Η Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία (ΕΠΟ), είπε με αποχαιρετιστήρια ανακοίνωση το «αντίο» στον Πελέ, που έφυγε από τη ζωή χθες (29/12), σε ηλικία 82 ετών. «Ο μεγάλος Πελέ, o “βασιλιάς του ποδοσφαίρου”, πέρασε στη σφαίρα της αιωνιότητας, αλλά και της αιώνιας συλλογικής μνήμης. Τον αποχαιρετούμε με βαθιά συγκίνηση,» αναφέρει ανάμεσα σε άλλα για το «μαύρο διαμάντι» η ΕΠΟ.
Στη σχετική ανακοίνωση της ΕΠΟ για τον Πελέ αναφέρεται:
«Ο μεγάλος Πελέ, o “βασιλιάς του ποδοσφαίρου”, πέρασε στη σφαίρα της αιωνιότητας, αλλά και της αιώνιας συλλογικής μνήμης. Τον αποχαιρετούμε με βαθιά συγκίνηση.
Ο κατά κόσμον Έντσον Αράντες ντο Νασιμέντο μετέτρεψε τη Βραζιλία από μια υπολογίσιμη ομάδα στην πρώτη δύναμη του ποδοσφαίρου στο διεθνές στερέωμα, οδηγώντας την σε τρεις κατακτήσεις Παγκοσμίων Κυπέλλων. Ενέπνευσε αμέτρητα παιδιά στη χώρα του, στο Σάο Πάολο, την Κόπα Καμπάνα και τις φαβέλες, αλλά και σε ολόκληρο τον πλανήτη να ασχοληθούν με το ποδόσφαιρο και έγινε ο πρώτος παγκόσμιος σταρ του αθλήματος, αναγνωρίσιμος σε όλα τα μήκη και πλάτη του Κόσμου.
Τον αποκαλούσαν «μαύρo μαργαριτάρι» (perola negra) και «μαύρο διαμάντι» (diamante negro). Προσωνύμιο είναι και το «Πελέ». Ο μύθος αναφέρει ότι του το έδωσαν στο σχολείο οι συμμαθητές του καθώς πρόφερε λάθος το όνομα του τερματοφύλακα, Μπιλέ, που ήταν ο αγαπημένος του παίκτης την εποχή που ήταν παιδί. Κατά άλλη εκδοχή όταν σούταραν τα παιδιά φώναζαν «Πε» και από εκεί προέκυψε. Πάντως ο ίδιος δεν το συμπάθησε ποτέ ως όνομα…
Το γεγονός ότι είναι ο μοναδικός ποδοσφαιριστής με τρεις κατακτήσεις Παγκοσμίων Κυπέλλων, τα 77 γκολ με τη «σελεσάο», τα 567 σε 583 παιχνίδια με τη Σάντος και τα περίπου 1300 τέρματα συνολικά στην καριέρα του, οι τίτλοι του στη Βραζιλία και τις ΗΠΑ (αγωνίστηκε στην ομάδα «Κόσμος» της Νέας Υόρκης) δεν φτάνουν για να αποτυπώσουν το μεγαλείο του.
Έφυγε έχοντας σημαδέψει το ποδόσφαιρο και έχοντας εξυφάνει έναν μύθο που θα τον ακολουθεί για πάντα. Τα στιγμιότυπα από τις περίτεχνες, τις γεμάτες φαντασία, μπρίο αλλά και ουσία ενέργειες με τις οποίες ο «μάγος» από το Τρες Κορασόες της Πολιτείας Μίνας Ζεράις καθήλωνε τους θεατές, θα συνεχίσουν να διδάσκονται σε σεμινάρια ποδοσφαίρου. Μεγάλος ηγέτης με απίστευτη τεχνική, ωστόσο αυτό που τον χαρακτήριζε ήταν το απρόβλεπτο των ενεργειών του, απόρροια της φαντασίας και της ταχύτατης σκέψης του.
Παράλληλα, ο Πελέ δίδαξε και ήθος, ήταν ένας αληθινός «κύριος» όσο αγωνιζόταν αλλά και μετά το πέρας της ένδοξης καριέρας του. Ασχολήθηκε επίσης με την πολιτική και τα κοινά και γνώρισε μεγάλες διακρίσεις και τιμές ως εν ενεργεία ποδοσφαιριστής και ως παλαίμαχος.
Ενδεικτικά:
To 1999 οι νικητές της χρυσής μπάλας του France Football των ετών 1956-1999 τον εξέλεξαν Ποδοσφαιριστή του 20ού αιώνα, όπως και η FIFA το 2000, τίτλο που έλαβε επίσης και μετά από ψηφοφορία της Διεθνούς Ομοσπονδίας Ιστορίας και Στατιστικής Ποδοσφαίρου (IFFHS) με δεύτερο τον Γιόχαν Κρόιφ. Από τη δεκαετία του ‘90 είχε τον τίτλο του πρεσβευτή του ΟΗΕ και της UNESCO και το περιοδικό TIME τον συμπεριέλαβε στη λίστα με τους 100 πιο σημαντικούς ανθρώπους του 20ου αιώνα…
Ο «Ντίκο», όπως τον φώναζαν στην οικογένειά του, θεωρείται από πολλούς ως ο κορυφαίος στην ιστορία του ποδοσφαίρου. Ωστόσο, είτε πιστεύει κανείς το παραπάνω είτε όχι, ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει ότι ο Βραζιλιάνος θρύλος υπήρξε μία από τις μεγαλύτερες ποδοσφαιρικές ιδιοφυΐες όλων των εποχών.
Η φράση «ο βασιλιάς πέθανε, Ζήτω ο βασιλιάς», εν είδει επιμνημόσυνης δέησης, δεν ταιριάζει στον «μάγο» της μπάλας. Γιατί ο Πελέ θα ζει πάντα στις καρδιές των απανταχού ποδοσφαιρόφιλων.
