Εξαιρετικά ενδιαφέρουσες επισημάνσεις προκύπτουν από τις απόψεις εμπειρογνωμόνων, για το μέλλον της ναυτιλίας, οι οποίες βασίζονται σε παράλληλες μελέτες. Ως βάση της μεθοδολογίας αυτής (CLAROS), τίθεται η ναυτιλιακή βιομηχανία που συνίσταται στη δυναμική και τις ανταγωνιστικές της προτεραιότητες.
Κάθε σχολή σκέψης συντείνει στα ακόλουθα:
Άνθρωποι, τεχνολογία και βιοποικιλότητα
Αυτή η ιεράρχηση απαιτεί την εξισορρόπηση της τεχνολογίας, της φύσης, του κλίματος και των ανθρώπων. Οι εμπειρογνώμονες δίνουν ίση σημασία στην ενσωμάτωση ψηφιακών τεχνολογιών, όπως το διαδίκτυο των πραγμάτων, η τεχνητή νοημοσύνη και η αυτοματοποίηση, καθώς και στη διατήρηση της βιοποικιλότητας μέσω της αντιμετώπισης των επιπτώσεων της ναυτιλίας στο θαλάσσιο φυσικό οικοσύστημα. Περιλαμβάνουν επίσης την κατάρτιση και την ανάπτυξη δεξιοτήτων, επιτρέποντας την προσαρμογή στις νέες τεχνολογίες.
Απανθρακοποίηση
Η έμφαση δίνεται στην απεξάρτηση από τον άνθρακα και στη συγκεκριμένη ανάγκη στροφής προς καύσιμα χαμηλών και μηδενικών εκπομπών άνθρακα για τη μείωση των αερίων του θερμοκηπίου. Οι ειδικοί υπογραμμίζουν επίσης τη σημασία της απαλλαγής των λιμένων από τον άνθρακα, η οποία περιλαμβάνει τον συντονισμό των στρατηγικών των μεγάλων λιμένων για την απαλλαγή της ναυτιλίας από τον άνθρακα.
Προστασία και διατήρηση
Εδώ υπάρχει ανησυχία επίσης για το περιβάλλον, αλλά συνδυάζεται με τις επιπτώσεις των κινδύνων στον κυβερνοχώρο και την ανθρώπινη πλευρά των επιχειρήσεων – την ευημερία του πληρώματος. Οι ειδικοί δίνουν προτεραιότητα στους περιβαλλοντικούς στόχους και κανονισμούς, ενώ τονίζουν την ανάγκη διασφάλισης επαρκούς ναυπηγικής ικανότητας για μετασκευές και νέες κατασκευές, ώστε να επιτευχθούν οι στόχοι απαλλαγής από τον άνθρακα. Με αυτό συνδέεται μια ολιστική θεώρηση της προτεραιότητας για την προστασία των πλοίων και των λιμενικών εγκαταστάσεων από απειλές στον κυβερνοχώρο, καθώς και της ευημερίας και της ψυχικής υγείας των ναυτικών.
Υποδομές και δυνατότητες
Η γήρανση των υποδομών και η ανάγκη για την αναγκαία αναβάθμιση και συντήρηση των λιμένων, των καναλιών και άλλων θαλάσσιων εγκαταστάσεων, καθώς και η ανησυχία για την αναντιστοιχία της προσφοράς με τη ζήτηση, ιδίως όσον αφορά το δείκτη μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων, είναι οι βασικές ανησυχίες αυτής της σχολής σκέψης. Η αντιμετώπιση αυτών των ανησυχιών απαιτεί επιτάχυνση της ψηφιοποίησης, επενδύσεις στην αναβάθμιση και συντήρηση των υποδομών και εναλλακτικές διαδρομές, π.χ. σιδηροδρομικές και οδικές συνδέσεις στη Μέση Ανατολή και τον Παναμά.
Ασφάλεια και προστασία
Η τελευταία ομάδα δίνει προτεραιότητα στους αυξανόμενους κινδύνους που προκαλούνται από ανθρωπογενείς παράγοντες, όπως ο πόλεμος σε Ουκρανία και Γάζα και ο εμπορικός και τεχνολογικός πόλεμος ΗΠΑ-Κίνας, οι οποίοι προκαλούν περιορισμούς στο εσωτερικό των παγκόσμιων δικτύων της αλυσίδας εφοδιασμού. Η ασφάλεια της εφοδιαστικής αλυσίδας απειλείται από την αύξηση των περιστατικών πειρατείας, ιδίως στον Κόλπο της Γουινέας και στα Στενά της Malacca, ενώ η ασφάλεια τίθεται σε κίνδυνο από τον στόλο των γερασμένων, ανεπαρκώς ασφαλισμένων πλοίων.
Κοινό ζήτημα των πέντε σχολών σκέψης είναι η ανησυχία για τους ανθρώπους και το περιβάλλον που προκαλείται από τον σημερινό κόσμο των αυξημένων εντάσεων, με αποτέλεσμα την αύξηση των κινδύνων και της ευπάθειας. Τα καλά νέα είναι ότι υπάρχει προθυμία για δράση και αντιμετώπιση των προκλήσεων.
