*Πως το είπε ο Κεντρικός Τραπεζίτης μας; Μην ποντάρετε σε πρώιμες αυξήσεις επιτοκίων από την ΕΚΤ. Και πιο αναλυτικά, αβάσιμα τα πονταρίσματα για ένα τέτοιο ενδεχόμενο στα μέσα του 2023, συμπληρώνει ο Γιάννης Στουρνάρας. Και ο Διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος είναι από τους παράγοντες, οι οποίοι είναι σε θέση να γνωρίζουν. Από την πρώτη στιγμή στο πλευρό (και τη γραμμή) Ντράγκι και στις δύο θητείες του Super Mario και εν συνεχεία με την πλευρά Λαγκάρντ. Ωστόσο, είπε και το ενδιαφέρον, ότι η Ελλάδα θα είχε αποκτήσει την αξιολόγηση “επενδύσιμης” αγοράς, αν δεν υπήρχε η πανδημία λόγω Covid-19.

*Η Scope Ratings, μας έχει δώσει τον υψηλότερο βαθμό, ΒΒ+, μόλις μία κλίμακα από το investment grade. Αρκεί η αξιολόγηση μόνο ενός οίκου για να αποκτηθεί το πολυπόθητο IG. Το μειονέκτημα του Γερμανικού οίκου; Δεν είναι πιστοποιημένος από την ΕΚΤ, κάτι που θα έχει διευθετηθεί μέσα στο πρώτο 6μηνο του 2022. Συνεπώς, το πιθανότερο την αναβάθμιση να την πάρουμε δια χειρός Scope Ratings.

*Ακούω διάφορα δεξιά και αριστερά, για το τίμημα που συμφωνήθηκε για την πώληση της Intrasoft. Ένα μόνο θα σας πω, at least 200 εκατ., at least…

*Σας έλεγα τις προάλλες, για τις πυκνές επαφές υψηλόβαθμων κυβερνητικών παραγόντων και επιτελών του CVC Capital (call me Alex Fotakidis), προκειμένου να πεισθεί το fund να συμμετάσχει στην αμκ της ΔΕΗ. Την είδηση την έβγαλε ο Χρήστος Κίτσιος (euro2day), πως το fund θα διαδραματίσει ρόλο cornerstone investor στοχεύοντας στην απόκτηση ενός ποσοστού έως το 10% του μ.κ. Όμως, έκλεινα το σχόλιο με την πληροφορία, πως ενημερωμένη πηγή κάνει λόγο για ενδεχόμενη πρόθεση του CVC Capital να αρχίσει να αποεπενδύει από το health sector, το 2022. Να συμπληρώσω, σήμερα, πως σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο-κατ’ αρχήν- ενδιαφέρον υπάρχει και από ξένο, αλλά και από Έλληνα, επιχειρηματία του κλάδου.

*Το ένα deal του Σωκράτη (ένας είναι) κλείνει, το άλλο- απ’ ότι μου λέει παράγοντας του κλάδου- έρχεται και αφορά στις κατασκευές. Συνεπώς Intrakat, όπου το δίδυμο Σουρέτη- Κούτρα ετοιμάζουν κάτι, που θα κάνει αίσθηση στην αγορά.

*Τρεις συνεχόμενες ανοδικές συνεδριάσεις για τη μετοχή της ΕΥΔΑΠ. Άργησαν, απ’ ότι φαίνεται οι θεσμικάριοι να “ανακαλύψουν” το τεράστιο θετικό καθαρό ταμείο- κοντά στο μισό δισεκατομμύριο (για την ακρίβεια 469,7 εκατ.)- την καθαρή θέση 6μηνου (811,4 εκατ.). Ο Ηλίας Ζαχαράκης, μας δίνει τα 7,69 ως πρώτη αντίσταση και σε ενδεχόμενη υπέρβαση της τα 8,05 που είναι το ημερήσιο stop για short θέσεις.  Στα 6,70-6,90 ευρώ- όπου συγκλίνουν οι 2 ΚΜΟ 200 εβδομάδων, η σημαντική στήριξη. Σε κάθε περίπτωση, ενδιαφέρουσα η απάντηση στο ερώτημα, ποιος αγοράζει το τελευταίο διάστημα, καθότι αυξημένες οι συναλλαγές.

*Με ανεκτέλεστο, που θα ανέρχεται στα 4,5 δισ., επενδυτικό πλάνο 6,5 δισ. σε υποδομές, κατασκευές και ενέργεια ο όμιλος ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ στοχεύει στην “πρώτη θέση” του χώρου. Το ενδιαφέρον; στην πρόσφατη παρουσίαση σε επενδυτές, ο τομέας των παραχωρήσεων είναι αυτός με τις μεγαλύτερες επενδύσεις προς εκτέλεση.

*Κοινωνική πολιτική… with other people’s money. Ή μήπως δεν είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα; Διότι η ΔΕΠΑ στο κάτω-κάτω παραμένει μια δημόσια επιχείρηση. Και όπως πληροφορούμαστε, μέχρι και αργά χθες το βράδυ ασκούνταν έντονες πιέσεις ώστε να ανακοινωθεί ότι η εταιρεία θα «απορροφήσει» το 25% των ανατιμήσεων στις τιμές του φυσικού αερίου ώστε –ακόμη και για ψυχολογικούς λόγους- να μην δουν τα νοικοκυριά (περίπου 500.000 που επένδυσαν για να αλλάξουν καύσιμο) τις τιμές να διπλασιάζονται. Θα περιμένουμε βέβαια τις επίσημες ανακοινώσεις για να φανεί το τι πρόκειται να συμβεί. Η ΔΕΠΑ ως «χονδρέμπορος» ακόμη και αν κάνει τις εκπτώσεις, εις βάρος των δικών της οικονομικών επιδόσεων, πώς θα είναι βέβαιο ότι οι μειώσεις θα φτάσουν στον τελικό καταναλωτή; Και επίσης, για πόσο καιρό θα μπορεί να απορροφά αυτό το ποσοστό; Στις 11 το πρωί έχουμε ανακοινώσεις. Ίσως να δοθούν κάποιες απαντήσεις. Ίσως και όχι…

*Είπαν ότι η εβδομάδα τούτη ήταν η χρυσή εβδομάδα της ναυτιλίας στο ξηρό φορτίο. Όντως πρόκειται για τρελή κούρσα που είχαν να δουν τα bulkers από την χρυσή περίοδο 2003-2008. Ο δείκτης Baltic στα capes ξεπέρασε τις 10 χιλιάδες μονάδες. Μέσος όρος ημερήσιου ναύλου στα 86 χιλιάδες δολάρια, ενώ υπήρξε βαπόρι που ”χτύπησε” τις 110 χιλιάδες. Τα φορτία φεύγουν μέσω Ατλαντικού για Ανατολικά, που σημαίνει ότι μετά την πανδημία, Κίνα και Ινδοκίνα χρειάζονται πρώτες ύλες. Επειδή δε τα capes δεν επαρκούν για τα μεγάλα φορτία, οι αναλυτές λένε ότι δεν θα είναι έκπληξη να δούμε μεγαλύτερους ναύλους. Το ”πάρτι” συνεχίζεται με αμείωτη ένταση. Φερ’ ειπείν η ελληνικών συμφερόντων Castor, του Πέτρου Παναγιωτίδη, εισηγμένη στη Νέα Υόρκη, ναύλωσε cape του 2006, το Magic Orion, με 73 χιλιάδες δολάρια ημερήσιο ναύλο. Η εταιρεία ιδρύθηκε ακριβώς πριν τρία χρόνια. Ο πατέρας του Πέτρου, Βίλλυ Παναγιωτίδης, ”θαλασσοδαρμένος” με την ιστορία της Excel διείδε ότι η αγορά πρόκειται να ανέβει και έβαλε μπροστά τον Πέτρο αγοράζοντας bulkers και tankers, ώστε να ”πατάει σε δύο βάρκες”. Στις αρχές του 2021 η Castor είχε μόνο 6 πλοία. Άρχισε να αγοράζει μανιωδώς και σήμερα διαθέτει 18 πλοία ξηρού φορτίου και 8 δεξαμενόπλοια.

*Λέμε πολλές φορές, μα γιατί δεν βλέπουμε μπάλα σ’ αυτή τη χώρα, ενώ στην Αγγλία χαίρεσαι να παρακολουθείς. Πως να δεις ποδόσφαιρο στην Ελλάδα όταν οι επενδύσεις είναι ισχνές, πλην του Ολυμπιακού βεβαίως. Ψάχνοντας στα κιτάπια των ομάδων της Premier League βρήκαμε πως οι ποδοσφαιριστές που αγωνίζονται στις 20 ομάδες της μεγάλης κατηγορίας κοστίζουν πάνω από 8 δις στερλίνες, 8,2 ακριβέστερα. Τα πρωτεία έχει η City με 934,5 εκατομμύρια, η United με 843,5, η Chelsea με 793, η Tottenham με 627, η Leicester με 505 και ακολουθούν: Arsenal με 493,5, Everton με 415,5, Aston Villa με 366, Wolves με 352, West Ham με 320, Leeds με 225, Brighton με 223, Newcastle με 218,5-τώρα με το νέο Σαουδάραβα επενδυτή θα πάει ψηλότερα-, Southampton με 218, Crystal Palace με 215,5, Norwich με 170,6, Brentford -που πάει σφαίρα στο πρωτάθλημα- με 151, Burnley με 130,8 και Watford με 120,5 εκατομμύρια στερλίνες. Βέβαια, στο νησί οι επενδυτές δεν φείδονται χρημάτων. Είναι οι εξ Ανατολής και πετρελαιάδες οι περισσότεροι, αλλά και οι γνωστοί Αμερικανοί ”αγελαδαρηδες”, όπως τους αποκαλούν, σκωπτικά στην Αλβιόνα, επειδή δεν έχουν σχέση με το τόπι, αλλά με τα κέρδη που αυτό αποφέρει.