Η αλήθεια είναι ότι χθες περιμέναμε από τον κ. Αλέξη Τσίπρα να κάνει κάποια κίνηση για να δείξει ότι πήρε το μήνυμα που του έστειλαν οι πολίτες στις εκλογές. Ότι έχει ακόμη τα ανακλαστικά της επιβίωσης τόσο του ίδιου όσο και του χώρου που εκπροσωπούσε. Αλλά μάλλον χάσαμε. Οι μόνοι που φταίνε στο μυαλό του Τσίπρα, είναι ο Κατρούγκαλος, η Φωτίου, άντε και κανά δυο ακόμη που θόλωσαν το μήνυμα που ήθελε να στείλει ο… μεγάλος τιμονιέρης, που έριξε το πλοίο του ΣΥΡΙΖΑ στα βράχια.
Αντί για αυτό είδαμε έναν Τσίπρα να ανακοινώνει ότι τελείωσε το… πένθος, να καταγγέλλει τη… δεξιά και να δηλώνει ότι πάει στις εκλογές για να κερδίσει. Καμία κίνηση από όσες υποσχέθηκε ότι θα κάνει το βράδυ της ήττας του και καμία αλλαγή που θα δείχνει ότι πήρε το μήνυμα.
Όλα αυτά καλά καμωμένα, δικό του είναι το… μαγαζί και μπορεί εάν θέλει να το κηρύξει και σε πτώχευση και σε διάλυση. Δικαίωμά του είναι να βλέπει ή να μην βλέπει το τι τον οδήγησε στη συντριβή. Δικαίωμά του είναι ακόμη και να θεωρεί ότι είναι ακόμη ο ηγέτης που ως… φοίνικας θα αναγεννηθεί από τις στάχτες στις οποίες βρίσκεται ο ίδιος και το κόμμα του.
Δικαίωμά του είναι ακόμη και να πιστεύει ότι με το σιωπητήριο που επέβαλε στα στελέχη του ενδυναμώνει την εσωκομματική δημοκρατία που ήταν εάν θέλετε το κύριο χαρακτηριστικό της Αριστεράς.
Εκείνο όμως που δεν έχει δικαίωμα να κάνει είναι να ανέχεται συμπεριφορές προσώπων που προσβάλλουν τον ελληνικό λαό, και να δηλητηριάζουν την κοινωνία. Ούτε βέβαια να ανασύρει από το χρονοντούλαπο της ιστορίας μπαμπούλες και αφηγήματα που ανήκουν στο χθες.
Κατανοώ ότι στον ΣΥΡΙΖΑ είχαν πιστέψει ότι επέστρεφαν στην εξουσία καβάλα στο άλογο. Για αυτό και είχαν… καβαλήσει αρκετοί το καλάμι και πήγαιναν να καταλάβουν την Βαστίλη. Αλλά εάν κέρδιζε ο Τσίπρας με 20 μονάδες τον Μητσοτάκη θα ήταν ο μεγάλος ηγέτης, και εάν κέρδιζε ο ΣΥΡΙΖΑ τη ΝΔ θα ήταν νίκη της δημοκρατίας. Τώρα που κέρδισε ο Μητσοτάκης είναι ο… τύραννος, ο μονάρχης, ο αλαζόνας και η ΝΔ η δεξιά που θα μας…καταπιεί χωρίς να είμαστε δυνατή αντιπολίτευση. Ο απόλυτος παραλογισμός και η συνταγή ήττας.
Καταλαβαίνω ότι λειτουργεί ακόμη το δόγμα Κατσιφάρα πως εάν δεν υπήρχε ο Τσίπρας δεν θα τους γνώριζε ο θυρωρός της πολυκατοικίας. Αλλά εδώ η πολυκατοικία καταρρέει και αυτοί χειροκροτάνε το θέαμα από τη μια, και από την άλλη γιατί θα έχουν την επομένη κάποιον για να του φορτώσουν την τραγωδία.
