Είδαν και αποείδαν στον ΣΥΡΙΖΑ και τελικά είδαν ότι να πείσουν με το…καλό τους Ελληνες για να γίνουν ξανά κυβέρνηση δεν πείθει κανέναν. Ούτε στις δημοσκοπήσεις ανέβηκαν, ούτε ρεύμα ανατροπής στην κοινωνία δημιούργησαν, ούτε και το ΠΑΣΟΚ να συνεργαστεί μαζί τους έπεισαν.
Πολύ απλά απέτυχαν όλοι οι σχεδιασμοί τους. Και για αυτό επέλεξαν από εδώ και πέρα να περάσουν σε αυτό που ξέρουν: στις αγριάδες. Απειλούν τους πάντες και τα πάντα. Ακόμη και αυτούς με τους οποίους υποτίθεται θέλουν να συνεργαστούν την επόμενη ημέρα. Η τρομοκρατία, αντιπάλων και φίλων είναι το χαρακτηριστικό της πολιτικής τους επιβίωσης. Μόνο που με αυτό το δρόμο, το μόνο που θα πετύχουν στο τέλος της ημέρας είναι να διασφαλίσουν την ήττα τους. Γιατί η τρομοκρατία ως πολιτικό όπλο δεν περνάει στην κοινωνία. Και αυτό αν μη τι άλλο ιστορικά πρέπει να το γνωρίζουν. Αν στην Κουμουνδούρου πιστεύουν ότι θα γκρεμίσουν το…καθεστώς Μητσοτάκη, για να φέρουν το καθεστώς Πολάκη και Σπίρτζη, τότε δεν έχουν καταλάβει ότι οι εποχές έχουν αλλάξει και κυρίως η κοινωνία έχει αλλάξει.
Η στρατηγική που έχει επιλέξει ο Τσίπρας είναι στρατηγική ήττας. Δικαιώνει με τον τρόπο αυτό πως ούτε θέλει, ούτε μπορεί να αλλάξει. Θα λειτουργεί με όρους ενός ιδιότυπου ακτιβισμού που έχει τις ψυχολογικές του ρίζες στην περίοδο των καταλήψεων, στις οποίες ανέτειλε το άστρο του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ.
Οτι και να κάνει και να πει ανακλαστικά τον παραπέμπει σε εκείνες τις εποχές που στο μυαλό του έχει μεγαλουργήσει και νοερά τον μεταφέρουν στην περίοδο της πλατείας. Το πολιτικό του πρότυπο εξακολουθεί να είναι εάν μείγμα από Μαδούρο, και Τράμπ.
Λίγο τοξικό κλίμα, λίγο να παίξουμε με την οργή που νιώθουν της γης οι κολασμένοι και ανέξοδα και άκοπα, μπορείς να οδηγηθείς στην εξουσία.
Αυτό το τριτοκοσμικό σχέδιο είναι το μόνο πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ. Οι ελάχιστες οι λογικές φωνές που υπάρχουν στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης καταπίνονται μέσα σε αυτήν την τοξικότητα που για να γίνει αρεστή στην κοινωνία τάζει στους πάντες τα πάντα. Οταν δε έρθει η ώρα να εφαρμόσει τις υποσχέσεις του από τη Σεισάχθεια, μέχρι την ανεξάρτητη δικαιοσύνη, θα συνεχίσει να γεννά αντιπάλους που θα τον εμποδίσουν και Ρασπούτιν που θα ελέγχουν τους αρμούς.
Ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Τσίπρας, θέλουν ακόμη δρόμο για να γίνουν νέο ΠΑΣΟΚ και νέος Ανδρέας Παπανδρέου. Για την ώρα εξακολουθούν να ζουν στον κόσμο των ψευδαισθήσεων. Διότι ποτέ δεν βγήκαν τελικά από αυτόν. Για αυτό και αναζητούν από σήμερα, τον τρόπο που θα δικαιολογήσουν την ήττα τους και φυσικά τον…εχθρό που θα ευθύνεται για αυτήν.
