Το δάκτυλο επί τον τύπον τον ήλων θέτει ο καθηγητής Φαρμακολογίας στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Κρήτης Αχιλλέας Γραβάνης περιγράφοντας με τα μελανότερα χρώματα την πορεία της πανδημίας στη χώρα μας τις επόμενες εβδομάδες. Ο Καθηγητής με ανάρτηση του στο Facebook κάνει λόγο για 7.000 κρούσματα την ημέρα και ραγδαία αύξηση των διασωληνωμένων που θα αρχίσουν να γεμίζουν ξανά τις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας αλλά και τους νεκρούς που θα ακολουθήσουν. Ο κ. Γραβάνης χωρίς να “μασάει” τα λόγια του, ξεκαθάρισε ότι ο λογαριασμός της αποτυχίας του εθνικού προγράμματος εμβολιασμού και της καταστροφής της οικονομίας μας, θα πάει αποκλειστικά στους ανεμβολίαστους αλλά και στους : « ‘επιστήμονες’ και τους “επιστημονίζοντες” εμπόρους της δυστυχίας, να τεκμηριώσουν τις επικίνδυνες για την δημόσια υγεία απόψεις τους» από τους οποίους ολόκληρη η κοινωνία θα ζητάει ευθύνες.
Αναλυτικά η ανάρτησή του
«Όταν σε 2-3 βδομάδες τα κρούσματα θα ξεπερνούν ίσως και κατά πολύ τις 6.000-7.000 ημερησίως και σε 4-6 βδομάδες οι κλινικές COVID-19 και οι ΜΕΘ θα αρχίσουν να γεμίζουν, οι τουρίστες θα ελαττώνονται τάχιστα (η Γερμανία ετοιμάζει οδηγία …), η οικονομία θα φρενάρει (ποιος άραγε θα έχει όρεξη για ψώνια και διασκέδαση). Οι ανεμβολιαστοι θα οδηγούν την χώρα σε κλείσιμο (έστω τοπικά), πάλι σε απώλειες δουλειών, σε χρεοκοπίες. Αυτή τη φορά δίχως σημαντική οικονομική στήριξη από την πολιτεία.
Tην κοινωνία την διχάζουν αυτοί που θα συμβάλουν σε αυτήν την κατάσταση, δηλαδή οι ανεμβολιαστοι και οι εμφανείς και αφανείς υποστηρικτές τους. Σε αυτούς (πολίτες, πολιτικούς, επιστήμονες) θα οφείλεται η δυστυχία αυτή, σε αυτούς θα σταλεί ο λογαριασμός της οικονομικής δυσπραγίας, της οσμής αρρώστιας και θανάτου. Καθαρές κουβέντες, όχι πολιτικά ορθές ανευθυνότητες. Η μεγάλη πλειοψηφία της κοινωνίας θα έχει κάνει το καθήκον της, ως όφειλε και θα ζητά εξηγήσεις.
Η πολιτεία επίσης θα πρέπει με θάρρος και υπευθυνότητα να επεκτείνει τον υποχρεωτικό εμβολιασμό και σε άλλες επαγγελματικές ομάδες (εκπαιδευτικοί, σώματα ασφάλειας όπως έκανε στη ΕΜΑΚ, επαγγελματίες εστίασης, οδηγοί ταξί λεωφορείων, επαγγελματίες κοσμητικης/αισθητικής/άθλησης).
Και επιτέλους, οι ακαδημαϊκοί επιστημονικοί φορείς να ζητήσουν από τους ‘επιστήμονες’ και τους επιστημονιζοντες εμπόρους της δυστυχίας να τεκμηριώσουν τις επικίνδυνες για την δημόσια υγεία απόψεις τους».
