Για τις πολιτικές εξελίξεις στις ΗΠΑ, μετά την απόσυρση της υποψηφιότητας του Αμερικανού Προέδρου Τζο Μπάιντεν από τις προεδρικές εκλογές του 2024, μίλησε στο Πρώτο Πρόγραμμα της Ελληνικής Ραδιοφωνίας 91,6 και 105,8 ο Άγγελος Συρίγος, Βουλευτής της ΝΔ, πρώην Υπουργός και Καθηγητής Διεθνούς Δικαίου του Παντείου Πανεπιστημίου.
«Είναι ενδεικτικό του πανικού που έχει καταλάβει τους Δημοκρατικούς τις τελευταίες ημέρες μετά την απόπειρα δολοφονίας κατά του Τραμπ. Είχε αρχίσει να υπάρχει πανικός μετά την εμφάνιση του Μπάιντεν στο debate μεταξύ Μπάιντεν και Τραμπ και είχε δημιουργηθεί πανικός μεταξύ των Δημοκρατικών ότι δεν μπορεί να ανταποκριθεί σε ένα δεύτερο debate» επισήμανε αρχικά ο κ. Συρίγος, σχολιάζοντας την απόφαση αποχώρησης του Τζο Μπάιντεν από την προεδρική κούρσα.
Και συμπλήρωσε: «Ήρθε όμως, αυτή η κίνηση του Τραμπ μετά την απόπειρα δολοφονίας του-όπου ματωμένος σηκώνει τη γροθιά του στον αέρα-το οποίο αποτελείωσε οποιαδήποτε προσπάθεια. Δηλαδή ήταν ο δυνατός, ο ηγέτης σε κινηματογραφικό μάλιστα στυλ. Άμα ψάξετε να δείτε στο διαδίκτυο τη διαφήμιση της ταινίας Ρόκυ No 4 του 1985, όπου ο Σιλβέστερ Σταλόνε ως Ρόκυ νικά το Σοβιετικό αντίπαλό του, είναι παρόμοια η σκηνή. Δηλαδή είναι υπερυψωμένος ο Σταλόνε, γύρω του βοηθοί του, τυλιγμένος με την αμερικανική σημαία και στο πρόσωπο του αίματα. Είναι η εικόνα του Τραμπ. Δηλαδή άμα ζητήσει κάποιος να το σκηνοθετήσει, τόσο καλά δεν θα την πετύχαινε».
Εν συνεχεία, υπογράμμισε το εξής «Μπροστά σε αυτό τους έπιασε πανικός και απαίτησαν ουσιαστικά από τον Μπάιντεν να παραιτηθεί. Προσέξτε τώρα: Αυτό που έκανε ο Μπάιντεν ήταν μια ηρωική κίνηση από πλευράς του. Δεν είναι εύκολο να παραιτηθείς από υποψήφιος πρόεδρος, την ώρα που όλες οι ενδείξεις είναι ότι θα ήσουν ο υποψήφιος. Είναι μια κίνηση που ο Τραμπ ποτέ δεν θα έκανε. Δεν επρόκειτο ποτέ να παραιτηθεί, αλλά δεν πρόκειται να εκτιμηθεί. Και αυτό πρακτικά σημαίνει ότι ήρθε πολύ αργά. Δεν υπάρχει περιθώριο. Μέχρι τις 18-20 Αυγούστου οι Δημοκρατικοί πρέπει να έχουν καταλήξει σε νέο υποψήφιο πρόεδρο. Έχουν λιγότερο από ένα μήνα. Δεν έχουν το περιθώριο. Είναι ο τρόπος που λειτουργεί το αμερικανικό σύστημα επιλογής υποψηφίων. Βασίζεται σε μια διαδικασία η οποία ξεκινάει περίπου ένα χρόνο πριν το συνέδριο των Δημοκρατικών που αποφασίζουν και είναι δύσκολες οι διαδικασίες».
«Η Κύπρος δεν μπορεί να γίνει το μακρύ χέρι της Άγκυρας»
Αναφερόμενος στα γεγονότα στην Κύπρο, στις δηλώσεις αλλά και το πώς έκρινε την στάση του Ερντογάν δήλωσε «Περίμενα μια έξαρση ρητορική λόγω της ιστορικής συγκυρίας. Το οποίο και υπήρξε. Ξέφυγε σε αρκετά σημεία και μάλιστα αυτό ειδικά που είπε για τον υπουργό Εθνικής Αμύνης, ξεπέρναγε τα όρια, αλλά από κει και πέρα, διότι είθισται όταν αναφέρεσαι σε μια συνομιλία που κάνεις με έναν ξένο ηγέτη, να λες τι του είπες εσύ κι όχι τι ερμηνεύεις, ότι είπε εκείνος. Εδώ ο Ερντογάν ερμήνευσε τι υπονόησε ο Μητσοτάκης. Αυτό ξεπερνάει διπλωματικά όρια».
Όπως και ανέφερε στο τέλος της συνομιλίας τους, «Η διαπραγμάτευση που γίνεται είναι δώστε μας αναγνώριση να σας δώσουμε εδάφη. Αυτή ήταν η διαπραγμάτευση που γινόταν τουλάχιστον μέχρι το 2017. Το τελευταίο καιρό η Τουρκία λέει ελάτε να αναγνωρίσετε. Τελεία. Χωρίς τίποτα. Και εκεί τελειώνει η συζήτηση. Και εδώ είναι μια σειρά από ερωτήματα που εμείς πρέπει να απαντήσουμε. Ποιο είναι το μείζον στο Κυπριακό; Για μένα το νούμερο 1 είναι το θέμα της ασφάλειας του Ελληνισμού που μένει στην Κύπρο στις ελεύθερες περιοχές. Από κει και πέρα, εκείνο που προέχει είναι η πάση θυσία απομάκρυνση των τουρκικών στρατευμάτων με σημαντικές υποχωρήσεις στο θέμα της διακυβέρνησης της χώρας; Αυτό δεν το ξέρω, αλλά είναι κάτι που πρέπει να απαντήσουν οι Έλληνες της Κύπρου, γιατί αυτοί θα το υποστούν. Θα δεχθούν δηλαδή μια κατάσταση την οποία οι Τούρκοι της Κύπρου θα έχουν δυσανάλογα για τον πληθυσμό τους μεγάλη επιρροή στη λήψη αποφάσεων; Κατά πόσον αυτό θα καταστήσει ένα κράτος δυσλειτουργικό; Μήπως τυχόν η Κυπριακή Δημοκρατία σε αυτή την περίπτωση θα λειτουργεί ως η μακρά χειρ της Άγκυρας μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση; Και ούτω καθεξής».
