Σήμερα, μια κιλοβατώρα φυσικού αερίου κοστίζει στην λιανική περίπου 12-13 λεπτά του ευρώ παρά το γεγονός ότι επιδοτείται από την ΔΕΠΑ με περίπου 2,5 λεπτά. Αυτή η τιμή είναι 2,5 έως 4 φορές υψηλότερη σε σχέση με τα προ κρίσης επίπεδα. Ανάλογα με το τι θα επιλέγει κάποιος ως χρονικό σημείο σύγκρισης.
Εδώ και αρκετούς μήνες, η συζήτηση στην Ευρώπη για λήψη μέτρων από τις ευρωπαϊκές χώρες ώστε να συγκρατηθεί η τιμή του φυσικού αερίου, δημιούργησε προσδοκίες ότι κάτι καλό μπορεί να βγει από τη διάθεση των Ευρωπαίων για συνεννόηση και κοινή αντιμετώπιση. Και ας εμφανίζονταν οι ευρωπαϊκές χώρες μοιρασμένες σε δύο ή και τρία στρατόπεδα με τους μεν (μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα) να τάσσονται ανοικτά υπέρ του πλαφόν και τους δε (βλέπε Γερμανία, Ολλανδία) να ζητούν να μην πειραχτεί το χρηματιστήριο της Ολλανδίας για να μην υπάρξει πρόβλημα με την τροφοδοσία του φυσικού αερίου.
Και ήρθε χθες η Κομισιόν με την πρότασή της να δείξει για ποιο λόγο δεν πρέπει να υπάρχουν τελικώς πολλές προσδοκίες. Το πλαφόν από μόνο του δεν λέει κάτι. Το που θα μπει το όριο, λέει πολλά. Και η Κομισιόν γνωστοποίησε χθες ότι θέλει να ανεβάσει το όριο στα 275 ευρώ ανά μεγαβατώρα. Πρόκειται για τιμή 129% υψηλότερη σε σχέση με την τρέχουσα. Σε τέτοια επίπεδα, η τιμή του φυσικού αερίου αναρριχήθηκε μόνο τον περασμένο Αύγουστο υπό τον φόβο της διακοπής της εισροής του ρωσικού αερίου στην Ευρώπη και μετά με την δολιοφθορά στους αγωγούς Nordstream 1 και 2.
Το θέμα πλέον είναι τι θα αποφασίσουν οι Ευρωπαίοι υπουργοί Ενέργειας. Όμως, μετά την χθεσινή δημοσίευση της έκθεσης της Κομισιόν, ο πήχης των προσδοκιών κατεβαίνει χαμηλά. Τα 275 ευρώ είναι μια τιμή που καμία ευρωπαϊκή οικονομία δεν μπορεί να την αντέξει καθώς γεμίζει ελλείμματα τους κρατικούς προϋπολογισμούς των χωρών που θα επιλέξουν να στηρίξουν τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις ή φτωχοποιημένα νοικοκυριά τις χώρες που θα επιλέξουν να μην χρησιμοποιήσουν τους κρατικούς πόρους για να μετριάσουν τις τιμές του ρεύματος.
Το πιο πιθανό σενάριο είναι αυτή τη στιγμή ότι η Ελλάδα, θα παραμείνει με τον μηχανισμό της -ο οποίος στα παρόντα επίπεδα τιμών δεν δημιουργεί ελλείμματα στον κρατικό προϋπολογισμό- και ότι τα νοικοκυριά θα εξακολουθήσουν να πληρώνουν ακριβά το ρεύμα και το φυσικό αέριο για μεγάλο χρονικό διάστημα.
