Η εθνική μας ομάδα ποδοσφαίρου είχε στα χέρια της ούτε ένα, ούτε δύο, αλλά τρία υπέρ της σενάρια, πριν από τη σέντρα στην 5η αγωνιστική του Nations League. Νίκη, ισοπαλία, ακόμη και ήττα με ένα γκολ διαφορά! Πάλεψε μέχρι την τελευταία στιγμή, ωστόσο δεν κατάφερε, κόντρα στην ποιοτικότερη εθνική Αγγλίας, να αντισταθεί και με τη δίκαιη ήττα της στο κατάμεστο ΟΑΚΑ με 3-0 πέρασε στη 2η θέση του ομίλου της.
Την Κυριακή (19.00) ο στόχος είναι πλέον μονόδρομος στο Ελσίνκι στην τελευταία αγωνιστική. Η νίκη είναι απαραίτητη κόντρα στη Φινλανδία, όμως η Αγγλία η οποία θα φιλοξενήσει την Ιρλανδία, κρατάει την τύχη στα χέρια της, στο 2ο όμιλο της Β’ κατηγορίας. Με νίκες και των δύο, η διαφορά τερμάτων θα είναι υπέρ των “τριών λιονταριών“.
Το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα, με 12 βαθμούς σε 5 ματς έχει ήδη εξασφαλίσει την 2η θέση , που προσφέρει τη δυνατότητα του μπαράζ ανόδου για την League A, κόντρα σε έναν από τους τρίτους της μεγάλης κατηγορίας.
Η Ελλάδα είχε καλά διαστήματα, όμως αυτά δεν ήταν αρκετά κόντρα σε μία αντίπαλο υποψιασμένη και αποφασισμένη μετά την απρόσμενη εντός έδρας ήττα από την εθνική μας στο Γουέμπλεϊ.
Η ανωτερότητα των άγγλων, παρά τις 9 απουσίες της αποστολής τους στην Αθήνα, αποκαλύφθηκε ξεκάθαρα σε αρκετά χρονικά σημεία, αν και δημιουργήθηκε σωστά στο δεύτερο ημίχρονο για λίγο η αίσθηση ότι θα μπορούσαμε να ισοφαρίσουμε.
Οι αναπληρωματικοί της Αγγλίας απέδωσαν καλύτερα από τους βασικούς, που είχαν φορέσει τη φανέλα στο μεταξύ μας παιχνίδι στο Λονδίνο. Δεν είμαστε σε αυτό το επίπεδο και επειδή ο κόσμος το γνωρίζει, χειροκρότησε στο τέλος.
Ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς δήλωσε μετά το παιχνίδι: “Το πρώτο γκολ επιβάρυνε την κατάσταση στο γήπεδο, δημιουργώντας μας προβλήματα. Δεν εξαρτώνται τα πάντα από εμάς σε αυτό το επίπεδο, όταν έχουμε τέτοιες ομάδες ως αντιπάλους. Δεν μπορούσαμε να διορθώσουμε τα προβλήματά μας χωρίς τη μπάλα και σε πολλές στιγμές η Αγγλία είχε τον έλεγχο του ρυθμού, με εμάς σε παθητικό ρόλο”.
Σίγουρα δεν είναι απλό να κουβαλάς χαρακτηρισμό ο οποίος δειλά σε παρουσιάζει κάτι σαν φαβορί κόντρα σε μία υπερ-δύναμη. Θα το θέλαμε, πάντως δεν ήταν αυτή η συνθήκη, απέναντι σε μία από τις καλύτερες ευρωπαϊκές εθνικές ομάδες, πολύ περισσότερο όταν έχει πολλά μέτρα να διανύσει σε κενούς χώρους. Κι ενώ διαθέτει έναν από τους κορυφαίους στον κόσμο, τον Μπέλινχγαμ, που ήταν και ο καλύτερος του αγώνα.
Σε κάθε περίπτωση, μετά τη νίκη και πολύ περισσότερο την εμφάνιση στο Λονδίνο, οι διεθνείς μας ξεκίνησαν τον αγώνα στο ΟΑΚΑ έχοντας θεωρητικό προβάδισμα. Όχι ποιότητας, αλλά βαθμολογικό.
Αυτό ως δεδομένο φάνηκε από την πρώτη στιγμή ότι τους πίεσε, όπως και η παρουσία – σε αυτό το βαθμό – του κόσμου μετά από πολλά χρόνια και είχε ως αποτέλεσμα να δεχθούν πολύ νωρίς γκολ, από τον Όλι Γουότκινς, μόλις στο 7ο λεπτό. Η Αγγλία είχε τον έλεγχο και επέλεγε τις επιθέσεις της κυρίως από τις πτέρυγες, περισσότερο με τον Μαντουέκε από δεξιά ο οποίος είχε και ευκαιρία στο 18′.
Χρειάστηκε να περάσουν 25 λεπτά για να καταφέρει η εθνική μας ομάδα να παρουσιαστεί στο παιχνίδι ανταγωνιστικά. Λες και… πατήθηκε κάποιο “ξυπνητήρι”, το οποίο ξύπνησε τους παίκτες, για να αποκτήσουν ρυθμό και ένταση στις ενέργειές τους, να ανεβάσουν το ποσοστό κατοχής από το 33% στο 40% και να βγάλουν τελικές προσπάθειες, με Ρότα και Μπακασέτα, όπως και μία πολύ καλή ευκαιρία με τον Τσιμίκα.
Αυτή η αλλαγή κράτησε ένα δεκάλεπτο, καθώς από το 35΄έως το τέλος του πρώτου ημιχρόνου η ομάδα μας επέστρεψε στο πιο συντηρητικό της σχέδιο. Υπήρξαν επίσης κάποιες στιγμές που θα μπορούσε να είχε κινδυνεύσει πολύ σοβαρά να δεχθεί και δεύτερο γκολ, όμως οι αμυντικές προσπάθειες του Κουλιεράκη και του Μαυροπάνου εξαφάνισαν αυτό το ενδεχόμενο.
Η Ελλάδα χρειαζόταν να ανεβάσει τις γραμμές, έτσι ώστε να απειλήσει στην επιθετική μετάβαση και να βρει δύναμη στις ενέργειες όπως και τις προσωπικές μονομαχίες.
Κάπως έτσι, τρεις αλλαγές μαζεμένες , 4 λεπτά πριν συμπληρωθεί μία ώρα παιχνιδιού, έγιναν από τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς, που κατάλαβε ότι η εθνική με την εικόνα της στο πρώτο δεκάλεπτο του δεύτερου μέρους κινδύνευε να δεχθεί ξανά γκολ. Είχε άλλωστε δοκάρι ο Μπέλιγχαμ στο 53′ και ευκαιρία με τον Λιούις που απέκρουσε ο Οδυσσέας Βλαχοδήμος.
Αναγκαστικά μπήκαν γρήγορα στο ματς οι Ιωαννίδης, Πέλκας και Γιαννούλης, αντί των Παυλίδη, Μπακασέτα και Τσιμίκα. Ο Πέλκας πέρασε αρχικά σε θέση “10”, με τον κόσμο που είχε κατακλύσει το ΟΑΚΑ να ζητά: “ένα γκολ”.
Στο 63′ ο Ιωαννίδης έφτασε κοντά στο 1-1, από την πάσα του Πέλκα, όταν σούταρε όμως ο Πίκφορντ έσωσε εντυπωσιακά την εστία της Αγγλίας.
Η Αγγλία στο 67‘ έριξε στο ματς τον Κέϊν αντί του Γουότκινς, κάνοντας συνολικά τέσσερις αλλαγές. Η Ελλάδα χάρη στη φρεσκάδα από τις δικές της, πήρε ξανά περισσότερη κατοχή και απείλησε εκτός περιοχής με τον Πέλκα.
Ήταν η ώρα μάλιστα που ο Γιοβάνοβτις, θέλοντας να διεκδικήσει με περισσότερες πιθανότητες την ισοφάριση, έβαλε στο παιχνίδι και τον Κωνσταντέλια αντί του Μασούρα στο 70′. Τον τοποθέτησε μάλιστα πίσω από τον Ιωαννίδη, στέλνοντας τον Πέλκα στα άκρα.
Το ανέβασμα της εθνικής και η αναζήτηση της ισοφάρισης, άφησε χώρους στους άγγλους, που βρήκαν τελικά και δεύτερο γκολ, σε αντεπίθεση που τελείωσε με τον Μπέλινγχαμ να σουτάρει και τη μπάλα να καταλήγει στο δοκάρι και στη συνέχεια στο σώμα του Βλαχοδήμου. Αυτογκόλ και Ελλάδα-Αγγλια 0-2 στο 78′.
Χρειαζόμασταν έτσι έστω ένα γκολ, προκειμένου να υπάρξει ισοβαθμία με διαφορά τερμάτων υπέρ μας στην κορυφή του ομίλου.
Ο Γιοβάνοβιτς πέρασε και τον Μάνταλο, όμως η Αγγλία βρήκε και τρίτο γκολ με καταπληκτικό τελείωμα – τακουνάκι από τον Κέρτις Τζόουνς, από ασίστ του Γκιμπς Γουάϊτ.
Ο Τζόουνς, που απέκτησε παιδί πριν ένα μήνα, έγινε ο πρώτος παίκτης της Λίβερπουλ που σκοράρει στο ντεμπούτο του στην εθνική Αγγλίας, μετά τον Σάμι Λι πριν τέσσερις δεκαετίες!
Το 0-3 στο 83′ δεν σταμάτησε βέβαια την προσπάθεια των ελλήνων διεθνών, την ώρα πάντως που ο κόσμος δεν είχε κουράγιο να φωνάξει.
Οι διεθνείς, με τις νίκες και ακόμη περισσότερο με την εικόνα τους στα προηγούμενα παιχνίδια, οδήγησαν τον κόσμο να κατακλύσει το ΟΑΚΑ. Τους αξίζει αυτή η συμπαράσταση καθώς η Ελλάδα είναι μετά από καιρό ομάδα με ταλέντο και προπονητή που δεν ακούει κανέναν εξωτερικό παράγοντα στις επιλογές του.
Κορυφαίος του ματς ο Τζουντ Μπέλινγχαμ που, σε αντίθεση με τη Ρεάλ Μαδρίτης, στην εθνική του ομάδα έχει ξεκάθαρο ρόλο. Από κοντά και ο Τζόουνς, όπως και ο Πίκφορντ με τις σημαντικές επεμβάσεις του, ενώ δεν υπήρξε κανείς που να υστέρησε από την Αγγλία.
Ελλάδα: Βλαχοδήμος, Ρότα, Κουλιεράκης, Μαυροπάνος, Τσιμίκας (56′ Πέλκας), Σιώπης (81′ Μάνταλος), Ζαφείρης, Μπακασέτας (56′ Ιωαννίδης), Μασούρας (70′ Κωνσταντέλιας), Τζόλης, Παυλίδης (56′ Γιαννούλης).
Αγγλία: Πίκφορντ, Γουόκερ, Λιούις, Γκάλαχερ (78′ Γκιμπς – Γουάιτ), Κόνσα (46′ Χολ), Γκουέχι, Μπέλιγχαμ, Γκόρντον (66′ Ρότζερς), Τζόουνς, Γουότκινς (66′ Κέιν), Μαντουέκε (66′ Μπόουεν).
