Ας συμφωνήσουμε εξ αρχής στο προφανές. Πως θέλουμε να γίνονται οι αγώνες ποδοσφαίρου με τους φιλάθλους παρόντες, στις εξέδρες των γηπέδων. Κι ας συνεχίσουμε με το αυτονόητο. Ότι για να συμβεί αυτό θα πρέπει να εξαφανιστεί η μάστιγα της βίας (στο βαθμό που εμφανίζεται τέλος πάντων) από τους συγκεκριμένους χώρους. Αυτά για την οικονομία της συζήτησης και για να προχωρήσουμε παρακάτω, διότι τους άλλους, δηλαδή εκείνους που επιθυμούν τα γήπεδα να μοιάζουν με αρένα τους βγάζω από την κουβέντα. Τελεία, παράγραφος.
Πάμε λοιπόν να δούμε τι μας λέει η κυβέρνηση, στο σχέδιο που παρουσίασε σχετικά με αυτό το τεράστιο κοινωνικό πρόβλημα.
Αυτό στηρίζεται σε μία βάση αυθαίρετη! Δηλαδή στο ότι η κυβέρνηση, μέσω της Διαρκούς Επιτροπής Αντιμετώπισης Βίας (που υπάγεται στην Γενική Γραμματεία Αθλητισμού) μπορεί να τιμωρεί τις ΠΑΕ και να επιβάλει την ποινή διεξαγωγής αγώνα κεκλεισμένων των θυρών για σειρά από παραπτώματα. Μάθαμε ότι θα κλείνουν τα γήπεδα ανάλογα με τι συμβαίνει επειδή θα παραβιάζονται κάποια όρια, όποτε το κρίνει η πολιτική ηγεσία. Δυστυχώς όμως, η όλη ιστορία δεν είναι έτσι επειδή αγαπητά στελέχη της πολιτικής ηγεσίας “έτσι εσείς νομίζετε!”.
Πολύ απλά διότι το προνόμιο της παρέμβασης στο αυτοδιοίκητο του ποδοσφαίρου δεν το έχει κανείς. Σύμφωνα με το καταστατικό της FIFA, οι μόνες ποινές που αναγνωρίζει για ομάδες είναι εκείνες που επιβάλλονται από την Ομοσπονδία της κάθε χώρας.
Εάν λοιπόν “με την πρώτη κροτίδα το γήπεδο θα κλείνει”, όπως είπε ο αναπληρωτής υπουργός αθλητισμού Γιάννης Βρούτσης, εάν δηλαδή επιβληθεί οποιαδήποτε ποινή σε ομάδα από φορέα που δεν ανήκει στην Ομοσπονδία, τότε η FIFA θα τιμωρήσει την Ομοσπονδία και θα την αποβάλει.
Δεν μου αρέσει να γράφω θέση ίδια με εκείνη που υποστήριξε ο Τάκης Μπαλτάκος. Μα καθόλου! Όμως δεν είναι άποψη κανενός προέδρου της ομοσπονδίας αυτή, ούτε καν κάποιου δημοσιογράφου ο οποίος σκέφτηκε να αρθρογραφήσει. Καθώς, ακόμη και αν η ΕΠΟ δήλωνε εγγράφως ότι συμφωνεί με το σχέδιο της κυβέρνησης, η FIFA θα απέβαλε το ελληνικό ποδόσφαιρο από τις διεθνείς διοργανώσεις διότι είναι, για το ποδόσφαιρο, αντικανονικό να αποφασίζει οποιοσδήποτε άλλος πλην των οργάνων του.
Και επειδή μπορεί κάποιοι να μην το έχουν αυτό το περίφημο “αυτοδιοίκητο” διαβάστε: Ακόμη λοιπόν κι αν οι μεγάλοι πρόεδροι, Ινφαντίνο και Τσέφεριν αποφασίσουν να κάνουν τα στραβά μάτια για το σχετικό αυτό νόμο, όταν η ΔΕΑΒ θα επιφέρει ποινή διεξαγωγής αγώνα κεκλεισμένων των θυρών για μια ΠΑΕ, αυτή θα προσφύγει στην αθλητική δικαιοσύνη. Θα φτάσει μέχρι το CAS, για να καταγγείλει παρέμβαση στο ποδόσφαιρο και πολύ απλά θα δικαιωθεί.
Η κυβέρνηση εξήγγειλε για ακόμα μία φορά τα ίδια μέτρα που έχουν επαναλάβει και όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις, τα οποία ποτέ δεν εφαρμόστηκαν. Καταρχάς επειδή στις περισσότερες περιπτώσεις είχαν πολιτικό χαρακτήρα και όχι ουσιαστικό. Κυρίως όμως επειδή δεν μπορεί κανείς από μόνος του να τιμωρεί, όποιος κι αν είναι, όπως κι αν λέγεται.
Δεν ξέρω εάν όλο αυτό είναι απλώς μία κυβερνητική επικοινωνιακή παπάντζα, η στην πραγματικότητα παρουσιάστηκε επειδή εκείνοι που υποστηρίζουν αυτό το νόμο πιστεύουν πως μπορεί με τέτοιο τρόπο να λύσουν το ζήτημα της βίας. Νομίζω ότι το δεύτερο είναι χειρότερο…
