Για τη συνάντηση του πρωθυπουργού με τους θεσμικούς φορείς της Θεσσαλίας μίλησε -ενώ ήταν σε εξέλιξη η συνάντηση- ο υπουργός Επικρατείας Μάκης Βορίδης, στον ραδιοφωνικό σταθμό «Σκάι».
«Ο αγροτικός κόσμος της Θεσσαλίας έχει δοκιμασθεί πολύ περισσότερο από άλλους αγρότες λόγω του “Daniel”. Υπάρχουν και ειδικότερες περιοχές, όπως οι παρακάρλιες περιοχές, οι οποίες έχουν πολύ σοβαρό θέμα», ήταν η αρχική διαπίστωσή του.
Εξειδικεύοντας εν συνεχεία, σε σχέση και με το κατατεθέν master plan, παρατήρησε ότι «οι συζητήσεις επί της αρχής δεν έχουν πολύ μεγάλο νόημα, διότι πρέπει κανείς να επιχειρηματολογήσει πάνω σε μια τεχνική και επιστημονική βάση».
Παραλλήλως, δημοσιοποίησε ότι μέσα στη συνάντηση ο πρωθυπουργός επεσήμανε πως, ανεξαρτήτως φυσικής καταστροφής, «υπάρχει μια πραγματικότητα, η οποία απασχολεί το θεσσαλικό κάμπο. Ότι μας λείπουν 500 εκατ. κυβικά μέτρα νερού. Κάθε χρόνο μας λείπουν. Καταστρέφεται ο υδροφόρος ορίζοντας, γίνεται όλο και δυσκολότερη η άντληση νερού, το νερό γίνεται όλο και πιο ακατάλληλο για άρδευση», είπε ο υπουργός Επικρατείας.
Θέτοντας, ταυτοχρόνως, παραμέτρους όπως είναι η εκτροπή του Αχελώου ή η μετάβαση σε μια γεωργία, περισσότερο προσεκτική στη χρήση του νερού, ο Μ. Βορίδης τόνισε: «Την αγωνία των ανθρώπων την καταλαβαίνουμε, το πρόβλημα το καταλαβαίνουμε».
Περιγράφοντας, τέλος, το κλίμα της συζήτησης ως «γενικά καλό», συμπλήρωσε αναφορικώς με τις αποζημιώσεις ότι «δεν υπάρχει κανένα παράπονο από τον ΕΛΓΑ», ενώ τα χρήματα από την κρατική αρωγή «σταδιακά δίνονται».
Επόμενο θέμα, η κατάθεση των πορισμάτων στην εξεταστική επιτροπή της Βουλής για το σιδηροδρομικό δυστύχημα των Τεμπών. Επικρίνοντας τη στάση των κομμάτων της αντιπολίτευσης στο ζήτημα, έφερε, στο σημείο αυτό, ένα παράδειγμα: Ότι το ΚΚΕ, στην πρότασή του, ζητά να διωχθούν όλοι οι υπουργοί Μεταφορών, που ήταν στο συγκεκριμένο υπουργείο από το 2009 και εντεύθεν. «Ήμουν και εγώ για έξι μήνες το 2011», σημείωσε. Όμως, επιχειρηματολόγησε, «η ποινική ευθύνη προϋποθέτει κάποια παράλειψη, έναν καταλογισμό, και μάλιστα αυτός αιτιακά οδηγεί στο ζημιογόνο αποτέλεσμα».
Για την επίμαχη σύμβαση των τρένων, ανέφερε ότι «αν δεχθούμε ότι αιτιακά η έλλειψη τηλεδιοίκησης οδηγεί σε ατυχήματα, τότε πρέπει να τον κλείσουμε το σιδηρόδρομο, όσο δεν έχουμε τηλεδιοίκηση».
Σε επόμενο δε, σημείο της συνέντευξης υποστήριξε ότι «το μικροπολιτικό συμφέρον της κυβερνητικής πλειοψηφίας είναι να παραπέμψει» (σσ πολιτικά πρόσωπα). Ωστόσο, διερωτήθηκε αμέσως μετά, αν, στην περίπτωση κατά την οποία συσταθεί προανακριτική επιτροπή και αυτή καταλήξει στη μη παραπομπή, κάποιοι θα πουν τότε ότι η προανακριτική συγκάλυψε το θέμα.
Ενώ περιέγραψε, τέλος, και το δίλημμα του τότε υπουργού Μεταφορών Κ. Αχ. Καραμανλή, που ήταν είτε «να καταγγείλει τη σύμβαση και να προκηρύξει εξ αρχής το έργο, είτε να δώσει την παράταση προσπαθώντας να τελειώσει το έργο». Όμως, «ενώ ο σκοπός του ήταν να επισπεύσει το έργο, συμβαίνει αυτό το τραγικό δυστύχημα και λένε τώρα ότι φταίει επειδή έδωσε την παράταση. Δεν είναι λογικά πράγματα αυτά», συμπέρανε.
