Αν κάποιος δει προσεκτικά μια προς μία τις εξαγγελίες του πρωθυπουργού για την επόμενη περίοδο διακυβέρνησης (2023-2027) θα διαπιστώσει ότι το 2024 δεν έχει «φορτωθεί» παρά με ελάχιστα μέτρα που προκαλούν δημοσιονομικό κόστος.
Η κατάργηση του τέλους επιτηδεύματος και η μείωση των ασφαλιστικών εισφορών θα ξεκινήσουν από το 2025 και μετά ενώ θα υλοποιηθούν σε δόσεις. Η αύξηση του αφορολογήτου για γονείς με παιδιά θα γίνει από την 1/1/2024 αλλά το δημοσιονομικό κόστος που προκαλεί είναι αρκετά περιορισμένο: μόλις 77 εκατ. ευρώ. H αύξηση του κατώτατου μισθού δεν προκαλεί δημοσιονομικό κόστος, η αναμόρφωση του μισθολογίου των δημοσίων υπαλλήλων έχει προϋπολογιστεί και κοστολογηθεί με 500 εκατ. ευρώ ενώ η αύξηση των συντάξεων είναι νομοθετημένη (σ.σ προκύπτει από το άθροισμα του πληθωρισμού και της ανάπτυξης δια του δύο).
Συμπέρασμα;
Πρώτον ο πρωθυπουργός δεν ανακοίνωσε τίποτα που να αιφνιδιάζει τις αγορές και να προκαλεί ανησυχία ότι ο στόχος για επιστροφή στα πρωτογενή πλεονάσματα της τάξεως του 2% θα επιτευχθεί. Και δεύτερον, η αποφυγή παρουσίασης ενός «εμπροσθοβαρούς» προεκλογικού προγράμματος από το κυβερνών κόμμα που γνωρίζει τα δημοσιονομικά περιθώρια, δείχνει ότι ο προϋπολογισμός του 2024 δεν έχει και πολύ «χώρο» για παροχές και ενισχύσεις. Ναι μεν θα υπάρχουν τα αυξημένα αφορολόγητα για τους γονείς με παιδιά (και αυτό το μέτρο έχει περιορισμένο όφελος της τάξεως των 90-220 ευρώ τον χρόνο) αλλά από την άλλη, δεν θα προβλεφθούν market pass ή άλλου είδους pass. To ζητούμενο θα είναι να διατηρηθούν οι μειώσεις συντελεστών που έχουν ήδη νομοθετηθεί. Οι οποίες δεν είναι ευκαταφρόνητες καθώς ο προϋπολογισμός του 2024 θα πρέπει να υποστηρίξει μέτρα μόνιμου χαρακτήρα περίπου 8 δις. ευρώ που νομοθετήθηκαν στην περίοδο 2019-2023.
