Κακά τα ψέματα: από τη στιγμή που οι τιμές χονδρικής ανέβηκαν κατά τον μήνα Ιούνιο, ήταν λογικό και επόμενο να καταγραφούν αυξήσεις στα τιμολόγια λιανικής του Ιουλίου. Μόνο που τελικώς, επιβεβαιώθηκε το δυσμενέστερο σενάριο για τους καταναλωτές καθώς το «καταφύγιο» του βασικού παρόχου έκανε αρκετά βήματα… πίσω στέλνοντας φουσκωμένο λογαριασμό στους καταναλωτές για τον Ιούλιο της ζέστης και του κλιματιστικού.
Προφανώς δεν μπορεί να αποδείξει κανείς ότι τώρα που δεν υπάρχει κάλπη στον ορίζοντα, δεν υπάρχει και (πολιτικός) λόγος για γενναίες εκπτώσεις και χαμηλές τιμές από την πλευρά του άλλοτε κρατικού μονοπωλίου. Δεν μπορεί όμως παρά να παρατηρήσει κανείς και το «ψαλίδισμα» της έκπτωσης στα πράσινα τιμολόγια (από το 38% στο 31%) αλλά και την αύξηση που υιοθετήθηκε στο μπλε σταθερό τιμολόγιο.
Όσοι λοιπόν πίστεψαν τις προηγούμενες εβδομάδες ότι τα φθηνά σταθερά θα είναι προσωρινά, τώρα δικαιώνονται και μπορούν να απολαμβάνουν μιας χαμηλής τιμής η οποία είναι άγνωστο πότε και αν θα καταγραφεί μέσα στο επόμενο 12μηνο. Όσοι δεν φρόντισαν να «κλειδώσουν» την τιμή, είναι πλέον αναγκασμένοι να πληρώσουν πάνω από 13 λεπτά για μια κιλοβατώρα, είτε πρόκειται για κυμαινόμενο, είτε πρόκειται για σταθερό τιμολόγιο. Δύσκολη συγκυρία για τους καταναλωτές καθώς η υψηλότερη τιμή λιανικής των τελευταίων μηνών θα συνοδευτεί και με την μεγαλύτερη κατανάλωση.
Θα είναι δύσκολοι οι καλοκαιρινοί λογαριασμοί του ρεύματος και η κυβέρνηση θα δυσκολευτεί να προβάλλει επιχειρήματα περί «ελέγχου» της ακρίβειας το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα.
