Φαίνεται ότι η ιδέα της επιστρεπτέας προκαταβολής γεννήθηκε για να μείνει ως εργαλείο αντιμετώπισης έκτακτων κρίσεων.
Μέσα στην πανδημία είχαμε αλλεπάλληλους κύκλους χορήγησης ρευστότητας με το τελικό ποσό να φτάνει στα 8 δις. ευρώ και κάτι. Πάνω από τα μισά θα χαριστούν και τα υπόλοιπα θα επιστραφούν με δόσεις από το 2022 και μετά.
Η ίδια περίπου λογική έρχεται να εφαρμοστεί τώρα (με σαφώς μικρότερη κλίμακα) και για την αντιμετώπιση της ενεργειακής κρίσης η οποία, όπως όλοι ελπίζουν, θα έχει ημερομηνία λήξεως μετά το πρώτο εξάμηνο του 2022.
Αυτή τη φορά το κράτος δεν ενισχύει την ρευστότητα νοικοκυριών και επιχειρήσεων με απευθείας κατάθεση ποσών στους τραπεζικούς λογαριασμούς όπως συνέβη με την … originalεπιστρεπτέα προκαταβολή αλλά μέσα από την αναστολή χρεώσεων που κανονικά θα αύξανε το μηνιαίο budget νοικοκυριών και επιχειρήσεων.
Δύο τα μέτρα προς αυτή την κατεύθυνση.
Πρώτον η αναστολή πληρωμής των τελών ΥΚΩ για τις βιομηχανικές επιχειρήσεις χαμηλής και μέσης τάσης και δεύτερον η αναστολή επιβολής των τελών χρήσης δικτύου φυσικού αερίου και για τα νοικοκυριά.
Αν και χθες ανακοινώθηκε ένα αρχικό χρονοδιάγραμμα με ημερομηνία λήξεως σε δύο και 5 μήνες αντίστοιχα, είναι προφανές ότι αν παραταθούν οι υψηλές τιμές στην ενέργεια, θα παραταθεί και η αναστολή.
Τι θα συμβεί σε αυτή την περίπτωση;
Νοικοκυριά και επιχειρήσεις θα συσσωρεύσουν ένα «χρέος» το οποίο θα πρέπει να επιστρέψουν όταν ομαλοποιηθεί η κατάσταση. Ότι ακριβώς έγινε και με την επιστρεπτέα προκαταβολή. Απλώς οι όροι επιστροφής μένει να ανακοινωθούν και φυσικά το χρονοδιάγραμμα.