«Έχουμε το υψηλότερο ποσοστό ανεργίας των νέων σε όλη την Ευρώπη και αυτό δεν μας έχει αποθαρρύνει να κάνουμε τα ίδια λάθη». Αυτό υπογράμμισε, μιλώντας στο Πρώτο Πρόγραμμα 91,6 και 105,8, ο ομότιμος καθηγητής του Τμήματος Στατιστικής και Ασφαλιστικής Επιστήμης στο Πανεπιστήμιο Πειραιά, Μιλτιάδης Νεκτάριος αναφορικά με τα ευρήματα έρευνας της ΔιαΝΕΟσις με επιστημονικό υπεύθυνο, τον ίδιο.
«Η Επαγγελματική Εκπαίδευση και Κατάρτιση στην Ελλάδα είναι σε πολύ υποβαθμισμένο επίπεδο. Μετά από δεκαετίες πράξεων και παραλείψεων έχουμε υπονομεύσει το μέλλον των νέων γενεών που εάν είχαμε ένα σοβαρό σύστημα επαγγελματικής εκπαίδευσης θα ήταν οι περισσότεροι εργαζόμενοι να είναι με πολύ καλούς μισθούς» υπογράμμισε ο κ. Νεκτάριος.
Σημείωσε ότι τα μεγάλη λάθη έγιναν μετά την μεταπολίτευση, καθώς πριν από αυτήν υπήρχαν πάρα πολλοί εξειδικευμένοι νέοι που δούλευαν στις βιομηχανίες και ήταν ένας ακμάζων θεσμός. Αργότερα, πρόσθεσε, επικράτησε στην ελληνική κοινωνία η αντίληψη όλοι οι νέοι να πηγαίνουν στα πανεπιστήμια με αποτέλεσμα σήμερα να έχουμε δημιουργήσει ένα τεράστιο έλλειμμα σε ειδικευμένες εργασίες και ο ΣΕΒ με βάση τα στοιχεία του να ενημερώνει ότι το 46% των ελληνικών επιχειρήσεων δεν μπορεί να βρει εξειδικευμένα άτομα να εργαστούν σε δουλειές που είναι μάλιστα καλοπληρωμένες. Το ίδιο συμβαίνει και στον τουριστικό τομέα που αναζητά εργαζόμενους με εξειδίκευση, χωρίς επιτυχία.
«Έχουν γίνει μεγάλα λάθη τόσο στον σχεδιασμό όσο και στην υλοποίηση της επαγγελματικής εκπαίδευσης στην Ελλάδα. Όμως τώρα, αυτή η συνθήκη σε συνδυασμό με την γήρανση του πληθυσμού που έχει αρχίσει από το 2010 και το γεγονός ότι δεν έχουμε πολύ εργατικό δυναμικό, οδηγεί στην ανάγκη να αξιοποιήσουμε το υπάρχον και όχι να έχουμε 30% ή 35% ανεργία στις ηλικίες από 15 έως 30 ετών. Η λύση θα ήταν να οργανώσουμε ένα πλαίσιο σαν αυτό που υπάρχει σε όλη την Ευρώπη. Σχεδιάζεις δηλαδή με βάση την ανάγκη της οικονομίας. Το μεγάλο λάθος μας ήταν ότι οι δομές του υπουργείου παιδείας σχεδίαζαν ερήμην των αναγκών αυτών. Εμείς βλέπουμε τους διαθέσιμους καθηγητές και διδάσκουμε με βάση τις ειδικότητές τους αδιαφορώντας εάν η οικονομία έχει άλλες ανάγκες» συμπλήρωσε ο κ. Νεκτάριος.
Μεταξύ των προτάσεων που διατυπώνει ο επιστημονικός υπεύθυνος της έρευνας είναι ότι δεν χρειάζεται να προσλάβει το κράτος μόνιμους καθηγητές γιατί οι ειδικότητες αλλάζουν λόγω της εξέλιξης της τεχνολογίας κάθε 4-5 χρόνια. «Το κράτος ενδιαφέρεται να εκπαιδεύσει τις νέες γενιές και όχι να έχει και άλλους δημοσίους υπαλλήλους που τελικά το αντικείμενό τους θα έχει ξεπεραστεί. Επίσης πρέπει στο επίπεδο των γυμνασίων να γίνει ο επαγγελματικός προγραμματισμός από τους καθηγητές και τους ειδικούς για τον επαγγελματικό προσανατολισμό. Με αυτό τον τρόπο θα περάσει στην ελληνική οικογένεια η εικόνα ότι η επαγγελματική εκπαίδευση δεν είναι υποδεέστερη και δεν πρέπει να πιέζουμε τα παιδιά για πανεπιστημιακές επιλογές μόνο. Στην υπόλοιπη Ευρώπη το 70% των παιδιών επιλέγει την επαγγελματική εκπαίδευση με εξασφαλισμένο το εργασιακό μέλλον και όλες τις άλλες παροχές. Οι χώρες τις κεντρικής Ευρώπης έχουν 330 ειδικεύσεις, κάποιες άλλες γύρω στις 300. Ο δικός μας ΕΟΠΠΕΠ που είναι οργανισμός πιστοποίησης προσφέρει 240. Κάθε χώρα έχει τις δικές της ανάγκες, το θέμα είναι πως τις επικαιροποιείς αυτές και εμείς αυτό δεν το έχουμε κάνει» ανέφερε ο κ. Νεκτάριος.
«Εμείς με βάση την έρευνα και την μελέτη που έχουμε κάνει υποβάλλουμε 16 προτάσεις. Μία από αυτές είναι στις περιφέρειες της χώρας, οι αποκεντρωμένες υπηρεσίες του υπουργείου Παιδείας να μιλούν με τις τοπικές επιχειρήσεις και να καταγράφουν τις ανάγκες τους σε εργατικό δυναμικό. Αυτά να τα μετατρέπουν σε εξειδικευμένα αντικείμενα, να βρίσκουν την ύλη που πρέπει να διδαχθεί, τους καθηγητές που θα την διδάξουν και έτσι τα παιδιά να έχουν αμέσως μόλις αποφοιτήσουν μία θέση εργασίας.Η εμπειρία από την Ευρώπη είναι ότι το 80% των παιδιών που αποφοιτούν βρίσκουν δουλειά. Αυτός είναι ο δρόμος που πρέπει να ακολουθήσουμε να συνδέσουμε την οικονομία με τις διαδικασίες σχεδιασμού της επαγγελματικής εκπαίδευσης και να δώσουμε διέξοδο στις νέες γενιές» επισήμανε ο κ. Νεκτάριος.
