Πίστευα ότι τα πολιτικά κόμματα, μετά το πάθημα των Μνημονίων, θα είχαν βάλει κάτι από μυαλό. Θα είχαν διδαχτεί ότι οι…αγορές δεν ακούν ούτε από Ζάππεια, ούτε από χορούς κι νταούλια. Έχουν τους δικούς τους κανόνες. Και όσο η Πολιτική και οι Πολιτικοί, δεν έχουν βρει την…μαγική συνταγή να είναι πάνω από αυτές το πρόβλημα της καπιταλιστικής αγοράς και κοινωνίας θα συνεχίζεται.
Αυτό είναι άλλο, όμως από το να υπάρχουν κόμματα, που συνεχίζουν να κινούνται και να λειτουργούν με τη συνταγή που μας έβαλε στα Μνημόνια. Αυτή του λεφτά υπάρχουν. Πολύ απλά γιατί λεφτά τόσα, σε σχέση με όσα υπόσχονται δεν υπάρχουν.
Διαβάζοντας και ακούγοντας τις προτάσεις των κομμάτων της Αντιπολίτευσης, μοιάζει πραγματικά να κινούνται σε ένα παράλληλο σύμπαν. Υπόσχονται στους πάντες τα πάντα και όταν τους ρωτάς που θα τα βρουν απαντούν με το θα τα πάρουμε από τους…πλούσιους. Από τις τράπεζες, τους παραγωγούς ενέργειας και τα διυλιστήρια.
Δηλαδή θα πάρουν 50 δις που είναι οι προτάσεις τους από αυτούς! Και θέλουν πραγματικά να τους πάρουν στα σοβαρά.
Και δεν συζητάω ότι θα πάρουν από τις Τράπεζες στις οποίες θα βάλουν φόρους. Διότι γνωρίζουν ότι για να συμβεί αυτό θα πρέπει να πάρουν την άδεια από την Τράπεζα της Ελλάδος και κυρίως από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Όποιος δε το επιχείρησε αυτό έφαγε…πόρτα.
Αυτή είναι η αλήθεια. Και όχι αυτά τα ευχάριστα που πουλάνε. Το να δημιουργούμε εχθρούς όπως το …μεγάλο κεφάλαιο και να φαντασιωνόμαστε ότι θα το…συντρίψουμε ωραίο είναι, όλοι το θέλουμε, αλλά κανείς σε δυτικές δημοκρατίες με καπιταλιστικό σύστημα δεν το κατάφερε. Εκτός αν ο Αλέξης και ο Νικόλας, μπορούν να το καταφέρουν παγκοσμίως.
Δεν μπορούν να παίζουν με την αγωνία του κόσμου και με τις ανάγκες του, συνεχίζοντας να υπόσχονται πράγματα που τα ξεχνούν μόλις γίνουν κυβέρνηση.
Τόσο απλά είναι τα πράγματα. Λεφτά δεν υπάρχουν επειδή βγήκαμε από το Μνημόνιο. Διότι ακόμη και αν πιστέψουμε ότι βγήκαμε όταν έχουν υποθηκευμένη στο Υπερταμείο για 99 χρόνια όλη τη δημόσια περιουσία δεν μπορούμε να κινηθούμε ελεύθερα.
Άρα ναι σε προτάσεις, ναι σε αλλαγές, ναι προστασία της πρώτης κατοικίας των πραγματικών αδύναμων, αλλά όχι σε παραμύθια διαρκείας. Εάν πραγματικά κοστολογήσει κανείς τα όσα λένε θα πρέπει να μπούμε όχι σε τρία Μνημόνια του 2010 -2019 αλλά σε τριακόσια τρία. Για αυτό κόψτε το λεφτά υπάρχουν….
