Δεν ξέρω ειλικρινά που θα βγάλει η ιστορία με το Ειδικό Δικαστήριο και τον πρώην Υπουργό του ΣΥΡΙΖΑ Νίκο Παππά. Και επειδή 36 χρόνια στο δημοσιογραφικό…κουρμπέτι έχουν δει πολλά τα μάτια μου, τίποτε πλέον δεν μου κάνει εντύπωση. Είτε προς τη θετική είτε προς την αρνητική πλευρά. Εκείνο όμως που μου έχει κάνει πραγματικά εντύπωση είναι η ευκολία που ο ΣΥΡΙΖΑ έχει πετάξει το μπαλάκι στον πρώην Υπουργό του, που σηκώνει το βάρος να αποδείξει ότι αυτό που είπε η Γραμματέας του κ. Καλογρίτσα δεν ισχύει.
Να πω ότι και να ισχύει δεν πρέπει κανείς στον ΣΥΡΙΖΑ να ανησυχεί. Διότι και για άλλους που ίσχυε και μάλιστα αποδεδειγμένα, δεν έγινε και τίποτε. Χαρακτηριστική όλων η περίπτωση με τα μαύρα ταμεία της Siemens. Ακόμη και η δικαιοσύνη παραδέχτηκε ότι λεφτά υπήρξαν αλλά κανείς δεν καταδικάστηκε.
Τώρα για το θέμα του καναλιού, και των ποσοστών τίποτε δεν μου κάνει εντύπωση. Ειλικρινά δεν έπεσα από τα σύννεφα, εάν ισχύει ή όχι το SMS. Απλά διαπίστωσα για άλλη μια φορά ότι μεταξύ κατεργαρέων, τελικά δεν υπάρχει ούτε ειλικρίνεια. Και η περίπτωση των αποκαλύψεων Καλογρίτσα έρχεται να το επιβεβαιώσει. Οπως και την αφέλεια κάποιων να πιστεύουν ότι κάποιοι φίλοι δεν μπορούν να γίνουν εχθροί όταν στριμωχτούν.
Για αυτό θα μείνω μόνο στο πολιτικό περιεχόμενο των όσων αποκαλύπτονται. Ο ΣΥΡΙΖΑ δυστυχώς για αυτόν χάνει όσο πάμε προς τις εκλογές, ακόμη ένα πλεονέκτημα που είχε. Μιλούσε για golden boys πήρε μαζί του ένα golden gerl, μιλούσε για ηθικό πλεονέκτημα και με την υπόθεση Καλογρίτσα το χάνει. Μιλούσε για συνεννόηση με το ΠΑΣΟΚ και ο Πολάκης του το τίναξε στον αέρα, με αφορμή τα όσα έσυρε στον Νίκο Ανδρουλάκη.
Αυτό που μένει στον κόσμο είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να κουνάει το δάκτυλο. Μπήκε στο σύστημα και έγινε μέρος του. Με τα καλά και με τα κακά που αυτό έχει.
Το θέμα είναι ότι ως ….νέοι στο κόλπο, δεν είχαν μάθει να προσέχουν τα νώτα τους. Διότι καλό είναι να παίζεις τον παπά, αρκεί να μην είσαι ο….τσιλιαδόρος.
