Ο Παναθηναϊκός έφτασε, λοιπόν, στα όριά του. Γνώρισε απρόσμενα δυσάρεστες καταστάσεις σε αγωνιστικό επίπεδο, παρουσιάζοντας μία εικόνα η οποία δεν θυμίζει σε τίποτα τις λαμπρές ημέρες του παρελθόντος.
Εκεί λοιπόν που όλα έμοιαζαν καταδικαστικά για τα (πολλά) επόμενα χρόνια, ήρθε η πρόσληψη του Εργκίν Αταμάν να…ταράξει τα νερά, σε ευρωπαϊκό επίπεδο και όχι μόνο στην Ελλάδα.
Καταρχάς, επειδή όταν προσλαμβάνεται ένας προπονητής αυτού του μεγέθους, αυτόματα η ομάδα – είναι προφανές πως – θα ενισχυθεί σημαντικά. Με ποιότητα παικτών που θα επιλέξεi ο ίδιος ο τούρκος προπονητής και θα ταιριάζουν στα δικά του χαρακτηριστικά.
Αυτά δεν είναι αμελητέα, καθώς με τη δική του συνταγή η Αναντολού Εφές έγινε σε λίγα χρόνια από τελευταία ομάδα της Ευρωλίγκας, πρωταθλήτρια Ευρώπης.
Ο Αταμάν, εφόσον τον υποστηρίξει η μεταγραφική πολιτική του Παναθηναϊκού, θα παρουσιάσει και στους “πράσινους” την επιθετική του φιλοσοφία. Στην πορεία του έχει φροντίσει να έχει στο παρκέ πάντοτε τουλάχιστον δύο παίκτες με ικανότητα στην δημιουργία και την εκτέλεση.
Θέλει πρωτοβουλία, με σκοπό να απασχολεί την αντίπαλη άμυνα, για να μπορεί να βγάλει φάσεις στους σουτέρ. Παραδοσιακά έχει εκτελεστές στις ομάδες του, που ανοίγουν το γήπεδο και απασχολούν τις άμυνες.
Η Αναντολού Εφές στο διάστημα 2018-2022 έπαιξε, με διαφορά, το πιο όμορφο μπάσκετ στην EuroLeague, με τους δύο σερί τίτλους της να το επιβεβαιώνουν.
Ο Αταμάν έχει μπροστά του μία νέα πρωτόγνωρη πρόκληση, για την ομάδα, όχι τόσο τον ίδιο. Να βάλει τις βάσεις ώστε να επανέλθουν οι “πράσινοι” στην ελίτ. Ο ίδιος έχει ζήσει ανάλογες περιστάσεις. Ο Παναθηναϊκός καλείται για πρώτη φορά να διαχειριστεί το project: “Πρέπει να γίνω ξανά σπουδαία ομάδα στην Ευρώπη“.
Αν μπορούμε να κρατήσουμε κάτι από τη διαδρομή του στην Εφές είναι πως όταν διαθέτει το κατάλληλο ρόστερ, έχει τον τρόπο να παρουσιάζει αποτελέσματα.
