολουθούσα όλες σας τις συνεντεύξεις, τολμώ να πω ότι δεν περίμενα ότι θα δω τόσο χιούμορ. Μου έκανε εντύπωση, το λέω με το χέρι στην καρδιά. Οπότε το εκμεταλλεύομαι και ήρθατε στην κατάλληλη εκπομπή για να περνάμε ωραία με χιούμορ. Άρα λοιπόν τώρα ήρθε η γαλήνη στο σπίτι. Υπάρχει κάποια σειρά τώρα τελευταία που είδατε και σας άρεσε;
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Είδα το «Μαέστρο». Και το είδα από το κινητό, τα περισσότερα επεισόδια.
Δ. ΜΠΑΡΚΑ: Σας άρεσε;
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Ναι, ήταν μια πολύ καλογυρισμένη σειρά, με εξαιρετικές ερμηνείες. Θεωρώ ότι έχει γίνει τα τελευταία χρόνια, και έχουμε βάλει ένα λιθαράκι σ’ αυτό με την προσπάθεια που κάναμε στο ΕΚΟΜΕ για να υπάρξουν πάρα πολλά σήριαλ στην ελληνική τηλεόραση. Η μυθοπλασία άνθισε αυτά τα χρόνια, αλλά έγινε μια δουλειά λίγο πιο πριν για να συμβεί αυτό που έγινε τα τελευταία χρόνια. Γιατί πρωτύτερα δεν υπήρχε τίποτα στην ελληνική τηλεόραση.
Δ. ΜΠΑΡΚΑ: Άρα, όλα θέλουν το χρόνο τους.
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Είχαμε σταματήσει στο «Είσαι το ταίρι μου» εκείνη την εποχή.
Δ. ΜΠΑΡΚΑ: Από την προηγούμενη γενιά ήρθατε τώρα στην επόμενη.
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Και στο «Νησί», που ήταν η μεγάλη επιτυχία η τελευταία. Τώρα λοιπόν έχουμε πάρα πολλά σήριαλ νομίζω, καλές σειρές που μπορούν να ανταγωνιστούν ακόμα και σ’ επίπεδο διεθνές. Ας πούμε, αυτό που σας είπα, το «Μαέστρο» έχει μεγάλη επιτυχία και σε διεθνές επίπεδο.
Δ. ΜΠΑΡΚΑ: Κύριε Τσίπρα, φίλους που διαφωνούν πολιτικά μαζί σας, έχετε; Δηλαδή, μπορεί να έχετε έναν παιδικό σας φίλο που να γίνεται μεγάλη κόντρα, να ξεσπάει για τα πολιτικά;
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Προφανώς και έχω φίλους με τους οποίους διαφωνώ πολιτικά, αλλά, για να είμαι λίγο ειλικρινής, δεν τσακωνόμαστε. Γνωριζόμαστε καλά, λέμε αυτά που λέμε, αλλά δεν τσακωνόμαστε. Να σας το εξομολογηθώ και αυτό, όταν είμαι με φίλους, δεν την παλεύω να μιλάω για πολιτική. Θέλω να κουβεντιάσω κάτι άλλο.
Δ. ΜΠΑΡΚΑ: Τι μπορεί να κουβεντιάσετε; Ποιο είναι ένα θέμα; Το ποδόσφαιρο; Η επικαιρότητα; Τι μπορεί να είναι;
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Τα πάντα, από το ποδόσφαιρο, από την επικαιρότητα, θέματα κοινωνικά μεν… Δηλαδή όταν συζητάς όλη τη μέρα για το τι είπες στη Βουλή και το τι είπες στον Μητσοτάκη και τι σου είπε ο Μητσοτάκης, άμα το συζητάς και με τους φίλους σου αυτό, είναι λίγο…
Δ. ΜΠΑΡΚΑ: Συζητάτε καμιά φορά τα αστεία που μπορεί να βγουν για σας; Τα βλέπετε τα λεγόμενα memes, δηλαδή τις εικόνες που μπορεί να έχουν ένα χιούμορ; Έχετε ένα γκρουπ με τους φίλους σας που ό,τι εντοπίζετε στα social media μπορεί να τους το στείλετε και να πείτε «κοιτάξτε τι αστείο»;
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Προφανώς τα βλέπω και γελάω πολύ και μου στέλνουν κιόλας πάρα πολλά. Λογικό δεν είναι; Εγώ θεωρώ ότι το χιούμορ είναι κάτι το οποίο σου δίνει τη δυνατότητα να ξεπερνάς και τις εντάσεις πάρα πολλές φορές. Αν δεν μπορείς να αυτοσαρκάζεσαι, ό,τι και να κάνεις, κι αυτό που κάνετε εσείς, είστε ένα δημόσιο πρόσωπο, αν δεν μπορείτε να αυτοσαρκάζεστε εκεί που πρέπει, μετά θα τα πάρετε τα πράγματα πάρα πολύ σοβαρά και δεν θα σας βγει σε καλό. Εγώ έχω αυτή τη δυνατότητα να αυτοσαρκάζομαι και γελάω. Με γελοιογραφίες που με αφορούν, γελάω.
Δ. ΜΠΑΡΚΑ: Υπάρχει κάποια που σας έχει μείνει ανεξίτηλη, είτε τον τελευταίο καιρό είτε γενικά που την είδατε και γελάσατε πάρα πολύ.
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Πολλές. Τι να πρωτοθυμηθώ;
Δ. ΜΠΑΡΚΑ: Του τελευταίου καιρού ας πούμε, της επικαιρότητας.
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Γελάμε πολύ και με τα δυο παιδιά μου, γιατί αυτοί βλέπουν πάρα πολύ αυτά τα χιουμοριστικά και τα βλέπουμε μαζί. Θυμάμαι όταν είχε έρθει η Ατζελίνα Τζολί στο Μαξίμου και είχαν βγει διάφορα, με είχαν εμένα να την καλωσορίζω και να της λέω “nice to meet you madam Lara Croft”.
Δ. ΜΠΑΡΚΑ: Υπέροχο! Τον τελευταίο καιρό έχουν πέσει πολλά memes με τον Ανδρέα Παπανδρέου. Τα βλέπετε αυτά; Τα έχετε δει, τα έχετε εντοπίσει;
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Για να είμαι ειλικρινής όχι πάρα πολύ, αλλά για πείτε μου.
Δ. ΜΠΑΡΚΑ: Θα σας τα στείλω. Αυτά είναι εικόνες, δεν περιγράφονται. Αρκεί να γίνει το follow και θα μιλάμε πολύ συχνά από δω και πέρα.
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Έχω εντοπίσει κάτι άλλα, που είναι κάποιες φιγούρες που αλλάζουν τα πρόσωπα, κάποιες κλασικές φιγούρες, που κάνουν άλλους να μιλάνε και βάζουν το πρόσωπό σου, το πρόσωπο του Μητσοτάκη, το πρόσωπο το δικό μου, και μας κάνουν Μάρθα Βούρτση και Βασιλάκη Καΐλα κτλ.
Δ. ΜΠΑΡΚΑ: Το έχω δει, είναι αλήθεια πολύ αστείο. Κύριε Τσίπρα, θέλω να μου λύσετε άλλη μια απορία, να σας γυρίσω λίγο στα παιδιά. Αναλάβατε ως πρωθυπουργός. Ποιο ήταν το job description που τους κάνατε; Πώς τους περιγράψατε δηλαδή, τι σημαίνει ότι «ο μπαμπάς σας από σήμερα είναι πρωθυπουργός»;
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Εντάξει, δεν έγινε ακριβώς έτσι διότι όταν έγινα εγώ πρωθυπουργός, ο μικρός ήταν 2,5 και ο μεγάλος 4,5.. .
Δ. ΜΠΑΡΚΑ: Ναι, αλλά πέρασαν κάποια χρόνια, ο μεγάλος σας γιος, ας πούμε…
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Θέλω να πω ότι αυτό έγινε μέσα από μία πραγματικότητα που τη βίωσαν, δεν τους την περιγράψαμε. Τη βίωσαν. Δηλαδή είχαν βιώσει ότι ο μπαμπάς τους είναι κάποιος άνθρωπος με τον οποίο ασχολείται ο κόσμος. Και μάλιστα, νομίζω το έχω ξαναπεί αυτό, ο μεγάλος, όταν έφευγα και του έλεγαν «πού είναι ο μπαμπάς;», έλεγε «στη βουλειά», όχι «στη δουλειά», μπέρδευε το «Βουλή» με τη «δουλειά»…
Δουλέψαμε πολύ με τα παιδιά. Με ποια έννοια δουλέψαμε: Με την έννοια ότι δεν είναι η απουσία από το σπίτι, γιατί μπορείς να απουσιάζεις από το σπίτι ό,τι δουλειά και να κάνεις, αλλά δουλέψαμε αυτή η δημοσιότητα και αυτό το βάρος της αγάπης και του μίσους. Δηλαδή, εγώ είμαι ένα πρόσωπο που αυτή η αγάπη του κόσμου με βαραίνει πάρα πολύ κι είναι μια μεγάλη ευθύνη, αλλά υπάρχουν και πάρα πολλοί άνθρωποι οι οποίοι με κατηγορούν.
Αυτή είναι η δουλειά του πολιτικού στην πρώτη γραμμή. Αυτό για ένα παιδί δεν είναι εύκολα κατανοητό. Δεν είναι εύκολα κατανοητό όταν βγαίνεις έξω μια βόλτα να το πας στις κούνιες, ας πούμε, να καταλάβει γιατί εκείνη την ώρα που θέλει να είναι μαζί σου, με το μπαμπά του, είσαι ο μπαμπάς του, δεν είσαι ο πρωθυπουργός, γιατί θα δει πέντε ανθρώπους να έρχονται γύρω του και να τον αποσπούν από την αποκλειστικότητα που έχει εκείνη τη στιγμή, πόσο δε μάλλον και κάποιους που να στραβώνουν. Άρα, αυτό θέλει δουλειά.
Νομίζω ότι το καταφέραμε σ’ έναν μεγάλο βαθμό να περάσει πολύ ανθρώπινα και πολύ φυσιολογικά, ότι είναι κάτι το οποίο, δεν είμαι δα και αστροναύτης, εντάξει, ασχολούμαι με την πολιτική, στο φεγγάρι δεν θα πάω..
Δ. ΜΠΑΡΚΑ: Δεν είναι και λίγο πάντως η πρωθυπουργία. Αν σε 15 χρόνια ο μεγάλος σας γιος σας πει ότι θέλει να ασχοληθεί με τα κοινά και την πολιτική και έχει πάρει αυτό το χαρακτηριστικό σας, θα είστε θετικός; Πώς θα αντιδράσετε σ’ αυτό;
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Δύσκολη ερώτηση αυτή, ελπίζω να μην το κάνει.
Δ. ΜΠΑΡΚΑ: Θα τον αποτρέπατε ας πούμε;
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Όχι, δεν θα παρέμβω στις επιλογές του.
Δ. ΜΠΑΡΚΑ: Γιατί θα είναι κι εκείνος συνεχιστής.
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Όχι, δεν μπορώ να το δω έτσι. Ούτε πιστεύω σ’ αυτή τη λογική. Κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός. Και νομίζω ότι αυτή η λογική της οικογενειοκρατίας στην πολιτική μας έχει πληγώσει γενικά, δεν μας έχει δώσει πολλά πράγματα. Αλλά πέραν τούτου, εγώ δεν θα το χαιρόμουν για τον ίδιο. Διότι δεν είναι μια εύκολη ιστορία αυτή.
Εγώ δεν μπήκα επειδή το επέλεξα, εμένα με οδήγησε η ζωή, οι συγκυρίες, η τύχη. Εγώ όταν ήμουν 18 χρόνων και μέχρι να γίνω 28 χρόνων, από τα 16 μου που ασχολήθηκα με τα κοινά ενεργά, από τα μαθητικά μου χρόνια, ήμουν μέσα σ’ ένα ροζ συννεφάκι. Δηλαδή αισθανόμουν ότι κάνουμε την επανάσταση, ότι είμαστε σε μια διαδικασία να αλλάξουμε τον κόσμο. Αυτό ήταν το όνειρό μου, αυτό ήταν το όραμά μου. Γι’ αυτό πάλευα. Δεν ήθελα, ας πούμε, ούτε να αποκτήσω αξιώματα ούτε κάτι παραπάνω. Προέκυψε τυχαία, όπως τυχαία είναι όλα τα σημαντικά πράγματα στη ζωή. Από ‘κει και πέρα λοιπόν, αυτή η διαδικασία, από ένα σημείο και μετά, ήταν μεν γοητευτική -είναι γοητευτικό πράγμα να επικοινωνείς με τους ανθρώπους-, αλλά έχει και κάποια στοιχεία που είναι πάρα πολύ σκληρά. Πρέπει να έχεις πάρα πολύ γερό στομάχι για να ανταπεξέλθεις σε όλο αυτό το πράγμα. Οπότε νομίζω καλύτερα τα παιδιά να ακολουθήσουν κάτι το οποίο θα τους γεμίζει εξίσου, αλλά χωρίς να είναι τόσο σκληρό.
Δ. ΜΠΑΡΚΑ: Μακάρι. Όταν διαβάζετε τα παιδιά σας, φαντάζομαι ότι όταν έχετε χρόνο, μπορεί να καθίσετε να διαβάσετε μαζί στην Ιστορία, επεμβαίνετε σε ιστορικά γεγονότα; Δηλαδή τους λέτε «υπάρχει κι αυτή η όψη»; Ή ακολουθούν αυτά που λένε τα βιβλία;
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Διαρκώς. Και η Μπέτυ τσαντίζεται.
Δ. ΜΠΑΡΚΑ: Α, ναι;
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Διαβάζω περισσότερο το μικρό, ο μεγάλος είναι ένα στρωμένο παιδί πολύ –τι θα πει στρωμένο τώρα, αυτά είναι σχετικά πράγματα, αλλά εν πάση περιπτώσει ο χαρακτήρας του είναι τέτοιος, δεν ήθελε και δεν θέλει να ξέρουμε τι διαβάζει, τι δεν διαβάζει και είναι και πολύ καλός μαθητής. Ο μικρός είναι πολύ έξυπνος, αλλά είναι λίγο ατίθασος. Τα δεύτερα παιδιά ψάχνουν το βρουν τον χώρο, να τον καταλάβουν, τον χώρο που αφήνει ο μεγάλος και η σχέση των γονιών μαζί του. Οπότε με τον μικρό ασχολούμαι περισσότερο.
Φέτος είναι στην Ε’ Δημοτικού, Βυζαντινή Ιστορία, κι επειδή κάθε φορά που διαβάζουμε μαζί την ιστορία, τη συζητάμε, κάνουμε πολύ περισσότερο χρόνο, τσαντίζεται η μαμά. Διότι του λέω υπάρχει και αυτή η εκδοχή και η άλλη εκδοχή. Του αρέσει όμως αυτό. Γενικά στα παιδιά αρέσει. Έχουν ενδιαφέρον. Η γνώση να έχει αυτό τον χαρακτήρα, να έχει λίγο βάθος, να μην είναι παπαγαλία.
Δ. ΜΠΑΡΚΑ: Και φαντάζομαι ότι τους αρέσει ειδικά για έναν εργαζόμενο μπαμπά και μητέρα στο σπίτι να περνάνε δημιουργικό χρόνο, που αυτό είναι δημιουργικό. Θέλοντας και μη, περνάς χρόνο με το παιδί.
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Καλά δεν το συζητάω. Εγώ έχω την αίσθηση ότι ώρες ώρες αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο υστερεί λίγο στα μαθήματα, για να έχει τον χρόνο να συζητά μαζί μας. Μαζί μου, κυρίως.
Δ. ΜΠΑΡΚΑ: Το κάνει επίτηδες, λοιπόν;
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Δεν ξέρω εάν το κάνει επίτηδες. Αυτή την αίσθηση μου δίνει, ίσως ασυναίσθητα.
Δ. ΜΠΑΡΚΑ: Να πάμε λίγο στη σύντροφό σας;
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Ωχ.
Δ. ΜΠΑΡΚΑ: Είμαστε άκακοι εδώ. Μην αγχώνεστε καθόλου. Πιστεύετε ότι θα ήσασταν ο ίδιος εάν δεν είχατε την κυρία Μπαζιάνα στο πλευρό σας;
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Ενδιαφέρουσα ερώτηση. Όχι. Νομίζω ότι έχει διαμορφωθεί σε μεγάλο βαθμό. Είμαστε πολλά χρόνια μαζί. Από παιδιά. Και άρα σε μεγάλο βαθμό έχει διαμορφωθεί ο χαρακτήρας μου και ο δικός της νομίζω από αυτή τη σχέση.
Δ. ΜΠΑΡΚΑ: Τι πιστεύετε ότι δεν θα είχατε από αυτά που έχετε ως χαρακτηριστικά;
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Θα ήμουνα, νομίζω… Τα χαρακτηριστικά που έχω θα τα είχα σε μεγαλύτερη ασυδοσία, πιστεύω.
Δ. ΜΠΑΡΚΑ: Άρα σας δαμάζει.
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Δεν θα ήμουν ένας άλλος άνθρωπος. Αλλά νομίζω ότι σε ένα βαθμό η σχέση των ανθρώπων μας κάνει να βλέπουμε και τις αδυναμίες μας και να διορθωνόμαστε. Κάθε σχέση βέβαια σε περιορίζει και σε έναν μεγάλο βαθμό, αλλά από ένα σημείο και μετά νομίζω ότι πλάθεται ο ένας δίπλα στον άλλον. Διαμορφώνεται.
Δ. ΜΠΑΡΚΑ: Ποιο είναι το χαρακτηριστικό σε εκείνη που είδατε και ίσως μέσα σας είπατε αυτό είναι, εδώ είμαστε, είναι η σύντροφος ζωής μου;
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Όπως είπα λίγο πιο πριν, εκείνη την εποχή, μικρά παιδιά, εγώ ήμουνα ένα παιδί το οποίο είχα μια σχέση με την πολιτική λίγο οραματική, ρομαντική. Και νομίζω ότι αυτό που βρήκα στη Μπέτυ εκείνη την εποχή ήταν ακριβώς αυτό το πράγμα: Έναν κώδικα αξιών. Έναν κώδικα αξιών που ταυτίστηκε. Δηλαδή το ότι ίσως ήμασταν λίγο διαφορετικοί από τους άλλους, από τα άλλα παιδιά, δεν ξέρω. Αλλά αυτή η ταύτιση ενός κώδικα αξιών, που αυτό που μας ενδιέφερε δεν ήταν οι υλικές απολαβές ή να πηγαίνουμε στα club, ή να πηγαίνουμε σε ακριβά ξενοδοχεία να κάνουμε διακοπές. Πηγαίναμε με μια σκηνή και ένα sleeping bag, αλλά γυρίσαμε τον κόσμο. Κάναμε πολλά πράγματα. Και ταυτόχρονα διαβάζαμε. Είχαμε ένα πάθος να αλλάξουμε τα πράγματα. Σκεφτόμασταν ότι μπορούν να αλλάξουν και λέω τώρα ρε παιδί μου τι δυνατότητα είχες τότε; Τίποτα δεν είχες. Ένα παιδί ήσουνα. Αλλά όμως πίστευες ότι μπορείς να κάνεις πάρα πολλά πράγματα. Και νομίζω ότι αυτό έχει μια μεγάλη αξία, ότι βρήκα έναν άνθρωπο που ταυτιστήκαμε σε αυτό το όνειρο. Πιστεύαμε στο ίδιο όνειρο.
Δ. ΜΠΑΡΚΑ: Ο ρομαντισμός που αναφέρατε, σας έχει μείνει ως χαρακτηριστικό; Δηλαδή, μπορεί και τώρα σε στιγμές, όταν αποφορτίζεστε από τη δύσκολη δουλειά του πολιτικού, να σας γεννηθεί η ανάγκη να βγείτε χωρίς κανέναν γύρο σας; Ασφάλεια, επιτελείο, ομάδα, όπως και να το ονομάζετε, και να πάρετε τη σύντροφό σας να πείτε πάμε για περπάτημα μόνοι μας, ή πάμε να φάμε.
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Ούτως ή άλλως το κάνουμε αυτό. Απλά, όπου και να πάμε, αυτό είναι η δυσκολία, ότι κουβαλάω μαζί μου και αυτό που είμαι, άρα όπου και να πάμε να φάμε κάποιοι θα μας διακόψουν, κάποιοι θα μας πούνε μια κουβέντα. Καλοπροαίρετα. Άρα εκεί που αποφορτίζομαι πάρα πολύ είναι όταν καμία φορά έχω τη δυνατότητα να πάμε κάπου στο εξωτερικό. Και μου λένε πολλοί, γιατί πας έξω; Δεν σου αρέσει η Ελλάδα; Πώς δεν μου αρέσει! Είμαι fun της Ελλάδας και των διακοπών στην Ελλάδα.
Δ. ΜΠΑΡΚΑ: Ε, μα είναι απόλυτα λογικό, όμως, το ότι έξω δεν θα σας αναγνωρίσουν.
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Και πηγαίνουμε χωρίς αστυνομικούς, χωρίς καν μια συνοδεία. Και μάλιστα τα τελευταία καλοκαίρια -μας το διέκοψε η πανδημία δυστυχώς-, από τότε που δεν είμαι πρωθυπουργός, δηλαδή από το 2019 μια φορά και τελευταίο το περσινό καλοκαίρι, πήγαμε οι τέσσερις μας road trip.
Δ. ΜΠΑΡΚΑ: Βέβαια. Στην Ισπανία.
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Μια φορά στην Ισπανία και μια φορά στην Πορτογαλία.
Δ. ΜΠΑΡΚΑ: Δεν μου φεύγει λέξη. Είμαι πολύ καλά διαβασμένη. Σας ξέρω απ’ έξω πια.
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Κι αυτό ήταν πολύ ευχάριστο, γιατί είχαμε τη δυνατότητα να ζήσουμε σαν μια κανονική οικογένεια, χωρίς να έχουμε κανέναν πάνω από το κεφάλι μας, να πηγαίνουμε να κάνουμε τις διακοπές μας. Να βγάζουμε την πετσέτα μας στην παραλία. Να παίζω στην άμμο με τα παιδιά μπάλα, το οποίο πράγματι είναι κάτι που μου λείπει. Mας λείπει και νομίζω ότι είχαμε αυτή τη δυνατότητα να το κάνουμε. Αλλά εντάξει, να μην κλαίγομαι κιόλας.
Δ. ΜΠΑΡΚΑ: Κάτι χάνεις, κάτι κερδίζεις. Φυσικά γιατί και η αγάπη του κόσμου έχετε τονίσει πολλές φορές ότι είναι σημαντική και δεν συγκρίνεται. Κύριε Τσίπρα, τι σας συγκινεί; Με τι μπορείτε να κλάψετε; Τι μπορεί να σας φέρει σε αυτή τη θέση;
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Πολλά. Είμαι ευσυγκίνητος άνθρωπος, γενικά.
Δ. ΜΠΑΡΚΑ: Είστε;
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Ναι, είμαι. Είμαι. Ακόμα και το βλέμμα ενός ανθρώπου μπορεί να με συγκινήσει πάρα πολύ. Εάν είναι δυνατό και ειλικρινές και θέλει να σου εκφράσει ένα παράπονο, μπορεί να με συγκινήσει. Αλλά, εντάξει. Νομίζω ότι, ξέρετε κάτι, έχουμε συνηθίσει τους πολιτικούς να μην τους βλέπουμε ως ανθρώπους. Εμένα με αηδιάζουν οι πολιτικοί που κλαίνε δημόσια, αλλά δεν έχουν την ευαισθησία να κλαίνε ιδιωτικά.
Δ. ΜΠΑΡΚΑ: Hashtag “διπλής”. Ήταν αυτό για να σας μαθαίνω και εγώ και άλλα μυστικά των social media.
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Τι θα πει αυτό;
Δ. ΜΠΑΡΚΑ: Σημαίνει ότι έχει διπλή ανάγνωση αυτό που λέτε.
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Ok.
Δ. ΜΠΑΡΚΑ: Είναι πολλά αυτά που θέλω να μάθω. Σας έχουν ζητήσει τα παιδιά σας κάτι αστείο σε ρουσφέτι; Δηλαδή, μπαμπά θα κάνεις να είναι το σχολείο λιγότερους μήνες; Έχουν ζητήσει; Ή οι συμμαθητές τους;
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Ναι, εντάξει, κλασικό είναι αυτό.
Δ. ΜΠΑΡΚΑ: Είναι;
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Αυτό που ζητάγανε είναι να μην πηγαίνουν στις 7 το πρωί. Να μην ξυπνάνε το πρωί, να ξεκινάει το σχολείο στις 10 και είχανε οργανώσει και μαζί με τους συμμαθητές τους ένα παρεάκι, να μου το ζητήσουν όλοι μαζί.
Δ. ΜΠΑΡΚΑ: Δεν τα κατάφεραν, φαντάζομαι.
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Και είχαν αγαπήσει πάρα πολύ τον Γαβρόγλου, όταν είχε εξαγγείλει και είχε εφαρμόσει ένα πρόγραμμα να αφήνουν τις τσάντες στο σχολείο τα παιδιά, για να μην κουβαλάνε τις βαριές τσάντες στο σπίτι. Τον είχανε αγαπήσει πάρα πολύ γι’ αυτό.
Δ. ΜΠΑΡΚΑ: Βέβαια. Εκτός από πολιτικός, εκτός από πατέρας, εκτός από σύντροφος, είστε και άνδρας και είστε και ένας άνθρωπος τον οποίο τον γνωρίσαμε ως τον πιο νέο άνθρωπο στην πολιτική. Δηλαδή, φέρνετε μια φρεσκάδα, θέλοντας και μη. Σας αγχώνει ο χρόνος που περνάει; Δηλαδή μπορεί να σας δείτε σε μια ομιλία και να πείτε “ωχ μεγάλωσα, πρέπει να προσέξω λίγο τον εαυτό μου, πρέπει να κάνω πράγματα”;
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Κάθε φορά που κουρεύομαι και βλέπω τις άσπρες τρίχες να πέφτουν κάτω, συνειδητοποιώ τον χρόνο που φεύγει. Ακόμα όχι τόσο πολύ βέβαια, διότι θεωρώ ότι δεν με πήραν τα χρόνια, αλλά…
Δ. ΜΠΑΡΚΑ: Από νωρίς πρέπει να τα ξεκινάμε αυτά.
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Αλλά, ξέρετε, όταν κανείς μπαίνει πολύ νωρίς στα πράγματα και καταφέρνει πράγματα πολύ νωρίς, που δεν τα σκεφτόταν καν, έχει την πολυτέλεια να μετρήσει διαφορετικά τον χρόνο και τα θέλω του για το υπόλοιπο της ζωής του. Νομίζω. Σας το λέω ως συμβουλή, γιατί και εσείς πολύ νέα, μικρή, έχετε καταφέρει να σταδιοδρομήσετε και μάλιστα πολύ καλά στα πράγματα, οπότε θα έχετε τον χρόνο μπροστά να τα σκεφτείτε όλα αυτά.
Δ. ΜΠΑΡΚΑ: Εδώ θα είμαστε. Σε 5 χρόνια πώς σας φαντάζεστε; Μιας και μιλήσαμε για το μέλλον; Ή πώς σας ονειρεύεστε; Εάν είναι πιο δύσκολος ο ρεαλισμός για το πώς σας φαντάζεστε, πώς θα σας ονειρευόσασταν;
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Εγώ σκέφτομαι ότι θα είναι ένα μεγάλο challenge για μένα, μια μεγάλη πρόκληση να αποδείξω ότι μπορείς να ασχολείσαι με την πολιτική και μάλιστα πάρα πολύ ουσιαστικά ακόμα και όταν δεν είσαι σε αξιώματα. Διότι προφανώς εφόσον μπήκα τόσο νωρίς, θα έχω την πολυτέλεια, ελπίζω, εύχομαι, να βγω και σχετικά νωρίς, να μην με πάρουν τα βαθιά γεράματα. Άρα, θα είναι μια σημαντική πρόκληση να αποδείξω ότι δεν είναι ανάγκη κανείς για να κάνει πράγματα σημαντικά, δημιουργικά, για να αγωνίζεται για τις ιδέες του, για τις απόψεις του, τα όνειρά του να είναι πρωθυπουργός ή πρόεδρος.
Δ. ΜΠΑΡΚΑ: Άρα θα δούμε αυτό που είπατε, τη σκορδαλιά χωρίς σκόρδο;
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Κάποια στιγμή.
Δ. ΜΠΑΡΚΑ: Έχετε οριοθετήσει στο μυαλό σας κάτι τέτοιο; Δηλαδή έχετε πει ότι εγώ θα κάνω πολιτική, είτε αυτό σημαίνει αρχηγός κόμματος, είτε πρωθυπουργός είτε οτιδήποτε, μέχρι τα 55, μέχρι τα 65; Έχετε βάλει όριο;
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Όχι, δεν μπορείς να βάλεις τέτοια όρια στη ζωή, γιατί δεν ξέρεις πώς σου έρχονται τα πράγματα.
Δ. ΜΠΑΡΚΑ: Φυσικά.
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Και αυτό είναι και το ωραίο της ζωής, που είναι απρόβλεπτη. Γιατί εάν ήταν προβλέψιμη, θα τη βαριόμασταν από την αρχή και δεν θα τη ζούσαμε. Δεν μπορείς να το προβλέψεις αυτό. Σε κάθε περίπτωση αυτό που εμένα, αυτό που έχω στο μυαλό μου και είναι πυξίδα μου είναι ότι δεν μου χρωστάει η ιστορία, δεν μου χρωστάει κανείς, εγώ χρωστάω να κάνω πράγματα. Και θα τα κάνω όσο καλύτερα μπορώ από όποια θέση είμαι.
Δ. ΜΠΑΡΚΑ: Έστω ότι βγαίνετε, κλείνοντας, την επόμενη Κυριακή. Κατ’ αρχάς έχετε κάποια γούρια; Με ποιον θα δείτε τα αποτελέσματα; Πού θα είστε; Πώς θα περάσετε την ημέρα;
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Όχι, δεν έχω γούρια. Συνήθως τα βλέπω στο σπίτι.
Δ. ΜΠΑΡΚΑ: Συνήθως στο σπίτι. Έστω λοιπόν ότι μαθαίνετε, φαντάζομαι με την οικογένειά σας;
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Ναι.
Δ. ΜΠΑΡΚΑ: Υπάρχει κάποιος άνθρωπος που θεωρείται δυσοίωνος; Που δεν θα θέλατε να δείτε την ημέρα των εκλογών;
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Όχι. Δεν έχουμε Μητσοτάκη στο σπίτι.
Δ. ΜΠΑΡΚΑ: Μάλιστα. Έστω λοιπόν ότι μαθαίνετε ότι εκλεγήκατε και Δευτέρα πρωί ξυπνάτε και είστε ο επόμενος, ο νέος πρωθυπουργός. Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που θα καταπιαστείτε;
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Νομίζω ότι το πρώτο πράγμα είναι να δεις πώς θα φτιάξεις κυβέρνηση. Αυτό είναι.
Δ. ΜΠΑΡΚΑ: Δεν μιλάω για τα πρακτικά. Μιλάω για τα πιο ονειροπόλικα. Δηλαδή, θα ασχοληθείτε με τη νεολαία;
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Πολιτικά λέτε τώρα;
Δ. ΜΠΑΡΚΑ: Με τη νεολαία, με την ακρίβεια, με την τρίτη ηλικία, με τις συντάξεις; Είναι πολλά τα θέματα. Ξέρω ότι όντως, έχω παρακολουθήσει μάλλον, δεν το ξέρω από εσάς, αλλά βλέπω από τις ομιλίες σας ότι έχετε μια ανάγκη να στηρίξετε τους νέους. Και τις τελευταίες μέρες έχουμε ακούσει πάρα πολλά -από τα 150 ευρώ μέχρι τα 10 που είπατε εσείς ότι θα αλλάξουν. Πολλά. Είστε ο άνθρωπος που ονειρεύεστε οι νέοι να απογαλακτίζονται και να ανοίγουν τα φτερά τους;
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Τώρα στο 92’ ανοίγεις ένα τεράστιο θέμα συζήτησης.
Δ. ΜΠΑΡΚΑ: Ήξερα εγώ, γιατί εάν το άνοιγα νωρίτερα δεν θα μου τα απαντούσατε τα υπόλοιπα.
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Νομίζω ότι το πρώτο πράγμα που θα πρέπει να καταπιαστεί η επόμενη προοδευτική κυβέρνηση που θέλει να αλλάξει τα πράγματα, είναι αυτή την αίσθηση της ασφυξίας που νιώθει ο μέσος πολίτης, και έχει να κάνει με το ότι το εισόδημα τελειώνει στην τρίτη εβδομάδα του μήνα. Η ακρίβεια λοιπόν, η μείωση του εισοδήματος, άρα το να αυξήσεις μισθούς και εισόδημα, το να συγκρατήσεις τις τιμές, το να δημιουργήσεις όρους ρύθμισης χρεών για τους υπερχρεωμένους. Η μισή Ελλάδα χρωστάει. Νομίζω ότι αυτό είναι το πρώτο πράγμα που πρέπει να δει κανείς.
Οι νέοι άνθρωποι είναι μια ειδική κατηγορία. Και ένα τεράστιο ζήτημα. Είναι φοβερό αυτό που συμβαίνει, αλλά συμβαίνει και πρέπει να το αντιμετωπίσουμε. Τα νέα παιδιά δεν έχουν λόγο να μείνουν εδώ. Οι νέοι επιστήμονες που κάθονται πολλά χρόνια στο θρανίο, όταν βλέπουν ότι σε μια ευρωπαϊκή χώρα θα έχουν διπλάσιο και τριπλάσιο μισθό και συνθήκες αξιοπρέπειας. Για τους νέους ανθρώπους, δε, παίρνει και υπαρξιακές διαστάσεις, όχι μονάχα για τους ίδιους τους νέους για τη χώρα. Γερνάει η χώρα. Το θέμα της γήρανσης του πληθυσμού είναι τεράστιο ζήτημα. Πρέπει να το αντιμετωπίσουμε με ένα τρόπο.
Και νομίζω ότι εκεί δεν μπορείς να λύσεις θέματα δίνοντας ένα χαρτζιλίκι. Είναι αστείο και είναι και υποτιμητικό. Είναι περιφρονητικό για τους νέους ανθρώπους. Να σου δώσω 150 ευρώ για να πας να ψηφίσεις. Νομίζω ότι εκεί χρειάζεται μια ριζική αλλαγή πολιτικής.
Έχουμε καταθέσει τις προτάσεις μας, τις σκέψεις μας γι’ αυτό και για την ενίσχυση των νέων γυναικών, της νέας μητέρας -να μη μιλάμε για επίδομα τέκνου, αλλά για επίδομα μητέρας. Να το παίρνει μέχρι τα 24 χρόνια του παιδιού της, να το διπλασιάσεις για το δεύτερο παιδί, γιατί τα νέα ζευγάρια κάνουν ένα παιδί. Να έχει έναν παιδικό σταθμό, έναν βρεφονηπιακό σταθμό κάθε μητέρα να πάει το παιδί της, να παίρνει επίδομα τοκετού, όχι μονάχα η γυναίκα στον δημόσιο τομέα, αλλά και στον ιδιωτικό τομέα.
Δ. ΜΠΑΡΚΑ: Είναι πολλά τα θέματα που αφορούν στις γυναίκες. Έχετε δίκιο. Υπογονιμότητα, κρυοσυντήρηση. Είναι πράγματα τα οποία έχουν βγει στην επιφάνεια και είναι ωραίο πια όντως η κυβέρνηση αυτό που λέτε να…
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Με πάτε σε πιο προχώ πράγματα τώρα. Σε πιο προχώ.
Δ. ΜΠΑΡΚΑ: Είναι της γενιάς μου. Είναι το χούι της γενιάς μου.
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Το ξέρω.
Δ. ΜΠΑΡΚΑ: Σας ζητώ συγγνώμη. Δεν κρατιέμαι.
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Το ξέρω, το ξέρω. Σας απασχολεί, διάβασα πρόσφατα.
Δ. ΜΠΑΡΚΑ: Βέβαια μας απασχολεί. Το έχω ξεκινήσει ήδη. Μακάρι να γίνει όποια και εάν είναι η κυβέρνηση τα επόμενα χρόνια. Μακάρι όντως να ασχοληθούμε και με αυτό, για να μπορεί να το κάνει ο οποιοσδήποτε.
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Αλήθεια είναι αυτό. Επίσης μεγάλο θέμα είναι το θέμα της στέγης.
Δ. ΜΠΑΡΚΑ: Φυσικά.
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Η Ελλάδα είναι η χώρα που έχει το ακριβότερο κόστος στέγης σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση. Και τα νέα παιδιά σήμερα μένουν μέχρι τα 35-40 στο πατρικό σπίτι. Πώς θα κάνουν οικογένεια; Είναι τεράστιο ζήτημα αυτό και δεν αντιμετωπίζεται με δάνεια με υψηλά επιτόκια ή χαμηλότερα επιτόκια. Ούτε να υπερχρεώσεις τη νέα γενιά. Είχαμε μια γενιά υπερχρεωμένων. Δεν θα υπερχρεώσουμε και τη νέα γενιά εδώ. Εδώ πρέπει να πάμε σε μια διαφορετική πολιτική.
Και εμείς έχουμε μια πολύ ριζοσπαστική πρόταση. Όταν λέμε ότι το Airbnb πρέπει να μπει σε τάξη. Στις μεγάλες πόλεις πια δεν θα βρίσκεις σπίτι πουθενά για να μείνεις. Έγινε στη Βαρκελώνη αυτό. Απέδωσε. Εντάξει, όταν ένας ιδιώτης έχει ένα, δυο, τρία ακίνητα και θέλει να τα βγάλει Airbnb να έχει τη δυνατότητα, αλλά εδώ έρχονται εταιρείες που κάνουν τεράστιες επενδύσεις. Παίρνουν όλα τα ακίνητα και τα μετατρέπουν σε Airbnb. Στην Αθήνα το βλέπουμε κατά κόρον αυτό. Εμείς αυτό λέμε ότι πρέπει να απαγορευθεί. Δεν γίνεται. Αλλιώς τα ενοίκια θα πάνε στον θεό.
Πρέπει να υπάρξει διπλασιασμός επιδότησης ενοικίου για νέους ανθρώπους. Η δυνατότητα δημιουργίας μιας τράπεζας στέγης για να δώσει οικονομικά προσιτή κατοικία με κοινωνικά κριτήρια. Χρειάζεται μια ριζικά διαφορετική πολιτική για τη στήριξη των νέων ανθρώπων, των ζευγαριών, της γυναίκας και βεβαίως χρειάζεται και μια άλλη αντίληψη σε σχέση και με τα δικαιώματα των νέων ανθρώπων. Εντάξει. Δηλαδή το γεγονός τώρα ότι δεν έχει θεσμοθετηθεί η δυνατότητα να παντρεύεσαι όποιον θέλεις και όποιον αγαπάς, ένα ομόφυλο ζευγάρι δεν μπορεί να είναι μαζί. Αυτό δεν μπορώ να το καταλάβω γιατί συμβαίνει στη χώρα. Τα ταμπού αυτά πιστεύω ότι έχουν ξεπεραστεί και έχει έρθει η ώρα να κάνουμε μεγάλες ριζικές τομές σε αυτή την κατεύθυνση.
Δ. ΜΠΑΡΚΑ: Είναι πολλά τα θέματα. Και άλλα τόσα μου έρχονται στο μυαλό. Δυστυχώς ο χρόνος μας πιέζει. Να σας αποχαιρετίσω. Θα σας είμαι απόλυτα ειλικρινής, δεν περίμενα να το πω, αλλά θα ήθελα και άλλο. Ωστόσο, θα πάμε σε break για να γίνουν τα αντίστοιχα follow.
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Είναι η πρώτη φορά που έχετε απέναντί σας έναν πολιτικό, γι’ αυτό. Μετά δεν θα θέλετε.
Δ. ΜΠΑΡΚΑ: Είναι η πρώτη μου φορά που έχω έναν πολιτικό αρχηγό για συνέντευξη, όντως. Είστε και επίσημα ο πρώτος μου, οπότε ελπίζω να είστε γουρλής, να πάνε καλά δηλαδή και οι υπόλοιπες συναντήσεις που θα έχω.
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Μεγάλη μου τιμή.
Δ. ΜΠΑΡΚΑ: Και εγώ θα ήθελα να γίνω η πρώτη παρουσιάστρια που θα ακολουθήσετε.
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Μεγάλη μου τιμή και το τιμήσατε με ένα ωραίο κόκκινο φουστάνι σήμερα. Ταιριάζει με τα χρώματα του ΣΥΡΙΖΑ.
Δ. ΜΠΑΡΚΑ: Είναι το κανάλι μας. Είναι η ομάδα της καρδιάς μας. Ξέρω ότι σε αυτό έχουμε μια διαφορά.
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Κανείς δεν είναι τέλειος σε αυτή τη ζωή.
Δ. ΜΠΑΡΚΑ: Το ίδιο λέμε. Σας ευχαριστώ πάρα πολύ.
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Να είστε καλά. Πέρασα πολύ ωραία μαζί σας.
Δ. ΜΠΑΡΚΑ: Ήταν τιμή μας.
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Και δική μου χαρά.
Δ. ΜΠΑΡΚΑ: Ήταν τιμή μας. Όλης της εκπομπής. Το λέω από όλες τις πλευρές. Εύχομαι να γίνει το καλύτερο για τον κόσμο, για τον λαό και να συνεχίσετε να έχετε το όραμά σας.
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Κι εγώ αυτό εύχομαι. Και νομίζω ότι εάν κάτι πρέπει να μείνει στους νέους ανθρώπους που μας βλέπουνε, ανεξάρτητα τι θα ψηφίσουν, είναι να πάνε να ψηφίσουν. Να μη το χαρίσουν. Έχουν μια δύναμη στα χέρια τους κάθε τέσσερα χρόνια. Να μην τη χαρίσουν σε κανέναν.
Δ. ΜΠΑΡΚΑ: Τέλεια. Ευχαριστούμε πάρα πολύ, κ. Τσίπρα.
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Να είστε καλά.
Δ. ΜΠΑΡΚΑ: Καλή συνέχεια στο πρόγραμμά σας το δύσκολο.
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Ευχαριστώ.
