Τα βιογραφικά είναι “στεγνά”. Οι ιστορίες των νικητών έχουν μεγαλύτερη αξία όταν συνοδεύονται και από τα συναισθήματα που οι ίδιοι δημιούργησαν. Εκτός από τις αμέτρητες επιτυχίες και τα εντυπωσιακά αγωνιστικά αποτελέσματα, ο Νίκος Σαργκάνης ήταν ένας ξεχωριστός άνθρωπος. Διότι έλεγε και έκανε πάντοτε αυτό που σκεπτόταν, χωρίς να εμποδίζεται από τις συνέπειες.
Δεν δίσταζε. Ο ποδοσφαιριστής της Ελλάδας που μπήκε στο αεροπλάνο για τη Δανία ως Νίκος και επέστρεψε ως: “Φάντομ της Κοπεγχάγης” (και επειδή ο βασικός Λευτέρης Πουπάκης είχε τραυματιστεί), ο – για πολλούς – κορυφαίος τερματοφύλακας που γέννησε το ελληνικό ποδόσφαιρο, ήταν εκείνος που λίγα χρόνια μετά τη γέννηση του επαγγελματικού ποδοσφαίρου, δηλαδή σε μία εποχή κυριευμένη ακόμη από συναισθήματα, δεν φοβήθηκε από “ερυθρόλευκος” να γίνει “πράσινος”. Να κάνει την “απαγορευμένη” διαδρομή από το Καραϊσκάκη στη Λεωφόρο.
Δεν άφησε ποτέ το δικό του “ερυθρόλευκο” συναίσθημα να εμποδίσει την καριέρα του. Λειτουργούσε απολύτως επαγγελματικά πριν καν αυτή η νέα τάξη πραγμάτων στον αθλητισμό γίνει συνείδηση. Πάντως στο πρώτο του ντέρμπι στο ΟΑΚΑ κόντρα στον Ολυμπιακό το 1985 όπου οι “πράσινοι” νίκησαν, έκανε καλή εμφάνιση αλλά δεν πανηγύρισε…
Ο Νίκος Σαργκάνης δεν ήταν απλά ένας καλός ποδοσφαιριστής. Ήταν μεγάλος πρωταγωνιστής και κάπως έτσι συγκλόνισε και δίχασε! Κινηματογραφικό σενάριο η ιστορία του στα γήπεδα…
Κρατούσα το μικρόφωνο της ΕΡΤ-2 μέσα στον αγωνιστικό χώρο όταν εκείνος, αμέσως μετά τη λήξη του τελικού κυπέλλου το 1988 όπου ο Παναθηναϊκός νίκησε στα πέναλτι τον Ολυμπιακό με δύο δικές του αποκρούσεις στο Ολυμπιακό στάδιο, έτρεξε προς το Γιώργο Βαρδινογιάννη λέγοντας του: “Ξέρεις πολύ καλά τι έγινε την Παρασκευή!”.
Η ατάκα του ήταν “απάντηση” στις φήμες που κυκλοφορούσαν λίγα εικοσιτετράωρα νωρίτερα στις εφημερίδες πριν τον τελικό, λόγω της δυναμικής παρουσίας του Γιώργου Κοσκωτά στους πειραιώτες και προκάλεσε πανικό στους ρεπόρτερ στις εφημερίδες.
Σε μία εποχή διαφορετικών ρυθμών, ακούσαμε αυτή την είδηση – κουβέντα του σχεδόν 24 ώρες αργότερα, όταν βάλαμε τη U-matic κασέτα να παίξει στην Κατεχάκη. Μπαίνοντας στο γραφείο της εφημερίδας “Μεσημβρινή” το απόγευμα της Δευτέρας, ο τότε ρεπόρτερ Παναθηναϊκού Νίκος Στραβελάκης με πείραξε χαμογελώντας: “Αντώνη τι έκανες; Έχεις αναστατώσει την Ελλάδα…”.
Τον συνάντησα μετά από πολλά χρόνια σε μία εκδήλωση και θυμηθήκαμε την ιστορία. Μέσα στους πανηγυρισμούς δεν είχε καταλάβει πώς έγινε γνωστή η κουβέντα που είπε. “Εσύ έβαλες αυτό το μικρόφωνο;”, μου είπε, με έκφραση ταλαιπωρημένη, αλλά και χαμογελαστή.
Ο Νίκος Σαργκάνης ήταν μέλος της ομάδας που οκτώ χρόνια νωρίτερα είχε αναστατώσει το ελληνικό ποδόσφαιρο κατακτώντας με την Καστοριά το κύπελλο! Η πρώτη ομάδα της επαρχίας που το κατάφερε είχε τους “γουναράδες” αποφασισμένους. Ο Σαργκάνης όμως δεν ήταν μόνο “γουναράς”, ούτε αποκλειστικά Ολυμπιακός ή Παναθηναϊκός. Ήταν “φάντομ” επειδή ξεπερνούσε τις ομάδες.
Το δικό του απίστευτα δυνατό βλέμμα, από μόνο του μπορούσε να δυσκολέψει τον αντίπαλο επιθετικό! Να τον οδηγήσει να κάνει τη χειρότερη επιλογή από εκείνες που βρίσκονταν μπροστά στα πόδια του, όταν του παρουσιαζόταν να τον αντιμετωπίσει σε ευκαιρία ένας εναντίον ενός.
Παρέμεινε “ψαρωτικό” αρκετά χρόνια μετά, όταν τον καλούσαμε στις τηλεοπτικές εκπομπές! Το Νίκο Σαργκάνη έπρεπε να είσαι πάντοτε καλά προετοιμασμένος για τον ρωτήσεις. Εάν του έθετες ερώτημα με κενά, σε διόρθωνε στον αέρα…
Κάπως έτσι η πρώτη του ομάδα, ο Ηλυσιακός, δεν δέχθηκε γκολ για 18 συνεχόμενα παιχνίδια εντός έδρας! Εξασφάλισε την άνοδο του στη Β Εθνική με τον Σαργκάνη στα δοκάρια…
Ο Νίκος Σαργκάνης στις ημέρες τις δόξας του έκανε αποκρούσεις η δυσκολία των οποίων προκαλούσε στις εξέδρες αντιδράσεις που θύμιζαν γκολ. Όπως στην κεφαλιά του Βλαστού, στο παιχνίδι με τον ΟΦΗ στο Καραϊσκάκη (1/4/1984), φάση που έγινε μέχρι και σήμα στην Αθλητική Κυριακή! Ο επιθετικός του ΟΦΗ, Θαλής Τσιριμώκος, ο οποίος βρίσκονταν κοντά στη φάση, αντί να αντιδράσει για το γκολ που χάθηκε, έσπευσε να φιλήσει τον Σαργκάνη.
Σωστά οι άνθρωποι της παραγωγής της εκπομπής την προτίμησαν τότε από οποιοδήποτε εντυπωσιακό γκολ. Θύμισε την επέμβαση του θρυλικού Γκόρντον Μπανκς στην κεφαλιά του Πελέ, ο οποίος μετά από χρόνια προλόγισε το βιβλίο του έλληνα τερματοφύλακα…
Ήταν από τις σπάνιες περιπτώσεις όπου χάρη στην προσωπικότητά του ξεπέρασε το ρόλο του τερματοφύλακα, ο οποίος αναγκαστικά περιορίζεται στην περιοχή του.
Σε μία περίοδο για το ποδόσφαιρο όπου οι τερματοφύλακες δεν εκτελούσαν πέναλτι όσο συχνά συμβαίνει στις μέρες μας, ούτε ανέβαιναν στην περιοχή στα τελευταία δευτερόλεπτα του αγώνα, ο Νίκος Σαργκάνης υπολογιζόταν από τους οπαδούς της κάθε εξέδρας ως ένας από τους σημαντικότερους αντιπάλους.
Γι αυτό όταν μπορούσε κάποιος επιθετικός να σκοράρει απέναντί του, οι οπαδοί αντί να αποθεώνουν το δικό τους παίκτη φώναζαν συνθήματα εναντίον του Σαργκάνη. Όπως το περίφημο από εκείνους της ΑΕΚ: “Σαργκάνη Σαργκάνη ο Μαύρος τι σου κάνει;“.
Ένας από τους καλύτερους επιθετικούς όλων των εποχών, ο Θωμάς Μαύρος, αποθεωνόταν και επειδή μπορούσε να βάλει γκολ στον Σαργκάνη…
Συστήθηκε εντυπωσιακά στο υψηλό επίπεδο εκείνο το απόγευμα της 13ης Μαϊου του 1979, όταν η ομάδα του, η καταπληκτική Καστοριά, έφυγε από το Γεώργιος Καραϊσκάκης με 0-0, αφού ο Ολυμπιακός δεν σκόραρε σε καμία από τις τρεις εκτελέσεις πέναλτι! Τα δύο απέκρουσε ο Σαργκάνης, το άλλο σταμάτησε στο δοκάρι.
“Το μυστικό μου είναι ότι δεν βγαίνω από την εστία μου. Δεν πέφτω σε μια γωνιά και ότι γίνει. Κάθομαι και περιμένω”, είχε δηλώσει μετά από τον αγώνα.
Δεν υπάρχει προηγούμενο στο ελληνικό πρωτάθλημα. Αυτή ήταν η ημέρα που ο Νίκος Σαργκάνης έγινε “πρωτοσέλιδο” και μέχρι την τελευταία στιγμή της ποδοσφαιρικής του διαδρομής δεν σταμάτησε ποτέ να βρίσκεται στην πρώτη γραμμή.
“Κάθομαι και περιμένω!”. Αυτή η δήλωση αποτύπωνε το χαρακτήρα του Νίκου Σαργκάνη συνολικά. Περίμενε να δεχθούν οι άνθρωποι της οικογένειάς του ότι θα γινόταν ποδοσφαιριστής. Δεν ήθελαν ούτε να το ακούσουν…
Ξεκίνησε δεξιός αμυντικός, τυχαία πέρασε στο τέρμα και έφτασε μπει η φωτογραφία του στο δημαρχείο της Κοπεγχάγης! Ο λόγος ήταν η εκπληκτική του βραδιά με την εθνική μας ομάδα που στα προκριματικά του Παγκόσμιου Κυπέλλου, τον Οκτώβριο του 1980 έφυγε νικήτρια από τη Δανία, 1-0 χάρη στο γκολ του Ντίνου Κούη, αλλά και τις εκπληκτικές επεμβάσεις του Νίκου Σαργκάνη.
Στην υποδοχή της αποστολής στο αεροδρόμιο του ελληνικού έγινε δεκτός σαν ήρωας μίας ολόκληρης χώρας. Τα κείμενα των εφημερίδων τότε είχαν κάνει την αντιστοιχία με την έλευση του Καραμανλή από το Παρίσι λίγα χρόνια νωρίτερα…
Οι εφημερίδες της Δανίας αναφέρθηκαν με διθυραμβικά σχόλια στον Σαργκάνη, για τον οποίο μπορούσε να διαβάσει κάποιος τίτλους όπως: “Το ελληνικό φάντομ απογειώθηκε”, “Ο άνθρωπος με πέντε χέρια“, “Ο τερματοφύλακας σαρανταποδαρούσα“.
Ένας από τους καλύτερους τερματοφύλακες στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο, ο Πέτερ Σμάϊχελ του είπε όταν συναντήθηκαν ότι τον θαύμαζε, λόγω της νίκης της Ελλάδας μέσα στη δική του χώρα.
Η φωτογραφία του Σαργκάνη στο δημαρχείο της Κοπεγχάγης έπαιξε κι αυτή το ρόλο της, για τα όνειρα του μικρού Πέτερ.
Ολοκλήρωσε την καριέρα του στον Αθηναϊκό, με τον οποίο λίγο έλειψε να καταφέρει το απίθανο. Να αποκλείσει τη Μάντσεστερ Γιουνάϊτεντ και μάλιστα σε διπλούς αγώνες το 1991. Μετά το απρόσμενο 0-0 στη Λεωφόρο, η ιστορία στον επαναληπτικό τράβηξε έως την παράταση στο Ολντ Τράφορντ.
Ο Σαργκάνης δεν δεχόταν να φύγει ηττημένος από κανένα γήπεδο. Ακόμη και από εκείνα που θαύμαζε περισσότερο.
Ο Αθηναϊκός παρέμεινε για τα επόμενα 20 χρόνια η μόνη ελληνική ομάδα που δεν είχε ηττηθεί σε κανονική διάρκεια αγώνα από τη Γιουνάιτεντ.
Τον πέτυχα εφέτος στο “Βαρούλκο”, στην αρχή του χρόνου. Φορούσε ένα σκούρο πορτοκαλί πουκάμισο και ήταν τόσο αδυνατισμένος που φοβόσουν να τον κοιτάξεις.
Το βλέμμα του, εκείνο το παντοδύναμο που είχε σε όλη του τη ζωή, αποκάλυπτε πως δεν ήταν καλά. Λίγες ημέρες μετά μπήκε στο νοσοκομείο κα διαγνώσθηκε με καρκίνο στο πάγκρεας.
Μου απαγόρευσα να τον χαιρετήσω. Δεν ήθελα να τον θυμάμαι έτσι, αλλά για την καταπληκτική του διαδρομή. Ήταν από τους ήρωες των παιδικών μας χρόνων…
