Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 102 ετών ο θρυλικός πιλότος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, Αντιπτέραρχος (Ι) ε.α Κωνσταντίνος Χατζηλάκος. Ανακοίνωση εξέδωσε η Ένωση Αποστράτων Αξιωματικών Αεροπορίας, ενώ το θλιβερό νέο γνωστοποίησε μέσω των social media, ο ανιψιός του, Γιώργος Καραβάνας, Μοριακός Βιολόγος και Αναπληρωτής Διοικητής στο Νοσοκομείο της Λαμίας.
Ο Κωνσταντίνος Χατζηλάκος ήταν από τους θρυλικούς πιλότους της Πολεμικής Αεροπορίας έχοντας καταγράψει πάνω από 200 πολεμικές αποστολές με αεροσκάφη «Hurricane» και «Spitfire» για τις οποίες του είχαν απονεμηθεί δέκα πολεμικά παράσημα.
Ο αντιπτέραρχος (Ι) ε.α. Κωνσταντίνος Χατζηλάκος γεννήθηκε στη Λάρισα το 1920, κατετάγη στη Σχολή Ικάρων το 1940. Κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου (1940-1945) ως μάχιμος πιλότος της Ελληνικής Βασιλικής Αεροπορίας και έδρασε στα πεδία των μαχών της Βορείου Αφρικής, της Μεσογείου, της Ιταλίας, της Γιουγκοσλαβίας και του Αιγαίου.
Την περίοδο 1945-1967 διετέλεσε εκπαιδευτής σε στρατιωτικές σχολές και των τριών όπλων των ενόπλων δυνάμεων, καθώς και διοικητής μεγάλων αεροπορικών μονάδων και διευθυντής επιχειρήσεων σε στρατηγεία του ΝΑΤΟ. Το 1964-1967 ήταν ακόλουθος άμυνας στην ελληνική πρεσβεία στην Ουάσινγκτον. Αποστρατεύτηκε τον Απρίλιο του 1967.
Στη συνέχεια εργάστηκε για εννέα χρόνια ως διευθυντικό στέλεχος στη Χαλυβουργική και από το 1978-1997 ήταν τεχνικός σύμβουλος της Mc Donnell Douglas Corporation. Ως βετεράνος πολεμικός πιλότος ήταν πρόεδρος του συνδέσμου παλαιμάχων αεροπόρων της Βρετανικής Βασιλικής Αεροπορίας, κλάδος Αθηνών.
Tι αναφέρει ο Γ. Καραβάνας:
«Έφυγε σήμερα (σ.σ. χθες) από τη ζωή ο αγαπημένος μας “θείος Κώστας”, ο αδελφός της γιαγιάς μου που αποτέλεσε ζωντανό θρύλο του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου. Σε ηλικία 102 ετών κι έχοντας ζήσει μια ζωή που θα μπορούσε να αποτελέσει αντικείμενο κινηματογραφικής ταινίας, ο Αντιπτέραρχος (Ι) Κωνσταντίνος Χατζηλάκος άφησε άφωνο τον Πρίγκιπα της Ουαλίας Κάρολο που επισκέπτονταν τότε την Ελλάδα, όταν του έδειξε καταγραφές από τις περισσότερες από 200 αεροπορικές πολεμικές αποστολές του υπό την τότε διοίκηση της RAF, στο LogBook του αεροπλάνου του.
Όμως ο θείος Κώστας εκτός από ήρωας πολέμου ήταν και γνήσιος φιλειρηνιστής, που καθόλου δεν αρέσκονταν να εξιστορεί πολεμικές ιστορίες. Αντίθετα προτιμούσε να ασχολείται με άλλα θέματα, πιο χαρούμενα και λιγότερο σκοτεινά. Άνθρωπος ήπιος και βαθύτατα καλλιεργημένος, που αγαπούσε τη ζωή. Φιλόζωος, φιλότεχνος και φιλόμουσος, σπάνιο – ίσως και μοναδικό – είδος Πτεράρχου που εκτός από το να πετά και να εκπαιδεύει, συνέθετε και μουσική!
Λαμπρό παράδειγμα ανθρώπου που πάλεψε για την ειρήνη με πράξεις κι όχι με λόγια! Φίλος της ειρήνης όχι από φόβο ή από δισταγμό αλλά από πεποίθηση. Ειρηνιστής μπαρουτοκαπνισμένος, με κριτική σκέψη και πολιτική αντίληψη. Αποστρατεύτηκε πρόωρα όταν αρνήθηκε να συμμετέχει στο στράτευμα την περίοδο των Συνταγματαρχών.
Η ζωή του φέρθηκε γενναιόδωρα, αφού δεν ήταν λίγες οι φορές που γλίτωσε από του χάρου τα δόντια. Από τους έλληνες πιλότους της πρώτης σειράς που μπήκε στον πόλεμο δεν γύρισε κανένας. Από τη δεύτερη σειρά, της οποίας ήτανε μέλος, γύρισαν οι μισοί. Ένα αντιαεροπορικό βλήμα που χτύπησε το αεροπλάνο του, όπως έδειξε αργότερα η εξέταση των σημείων εισόδου και εξόδου από την άτρακτο, πέρασε ανάμεσα από τα δύο πόδια του, μετά μπροστά από τη μύτη του, και στη συνέχεια βγήκε από την καλύπτρα του πιλοτηρίου χωρίς να τον ακουμπήσει! Η ζωή του επέτρεψε να δει τρία παιδιά κι ένα πανέμορφο εγγόνι. Μας έκανε όλους υπερήφανους. Αιωνία του η μνήμη!».
