Οι ωραίες ιστορίες δεν σταματούν ποτέ να γεμίζουν τα ποδοσφαιρικά βιβλία και η εθνική ομάδα της Αγγλίας έγραψε απόψε (10/07) ακόμη μία τέτοια. Οι ποδοσφαιριστές του αμφισβητούμενου σε κάθε αγώνα- για τη φρεσκάδα των ιδεών του – προπονητή Γκάρεθ Σάουθγκεϊτ, αν και βρέθηκαν πίσω στο σκορ μόλις στο 7ο λεπτό, νίκησαν 2-1 την Ολλανδία με γκολ στο φινάλε του ημιτελικού του Ντόρτμουντ. Δικαίωσαν έτσι εκείνους που πίστευαν πως, πιο πολύ από τις έως τώρα μέτριες εμφανίσεις τους, θα είχε σημασία – εκτός από τη φανέλα – και το σπουδαίο ατομικό ταλέντο που έβγαζαν πάντοτε στο γήπεδο, όποτε η ομάδα το είχε ανάγκη.
Χάρη σε αυτό άλλωστε ο αποτελεσματικός επιθετικός της Άστον Βίλα Όλι Γουότκινς σκόραρε με το τέλειο διαγώνιο σουτ το πρώτο δικό του γκολ στη δεύτερη μόλις εμφάνισή του στο τουρνουά, βάζοντας την Ολλανδία στο αεροπλάνο της επιστροφής, προσφέροντας δεύτερη ευκαιρία στη χώρα του τα τελευταία τρία χρόνια. Το: “It’s Coming Home” παραμένει ζωντανό…
Η κάθε ομάδα είχε από ένα ημίχρονο, η Αγγλία το πρώτο και η Ολλανδία το δεύτερο. Μία γκολάρα του Σίμονς (7′) έφερε από νωρίς μπροστά στο σκορ τους “οράνιε”, που όμως είδαν τον Κέιν να ισοφαρίζει γρήγορα με πέναλτι (18′), που ο κατά τα άλλα καλός γερμανός διαιτητής Σβάϊερ το είδε αργότερα στο VAR. Κι ενώ όλα έδειχναν παράταση, ένα τρομερό σουτ του Γουότκινς στο 90′ έφερε τα πάνω, κάτω, επιβεβαιώνοντας ότι αυτή η Αγγλία έχει μέταλλο.
Η ομάδα του Σάουθγκεϊτ, στην καλύτερη βραδιά της στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα, έμεινε για τρίτο σερί ματς πίσω στο σκορ, όμως βρήκε τη δύναμη να γυρίσει το αποτέλεσμα. Ο άγγλος προπονητής ακούει πολλά, ωστόσο έχει οδηγήσει την εθνική ομάδα της χώρας του στον ημιτελικό του Μουντιάλ το 2018, στον τελικό του προηγούμενου Euro και στον προημιτελικό του Μουντιάλ το 2022 και ήδη απάντησε απόψε (10/07), στέλνοντας τη χώρα του στον τελικό, χωρίς τα αστέρια του να αποδίδουν με βάση την αξία τους στα περισσότερα παιχνίδια του τουρνουά.
Η Αγγλία θα διεκδικήσει τον τίτλο την Κυριακή 14 Ιουλίου κόντρα στην Ισπανία, λαμβάνοντας μέρος στον πρώτο τελικό της ιστορίας της έξω από το έδαφός της! Καθώς στο προηγούμενο Euro έχασε τον τίτλο το 2021 από την Ιταλία στο Wembley, όπως ηττήθηκε και στον τελικό του Μουντιάλ το 1966 στο ίδιο γήπεδο από τη Δυτική Γερμανία.
Η Αγγλία με την Ισπανία δεν έχουν αναμετρηθεί ποτέ σε τελικό καμίας ποδοσφαιρικής διοργάνωσης. Αυτή θα είναι η πρώτη φορά, στο Βερολίνο.
Η Αγγλία στο καλύτερο πρώτο της ημίχρονο στο τουρνουά όχι μόνο επέστρεψε μετά το γρήγορο γκολ που δέχθηκε αλλά είχε δύο μεγάλες ευκαιρίες ώστε να τελειώσει το πρώτο μέρος μπροστά στο σκορ. Όμως οι δύο προσπάθειες του Φόντεν σταμάτησαν, επάνω στη γραμμή η πρώτη και στο κάθετο δοκάρι η δεύτερη.
Ο πολύ γρήγορος Μέϊνου έχει αλλάξει τον τρόπο ανάπτυξης της αγγλικής εθνικής ομάδας και σε μία βραδιά όπου ο Μπέλιγχαμ δεν φαινόταν στο γήπεδο (ίσως επηρεασμένος και από το γεγονός ότι ο αγώνας έγινε στο Ντόρτμουντ…), ο μέσος της Μάντσεστερ Γιουνάϊτεντ φάνηκε περισσότερο.
Η Ολλανδία δεν πίεζε καθόλου, επιτρέποντας στους άγγλους να φτάνουν τη μπάλα στην περιοχή με άνεση. Ο τραυματισμός του Ντεπάϊ στο πρώτο μισάωρο μπέρδεψε τις θέσεις της ενδεκάδας, με τον Μάλεν να περνάει στην κορυφή της επίθεσης και τον Σίμονς να καλείται να παίξει όλους τους μεσοεπιθετικούς ρόλους. Ο εξαιρετικός παίκτης της Λειψίας είναι καλός ακραίος που κλείνει προς τον άξονα, αλλά αυτό δεν μπόρεσε να το εφαρμόσει. Το γκολ που πέτυχε στο 7′ είναι το δεύτερο πιο γρήγορο σε ημιτελικό Euro, μετά από εκείνο του Άλαν Σίρερ στον ημιτελικό της Αγγλίας κόντρα στη Δ. Γερμανία το 1996, στο 3′.
Οι καλές φάσεις, εκτός από τα γκολ, στα πρώτα 47 λεπτά δεν ήταν λίγες καθώς στο 30′, ύστερα από εκτέλεση κόρνερ, ο Ντουμφρίς έπιασε την κεφαλιά, αλλά η μπάλα σταμάτησε στο δοκάρι του Πίκφορντ. Τρία λεπτά αργότερα, η Αγγλία απάντησε. Ο Φόντεν κινήθηκε ωραία, έπιασε ένα εντυπωσιακό σουτ, αλλά η μπάλα βρήκε το δοκάρι. Στο 39′ άλλη μία προσπάθεια του Φόντεν, με τον Φερμπρούγκεν όμως να μπλοκάρει σταθερά. Οι Ολλανδοί ισορρόπησαν, αλλά δεν άλλαξε κάτι με το 1-1 να είναι αποτέλεσμα ημιχρόνου.
Η εικόνα άλλαξε εντελώς στο δεύτερο μέρος. Από την πρώτη πάσα ήταν φανερή η πρόθεση των δύο ομάδων να ελαχιστοποιήσουν τα ρίσκα, με την Ολλανδία να κερδίζει μέτρα, χωρίς όμως να βγάζει μεγάλες φάσεις μπροστά στην εστία του Πίκφορντ. Ο Μάλεν αντικαταστάθηκε, διότι δεν μπόρεσε σε καμία στιγμή να απειλήσει, χωρίς πάντως κανείς από εκείνους που πέρασε ο Κούμαν ως αλλαγή να δυσκολέψουν την άμυνα της Αγγλίας. Ούτε ο Φίρμαν με τη μπάλα κάτω, ούτε ο Βίγκχορστ στον αέρα.
Η πρώτη καλή στιγμή ήρθε για τους “οράνιε” στο 65′ όταν από σέντρα, ο Φαν Ντάικ έκανε την προβολή και ο Πίκφορντ απομάκρυνε. Στο 79′ ο Σάκα βρήκε δίχτυα, όμως το τέρμα του ακυρώθηκε ως οφσάιντ. Στο 89′ η Αγγλία απείλησε ουσιαστικά για πρώτη φορά στο δεύτερο ημίχρονο, με το σουτ του Πάλμερ να καταλήγει άουτ.
Η ατελείωτη κριτική, κυρίως προς το πρόσωπο του Γκάρεθ Σάουθγκεϊτ, δεν περιόρισε τη δίψα ούτε του ίδιου, ούτε και των παικτών του, κι ας μην έχουν παίξει καλό ποδόσφαιρο. Ο Γουότκινς είχε πει στον πάγκο στον Χέντερσον ότι θα σκοράρει εάν θα τον περνούσε αλλαγή ο Σάουθγκεϊτ, ενώ ο Χάρι Κέϊν έγινε ο πρώτος σκόρερ σε νοκ άουτ φάσεις των μεγάλων διοργανώσεων, με 9 γκολ, ξεπερνώντας πολλά μεγάλα ονόματα του παγκόσμιου ποδοσφαίρου.
