Η αλήθεια είναι πως όταν βρίσκεσαι σε έναν τελικό Champions League αισθάνεσαι προνομιούχος. Για πολλούς και διαφορετικούς λόγους, εκτός από τον προφανή ο οποίος έχεινα κάνει με το κορυφαίο ματς κάθε σεζόν στην Ευρώπη.
Στην Κωσταντινούπολη το σενάριο βέβαια ήταν πιο…δύσκολο από άλλες φορές. Η κίνηση στους δρόμους δεν περιγράφεται, όλο το 24ώρο! Δεν μπορείς να προγραμματίσεις καμία μετακίνηση με ασφάλεια και σε καμία περίπτωση δύο το ίδιο διάστημα.
Δεν υπάρχει δηλαδή το σενάριο, “θα πεταχτώ να δω την πόλη, να πιω έναν καφέ και να πάω μετά στο γήπεδο για δουλειά”. Κινδυνεύεις να χάσεις τα αυγά και τα πασχάλια! Για την ίδια απόσταση μπορεί να κάνεις μισή ώρα και την επόμενη ημέρα 2,5! Μετρημένα…
Όταν τους ρωτάς πώς καταφέρνουν να ζουν εκεί, απαντούν αφοπλιστικά: “Δεν ζούμε!”…
Πάμε λοιπόν στα του τελικού. Οι άνθρωποι της UEFA, σε συνεργασία με την ομοσπονδία της Τουρκίας και κάθε πτυχή της διοργάνωσης, φρόντισαν το γήπεδο να είναι απολύτως έτοιμο και λειτουργικό.
Την παραμονή του τελικού όλα τα τεστ ήταν άριστα και κανείς δεν είχε το παραμικρό παράπονο. Ασφαλώς κανένας από τους τούρκους εθελοντές δεν μιλάει καμία ξένη γλώσσα, όμως οι εργαζόμενοι της παραγωγής, σε κάθε επίπεδο, ήταν εκεί όταν τους χρειαζόσουν.
Πίσω από κάθε τέρμα θα κάθονταν οι οπαδοί. Αριστερά, όπως βλέπαμε από την κεντρική εξέδρα της τηλεόρασης και των επισήμων, εκείνοι της Ίντερ και δεξιά αυτοί της Μάντσεστερ Σίτι. Μεταξύ του γηπέδου και της εξέδρας είχε τοποθετηθεί μακέτα με το έμβλημα της ομάδας.
Παρακολουθώντας τις προπονήσεις των δύο ομάδων, αντιλαμβανόσουν την πίεση στα πρόσωπα και τη διάθεση των μελών την αποστολής της Μάντσεστερ Σίτι, την ώρα που σε εκείνη της Ίντερ γινόταν μέχρι και πλάκα.
Στην άσκηση που έβαλε ο Ιντσάγκι, με κύκλο των παικτών στο κέντρο του γηπέδου, με σκοπό κάποιοι λιγότεροι να προσπαθούν να κλέψουν τη μπάλα, όταν ένας το κατάφερνε γινόταν μεγάλη πλάκα! Σε βαθμό χαβαλέ σε σχολική εκδρομή!
Τότε καταλάβαμε πως οι πάικτες της Ιταλικής ομάδας θα εμφανίζονταν την επόμενη ημέρα απολύτως ανταγωνιστικοί καθώς ήταν αποφορτισμένοι.
Οι τελευταίοι εργαζόμενοι, την παραμονή του αγώνα έφυγαν γύρω στα μεσάνυχτα από το γήπεδο. Έτσι άπαντες είχαν καταλάβει ότι η διοργάνωση θα στεφθεί από επιτυχία, ως προς το οργανωτικό της μέρος.
Το πρωι του Σαββάτου, ο κόσμος άρχισε να κυκλοφορεί από πολύ νωρίς γύρω από το Ατατούρκ. Η πολύτιμη συμβουλή, που μας έδωσαν ντόπιοι, ήταν να είμαστε στο στάδιο πολλές ώρες νωρίτερα από τη δουλειά μας, καθώς ο κίνδυνος να αργήσουμε πολλές ώρες ήταν μεγάλος! Τους ακούσαμε και σωθήκαμε…
Η τελετή έναρξης, με την Ανίτα και τον Μπούρνα μποϊ ήταν άριστα στημένη, όπως συμβαίνει ωστόσο σε κάθε τελικό ελάχιστα ασχολήθηκαν οι θεατές με αυτή. Η αγωνία για το παιχνίδι και την ομάδα που θα αναδείξει πρωταθλήτρια Ευρώπης είναι πάντοτε πολύ μεγάλη.
Τα φώτα άναψαν ξανά και οι θεατές ετοιμάστηκαν για τη σέντρα. Τη μάχη της εξέδρας κέρδισαν οι οπαδοί της Ίντερ! Από την αρχή έως το τέλος!
Το κορεό τον νερατζούρι ήταν εκπληκτικό και αυτό ήταν από τα ελάχιστα λάθη της τηλεοπτικής παραγωγής, καθώς δεν το έδειξε ποτέ.
Ήταν τόσο μα τόσο περίεργο που οι οπαδοί της Μάντσεστερ Σίτι δεν εκδηλώθηκαν με ένταση ποτέ! Ακόμη και μετά το τέλος του αγώνα, ενώ ήταν οι νικητές, παρακολουθούσαν όσα συνέβαιναν στον αγωνιστικό χώρο λες και βρίσκονταν στο θέατρο…Σημαία πουθενά!
Η προετοιμασία εντός του αγωνιστικού χώρου έντονη, όπως σε κάθε τελικό με όλους τους δημοσιογράφους και τους σχολιαστές μαζί, για τα δεκάλεπτα κάθε καναλιού που έχει νοικιάσει στο δορυφόρο. Από πολύ νωρίς οι τηλεοπτικοί σταθμοί που έχουν τα δικαιώματα του Champions League βγάζουν στα δελτία και μετά τις εκπομπές pre game τους ανθρώπους τους για τα στοιχεία του αγώνα.
Winners! Γι αυτή τη λέξη 25.000 άγγλοι οπαδοί της Σίτι ταξίδεψαν στην Κωνσταντινούπολη και δικαιώθηκαν…
