Ο Φερνάντο Σάντος είναι ο προπονητής της ομάδας που στην πρώτη νοκ άουτ φάση του Μουντιάλ στο Κατάρ “έβγαλε μάτια”, με το 6-1 επί της Ελβετίας. Μίας ομάδας που παρουσιάζει, από αγώνα σε αγώνα, την ποιότητά της, διαθέτοντας σούπερ σταρ σε κάθε γραμμή, χωρίς παρ’ ολα αυτά να την ταλαιπωρούν προβλήματα στα αποδυτήρια.
Στην ομάδα του Φερνάντο Σάντος οι παικταράδες συνεργάζονται με συνέπεια, και ακολουθούν συγκεκριμένους ρόλους προκειμένου να λειτουργεί το σύνολο αποτελεσματικά. Ο καθρέφτης τους είναι οι πανηγυρισμοί! Όλοι μαζί, με χαρά, επιβεβαιώνοντας πως όταν ο Φερνάντο Σάντος βρίσκεται στον πάγκο, η λέξη “Ομάδα” έχει τη μεγαλύτερη σημασία.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως αυτή η Πορτογαλία έχει τον Κριστιάνο Ρονάλντο στην πιο δύσκολη κατάσταση, καθώς καλείται να αποδεχθεί τηο ζήτημα της ηλικιακής νομοτέλειας, σε μία στιγμή που ασφαλώς θέλει να παίζει (πάντοτε), κι ενώ την ίδια ώρα γνωρίζει ότι προπονητής του είναι δίκαιος, όταν τον αφήνει στον πάγκο.
Ο Φερνάντο Σάντος σκέφτηκε το προφανές. Πως σε νοκ άουτ αγώνα, θα τον είχε μεγαλύτερη ανάγκη από το δεύτερο ημίχρονο και μετά, εάν το ματς είχε οριακή εξέλιξη. Προφανέστατα αυτος ο ορθός τρόπος σκέψης για τον, δύο μήνες πριν κλείσει τα 38 CR-7, είναι ο σωστός και ο Φερνάντο Σάντος είναι ο άνθρωπος που έχει το περιθώριο να τον ακολουθήσει.
Ο Ρονάλντο θα ήταν απαραίτητος σε ενδεχόμενη παράταση, με την εμπειρία και το κρύο αίμα του. Αφού όμως το ματς στην πραγματικότητα τελείωσε από το πρώτο ημίχρονο, ο Κριστιάνο μπήκε μόνο για το σόου. Το κατάλαβε, γι’ αυτό και σκόραρε ακόμη και όταν είχε καταλογιστεί οφ σάϊντ! Για να αποθεωθεί…
Ο Φερνάντο Σάντος, που διαχειρίζεται από το 2014 και μετά όλα αυτά τα “υψηλά δεδομένα” με απόλυτη επιτυχία, είναι ο ίδιος προπονητής που έφτασε την Ελλάδα μία ανάσα από τον προημιτελικό του Παγκόσμιου Κυπέλλου πριν οκτώ χρόνια. Είναι ο άνθρωπος που διώξαμε (!) και δεν ακολουθήσαμε ποτέ τα σχέδιά του για την παρακολούθηση παικτών σε ολόκληρο τον κόσμο, για λογαριασμό των Εθνικών μας Ομάδων. Τα είχε έτοιμα, τα είχε προτείνει…
Ο Φερνάντο Σάντος, που στις μέρες μας κρατάει ενωμένη την Πορτογαλία και εξηγεί πειστικά στον Ζοάο Κανσέλο της Μάντσεστερ Σίτι για ποιο λόγο επιλέγει στο αρχικό σχήμα τον Νταλότ της Μάντσεστερ Γιουνάϊτεντ στα δεξιά της άμυνας, έφυγε από την ποδοσφαιρική ομοσπονδία της Ελλάδας σαν κυνηγημένος και με το έργο του συνεχίζει να μας εκθέτει ανεπανόρθωτα.
Καθώς μας θυμίζει ότι το πρόβλημα για το ποδόσφαιρό μας δεν είναι τα λίγα ή τα πολλά χρόνια που βρίσκεται πίσω απο τα υπόλοιπα της Ευρώπης. Το ζήτημα είναι αυτός ο διαφορετικός κόσμος (πόσο πιο ευγενικά πια…), που καταδικάζει κάθε προσπάθεια.
