Μπορεί να μην έχουμε την ακτή Κιλαουέα της Χαβάης που το νερό βράζει από τη δραστηριότητα των ηφαιστείων, μπορεί να μην υπάρχουν στην ελλαδική ακτογραμμή παραλίες όπως η Ζιπολίτε του Μεξικού με τα υπόγεια ρεύματα και τους ναυαγοσώστες να είναι περισσότεροι από τους λουόμενους, αλλά κι εδώ, στον τόπο μας, έχουμε παραλίες που κρύβουν σοβαρούς κινδύνους
Είναι τα στερεότυπα του καλοκαιριού στην Ελλάδα βαθιά ριζωμένα μέσα μας: ασφαλής κι απέραντη γαλάζια θάλασσα, χρυσαφένιες αμμουδιές, μελτέμι αναζωογονητικό, ένα καραφάκι ούζο και όνειρα για τον χειμώνα, που ποιος ξέρει τι θα φέρει… Οι καρχαρίες για το JAWS και οι ρουφήχτρες για το The Abyss. Στον κινηματογράφο οι υπερβολές δηλαδή…
Όμως, δεν είναι έτσι ακριβώς. Σε ό,τι έχει να κάνει με την γαλάζια θάλασσα. Δεν είναι όλες οι ελληνικές θάλασσες ασφαλείς και με τη συνδρομή έντονων καιρικών φαινομένων κάποιες (λίγες αλλά πολλές από τις δημοφιλείς) γίνονται απαγορευτικές για κολύμβηση. Μπορεί να μην έχουμε την ακτή Κιλαουέα της Χαβάης που το νερό βράζει από τη δραστηριότητα των ηφαιστείων, μπορεί να μην υπάρχουν στην ελληνική ακτογραμμή παραλίες όπως η Ζιπολίτε του Μεξικού με τα υπόγεια ρεύματα και τους ναυαγοσώστες να είναι περισσότεροι από τους λουόμενους, αλλά κι εδώ, στον τόπο μας έχουμε τις θάλασσες που κρύβουν σοβαρούς κινδύνους κάτω από το απέραντο γαλάζιο τους.
Λαλάρια – Σκιάθος
Τα λαλάρια είναι τα λευκά βότσαλα τα σμιλεμένα από τα κύματα του Αιγαίου. Τα Λαλάρια, με το «λ» κεφαλαίο, είναι η απερίγραπτης ωραιότητος παραλία στη Σκιάθο με τον βράχο που μοιάζει με αψίδα (την Τρύπια Πέτρα) ριζωμένο στα τυρκουάζ νερά, τα κατάλευκα βότσαλα και τους πολλούς (προ κορονοϊού) επισκέπτες. Τα Λαλάρια όμως κρύβουν κινδύνους. Καταρχάς η ακτή είναι προσβάσιμη μοναχά από τη θάλασσα και – κυρίως – όταν φυσάει βοριάς τα κύματα φθάνουν αρκετά μέτρα σε ύψος, δημιουργούν αντιμάμαλο (παλινδρομικός κυματισμός, συνεχής επιστροφή ενός κύματος) επικίνδυνο για τους λουόμενους και τα μικρά σκάφη.
Το 1989 με ένα μικρό νοικιασμένο σκάφος προσπαθήσαμε να προσεγγίσουμε τα Λαλάρια έχοντας βορινό άνεμο που έπνεε με ένταση λιγότερο από 5 μποφόρ. Πλησιάζοντας στην ακτή το σκάφος ανετράπη· βυθίστηκε προκαλώντας μόνο υλικές απώλειες και μια παρέα τεσσάρων ανθρώπων έμεινε επί ώρες στο έλεος του ήλιου και των λαλαριών που έψηνες πάνω τους τα πόδια σου περιμένοντας βοήθεια από μεγάλο σκάφος. Η βοήθεια ήρθε αργά το βράδυ από τουριστικό καΐκι. Ανάλογο περιστατικό είχε συμβεί με τριμελή οικογένεια που έπεσε σε μπουρίνι πριν από λίγα χρόνια. Το σκάφος που τους είχε οδηγήσει στα Λαλάρια δεν μπορούσε να προσεγγίσει για να τους περισυνελλέξει με αποτέλεσμα μητέρα πατέρας και τρίχρονο κοριτσάκι να μείνουν απροστάτευτοι επί ώρες πολλές στη βροχή και στον βοριά τον λυσσώδη. «Στα Λαλάρια σπάνε καΐκια», λένε οι ντόπιοι και πριν ξεκινήσετε για να θαυμάσετε το πραγματικά ξεχωριστό τοπίο με την υπέροχη θάλασσα μελετήστε τον καιρό. Διαφορετικά γίνεσαι διήγημα από τον Παπαδιαμάντη! Λέμε τώρα, αν ζούσε…
Μάταλα – Νότια Κρήτη
Σαν πιάνει να φυσά κει κάτω στη Νότια Κρήτη, ο λίβας σαρώνει τα πάντα και η ακτή στα Μάταλα, εκεί που κάποτε είχαν βρει καταφύγιο τα «παιδιά των λουλουδιών» γίνεται άσπρη κάτασπρη από τους αφρούς των κυμάτων και απαγορευτική για κολύμβηση. Η θάλασσα βγαίνει μέχρι πάνω από τις ξαπλώστρες, οι ναυαγοσώστες σφυρίζουν με τις σφυρίχτρες τους διαρκώς επισημαίνοντας τον κίνδυνο αν τολμήσεις και βουτήξεις και οι πιο τολμηροί – νέοι κυρίως που αψηφούν τους κανόνες της φύσης – αγκαλιάζουν ένα στρώμα φουσκωτό και το παίζουν Σεβάχ θαλασσινοί.
Η απότομη κλίση στην ακτή, που βαθαίνει και τα μεγάλα κύματα, αν δεν είσαι ο Μάικλ Φελπς, σε τραβάνε στ΄ ανοιχτά κι αν είσαι τυχερός κάποια μέρα βγαίνεις στη Λιβύη… Οι επόπτες ναυαγοσώστες επισημαίνουν το επικίνδυνο της παραλίας, αλλά πάντα υπάρχουν οι άμυαλοι που προκαλούν αναστάτωση στο Λιμενικό. Ανάλογη κατάσταση επικρατεί και στην παραλία του Αγιου Παύλου στο νομό Ρεθύμνου.
Νας– Ικαρία
Στα βόρεια της Ικαρίας, του νησιού που φέτος πενθεί τα πανηγύρια του, βρίσκεται η διάσημη παραλία του Να. Ο Νας είναι μικρή παραλία κοντά στο χωριό Αρμενιστής. Η ακτή έχει χοντρή άμμο και βότσαλα. Κι εδώ ο βαθμός επικινδυνότητας δεν είναι χαμηλός. Το νερό βαθαίνει απότομα. Όταν φυσάει δυνατός βοριάς – κάτι όχι σπάνιο για την περιοχή – αναπτύσσεται κυματισμός με πολύ επικίνδυνα ρεύματα για τους κολυμβητές. Επίσης στη Μεσακτή, όταν φυσάει βοριάς μόνο οι σέρφερς την απολαμβάνουν νομίζοντας ότι βρίσκονται στη Τζέφρις Μπέι στη Νότια Αφρική… Οι ριψοκίνδυνοι κολυμβητές σαν επιστρέψουν έπειτα από κουραστική πάλη με τα κύματα, ορκίζονται να ξαναμπούν μόνο σε πισίνα.
Χορευτό – Πήλιο
Η παραλία του Χορευτού στο Πήλιο είναι από τις πιο πολυσύχναστες και διάσημες σε όλο τον κόσμο, όμως… «Πολύ όμορφη και πολύ μεγάλη παραλία με χώρο στάθμευσης του αυτοκινήτου. Έχει αμμουδιά αλλά όσο πλησιάζεις το νερό έχει και πέτρες. Θέλει πολύ μεγάλη προσοχή όταν φυσάει γιατί αυτό καθιστά το κολύμπι αδύνατο λόγω μεγάλων κυμάτων. Έχει έντονα ρεύματα και το κύμα “σκάβει” την παραλία με αποτέλεσμα να βαθαίνει απότομα μπροστά. Να μην την προτιμήσεις όταν έχει αέρα», διαβάζουμε στην κριτική επισκέπτη σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης. Ακόμα μια παραλία που όταν την χτυπήσει ο βοριάς είναι να τρέχεις. Η ένταση των κυμάτων και τα ρεύματα σε κάνουν να χορεύεις στο Χορευτό στον ξέφρενο ρυθμό του ανέμου. Πριν αποφασίσετε να επισκεφτείτε, λοιπόν, το βουνό των Κενταύρων και το Χορευτό, του μικρού βοριά παραγγείλτε να ΄ναι καλό παιδάκι…
Πλατιά Αμμος – Κεφαλονιά
Η Κεφαλονιά δεν έχει να ζηλέψει άλλα νησιά όταν δείχνει τις φωτογραφίες της από τις παραλίες. Το αντίθετο. Ο Μύρτος είναι σε πολλά ταξιδιωτικά sites η κορυφαία παραλία στην Ευρώπη και στις υψηλότερες θέσεις στον κόσμο ολόκληρο. Υπάρχει, όμως, και μια παραλία στην πατρίδα του Αντρέα Λασκαράτου που συναγωνίζεται τον Μύρτο σε κάλλος, αλλά η πρόσβαση σε αυτήν απαιτεί ιδιαίτερες ικανότητες. Η Πλατιά Άμμος της Κεφαλονιάς είναι τρυπωμένη στο βάθος κόλπου μετά την Μονή Κηπουραίων, τυλιγμένη από απόκρημνους βράχους που προσδίδουν άγρια ομορφιά στο τοπίο. Η ακτή έχει λευκά βότσαλα και τα νερά της είναι βαθυγάλανα. Για να φθάσεις ως εκεί και να δροσίσεις το κορμί σου, όμως, πρέπει να κατέβεις (και να ανέβεις μετά) πάνω από 400 σκαλοπάτια υπό το αδυσώπητο βλέμμα του ήλιου. Αυτά μέχρι το 2014 πριν πέσουν οι βροχές εκείνης της χρονιάς που γκρέμισαν πολλά από τα σκαλοπάτια και ανέβασαν τον βαθμό δυσκολίας πρόσβασης σε «Ράμπο Νο4»… Η θάλασσα αν και να την πιεις στο ποτήρι που λένε είναι να μην αγριέψει γιατί σαν το κάνει σκαρφαλώνεις σαν το αλογάκι της Παναγίτσας όπως όπως και λες: «Μωρέ στη Σαλαμίνα, στο Μούλκι κι άσε τις Κεφαλονιές…».
Καλάμι – Κύθηρα
«Θα πάρουμε το παιδί μαζί μας και θα το κατεβάζουμε από βράχο σε βράχο με τα χέρια, δεν υπάρχει πρόβλημα» μας διαβεβαίωσε ο πάντα αιθεροβάμων Νίκος, ο κουμπάρος. Το παιδί ήταν τότε ενός χρόνου κι εμείς μαθημένοι στις υπερβολές του Νικόλα, τον συνετίσαμε: «Ασε το παιδί…» Κι ευτυχώς το παιδί έμεινε με τη μαμά του ενώ εμείς διαπιστώναμε πως μόνο με εκπαίδευση ορεινού καταδρομέα θα αναφωνούσαμε κάποια στιγμή: «Θάλαττα θάλαττα».
Η διαδρομή από τον Μυλοπόταμο μέχρι να βγεις στην παραλία Καλάμι γίνεται πάνω σε γλιστερά βράχια απότομα και επικίνδυνα. Κάποιες φορές χρειάζεται άλμα στο κενό για να φθάσεις στο επόμενο πάτημά σου. Ο προορισμός σε αποζημιώνει, όμως το ταξίδι είναι μια μικρή Οδύσσεια κι όποιος δεν έχει τον κατάλληλο εξοπλισμό και την ψυχή καλό είναι να απολαύσει τον καφέ του κάτω από τα πλατάνια πλάι στον καταρράκτη της Φόνισσας κι ας αφήσει τους «Νίκους» να του φέρουν φωτογραφίες.
Η Σκύλλα και η Χάρυβδη της Αττικής
Κι αν στις πιο πάνω περιπτώσεις η δυσκολία στην πρόσβαση ή το μένος του καιρού καθιστούν επικίνδυνο το να κολυμπήσεις στις παραλίες, στην Αττική έχουμε άλλους πιο σοβαρούς και πιο ύπουλους εχθρούς από ένα γλιστερό βράχο ή από ένα μπουρίνι: Τα κολοβακτηρίδια κοπράνων ή τα E. Coli! Σημειώστε λοιπόν τις πιο επικίνδυνες παραλίες της Αττικής για το 2020 με βάση τις μετρήσεις του ΠΑΚΟΕ ((Πανελλήνιο Κέντρο Οικολογικών Ερευνών): Ακτή Πειραϊκής στον Πειραιά, όπου θα συναντήσεις τον trendy φίλο Χάρη με τσάντα Hermes και μαγιώ Vilebrequin να βουτάει σε 378 κολοβακτηρίδια κοπράνων, 130 Ε.Coli, 150 εντερόκοκκους, ενώ πλάι να σεργιανίζει ο «Ρατατούι» και η παρέα του αναζητώντας τροφή και φίλους… Αυτά στα βράχια της Πειραϊκής που φοβάται να πάει πια κι ο Στέλιος ο μπεκρής… Στο Ζούμπερι. Στην Κερατέα, στην Κακή θάλασσα (μα πολύ κακή) μπροστά από την ταβέρνα του Λιάρου η ίδια κατάσταση: 320κ.κ, 50 E.coli, 30 εντ. Και οι επικίνδυνες παραλίες στην Αττική είναι πολλές: Ζούμπερι μπροστά από την ταβέρνα «Το Δίχτυ», Βραυρώνα, Σχινιάς, Δήλεσι, Ωρωπός. Αναζητείστε τη λίστα την ετήσια του ΠΑΚΟΕ και κρίνεται μόνοι. Τι να σας κάνει μια μάσκα και δυο γάντια; Εδώ μιλάμε για Σκύλλα και Χάρυβδη…
Το καλοκαίρι μόλις άρχισε, με δεδομένο και το πρόσφατο lockdown λόγω κορονοϊού που υπήρξε στη χώρα μας, περιηγηθείτε στις παραλίες και πάντα με προσοχή…
