Η ημέρα του «σκληρού οίκου αξιολόγησης έφτασε». Ο Moody’s, ο μοναδικός που δεν έχει επιστρέψει την επενδυτική βαθμίδα στην Ελλάδα δημοσιεύει την έκθεσή του. Χαμηλά, πολύ χαμηλά κρατούν τους τόνους στο οικονομικό επιτελείο εκτιμώντας ότι ακόμη και η αναβάθμιση των προοπτικών της ελληνικής οικονομίας θα είναι μια ευχάριστη έκπληξη.
Μπαίνει βέβαια το ερώτημα: «γιατί όχι και ο Moody’s όταν όλοι οι άλλοι λένε ναι στην επενδυτική βαθμίδα της Ελλάδας;». Ψάχνοντας, βρίσκει κάποιος και την ακόλουθη ερμηνεία: ισχύει, δεν ισχύει, δύσκολο να το πει κανείς. Ας υπάρχει όμως στο πίσω μέρος του μυαλού μας. Λέει λοιπόν το σενάριο ότι ο Moody’s δεν δίνει την επενδυτική βαθμίδα πίσω αν δεν έχει περάσει τουλάχιστον μια 10ετία από το τελευταίο «πιστωτικό γεγονός».
Εμείς στην Ελλάδα, θεωρούμε ότι η χρεοκοπία, επήλθε ουσιαστικά το 2010 όταν, αδυνατώντας να βγούμε στις αγορές, εκπέμψαμε SOS από το Καστελόριζο προσφεύγοντας στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Αυτό που θυμούνται λιγότεροι, είναι ότι το 2015 κατά τη διάρκεια της υπερήφανης διαπραγμάτευσης, δεν καταβλήθηκαν δύο τρεις δόσεις των 50 εκατομμυρίων ευρώ στο ΔΝΤ (σ.σ τελικά το θέμα τακτοποιήθηκε στο τέλος του 2015 με πληρωμή μαζεμένων δόσεων όταν πλέον είχε ήδη υπογραφεί η συμφωνία για το 3ο μνημόνιο).
Να όμως που προκύπτει τώρα ότι αυτή η καθυστερημένη πληρωμή ενός μικροποσού επί ημερών Βαρουφάκη, μπορεί να αντιμετωπίζεται σήμερα από τον Moody’s ως πιστωτικό γεγονός. Που σημαίνει ότι μετράμε τα 10 χρόνια όχι από το 2010 αλλά από το 2015 και μεταθέτουμε την αναβάθμιση των προοπτικών αλλά και την ανάκτηση της επενδυτικής βαθμίδας για το 2025. Θα επιβεβαιωθεί; Σε λίγες ώρες θα ξέρουμε…
