Ολοι γνωρίζαμε ότι ο δρόμος του Νίκου Ανδρουλάκη, προς τις εκλογές δεν θα ήταν στρωμένος με ροδοπέταλα. Και αυτό γιατί τόσο η Νέα Δημοκρατία, όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ, δεν ήθελαν στα πόδια τους ένα κόμμα, που θα έβαζε τρικλοποδιές στο δικομματισμό που είχαν κτίσει. Εκείνο που δεν γνωρίζαμε είναι ότι ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, με τα λάθη του θα πετύχαινε πολλά περισσότερα από όσα είχαν πετύχει ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ στις προσπάθειες που έκαναν να του εμποδίσουν την άνοδο.
Δεν είναι τυχαίο, ότι ενώ στην αρχή το ΠΑΣΟΚ είχε μπεί με φούρια στη νέα εποχή, δημοσκόπηση με δημοσκόπηση τα ποσοστά του κατέβαιναν και από την ώρα που υπήρχε η αίσθηση ότι ψηφίζεις Ανδρουλάκη και σου βγαίνει Τσίπρας, ο κατήφορος αυτός επιταγχυνόταν.
Σαν να μην έφταναν αυτά έσκασε στη Χαριλάου Τρικούπη και η βόμβα Καιλή. Και αντί ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ να πει mea culpa και να την στείλει εκτός κόμματος και κοινοβουλευτικής ομάδας επιχείρησε να πείσει ότι η κυρία Καιλή ήταν ένας δούρειος Ιππος και μια μεταγραφή αεροδρομίου για τη ΝΔ.
Το μόνο που πέτυχε με αυτήν την τοποθέτηση ήταν να εκθέσει όχι τη ΝΔ, αλλά τον εαυτό του και το ίδιο του το κόμμα.
Διότι δεν μπορεί να είσαι 8 χρόνια μαζί με έναν άνθρωπο, να σε έχει στηρίξει όταν κατέβηκες υποψήφιος απέναντι στη Φώφη Γεννηματά, να λειτουργείτε μαζί στην Ευρωβουλή και να μην έχεις πάρει είδηση για τα όσα συνέβαιναν. Δεν ήταν και 100 οι ευρωβουλευτές του ΠΑΣΟΚ. Δυο ήταν μόνο. Και εάν δεν πήρες είδηση τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα για σένα.
Ο κ. Ανδρουλάκης εκτίμησε ότι πετώντας την… καυτή πατάτα στη ΝΔ θα γλύτωνε τόσο ο ίδιος όσο και το κόμμα του από τις επικρίσεις. Το μόνο όμως που πέτυχε με αυτήν την τακτική ήταν να κάνει δώρο και στο ΣΥΡΙΖΑ και στη ΝΔ.
Ειλικρινά δεν ξέρω τι θα δείξουν οι επόμενες μετρήσεις. Εκείνο που διαπιστώνω όμως από συζητήσεις με στελέχη του ΠΑΣΟΚ, είναι ότι αυτό το πλήγμα μπορεί να είναι καθοριστικό για την επόμενη ημέρα του Κινήματος. Διότι εκεί που πήγε να σηκώσει κεφάλι, με τις….γκάφες αεροδρομίου είναι πιο κοντά σε μια ανώμαλη εκλογικά προσγείωση…
