Για τις διαδοχικές κρίσεις που επηρεάζουν τις νέες γενιές και πώς μπορούν οι «σημαντικοί ενήλικες» και η πολιτεία να λειτουργήσουν θεραπευτικά μίλησε στο Πρώτο Πρόγραμμα 91,6 και 105,8 η αναπληρώτρια καθηγήτρια Παιδιατρικής και Εφηβικής Ιατρικής του ΕΚΠΑ και πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Εφηβικής Ιατρικής, Άρτεμις Τσίτσικα,
«Οι κρίσεις ξεκίνησαν με τον απόηχο της 11/09, μετά ήρθε το κραχ του 2008, ο covid, μετά ο πόλεμος και η ενεργειακή κρίση. Ωστόσο έχουν μοναδικές ποιότητες αυτά τα παιδιά ακριβώς λόγω της προσαρμοστικότητας τους. Αντιλαμβάνονται ότι πρέπει να προσαρμόζονται, να είναι ανθεκτικά, ότι πρέπει να προσπαθούν, έχουν μεγάλη άνεση με την τεχνολογία, έχουν τα θετικά και τα αρνητικά της παγκοσμιοποίησης, έχουν την ορμή της νιότης να υποστηρίζουν τα θετικά, τα ανθρώπινα δικαιώματα, εναντίον της διαφθοράς και το στοίχημα είναι να τους εμπνεύσουμε και να τους ενδυναμώσουμε γιατί τους κληροδοτούμε και πάρα πολλά, την κλιματική κρίση, θέματα ανισότητας, τα ζητήματα της βίας. Έχουν μοναδικές ποιότητες, πολύ σημαντικές σε σχέση με τις προηγούμενες γενιές, μοιάζουν με γενιές που πέρασαν πολύ σημαντικές κρίσεις, όπως παλιά πολέμους» ανέφερε η κ. Τσίτσικα.
Ειδικά σε σχέση με την πανδημία, είναι σαφές, τόνισε, ότι έχει ένα αποτύπωμα στην καθημερινότητα, στην ζωή και στην ποιότητα της υγείας των εφήβων και των παιδιών.
«Όπως φάνηκε στην σχετική έρευνα της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών έχει επηρεάσει και την σωματική υγεία και την ψυχοκοινωνική και την μαθησιακή πορεία των παιδιών. Έτσι έχουμε μια επίταση της ενασχόλησης με τις οθόνες, της διαδικτυακής εξάρτησης, της μείωσης της φυσικής δραστηριότητας, των διατροφικών συνηθειών που οδηγούν σε παχυσαρκία. Επίσης, έχουμε μια ψυχοκοινωνική επίπτωση, καθώς πολλά παιδιά βίωσαν κάποιες μεταβολές αιφνιδίως και στα παιδιά που είχαν κάποια προδιάθεση αυτό επιτάθηκε αλλά και τα παιδιά που τα κατάφερναν πολύ καλά παρουσίασαν κάποιες δυσκολίες που χρειάστηκαν βοήθεια για να τις διαχειριστούν, όπως επίσης και στο κομμάτι έκφρασης του ρομαντισμού τους για τις σχέσεις τους με τους άλλους. Και δεν πρέπει να ξεχνάμε και τις οικογενειακές σχέσεις, γιατί οι γονείς, οι σημαντικοί ενήλικες στην ζωή των παιδιών πραγματικά χρειάστηκε να βάλουν πάρα πολύ κόπο, υπήρξαν πολλές μεταβολές στις καθημερινές συνθήκες, η τηλεκπαίδευση, η τηλεργασία, τα μικρότερα παιδιά είχαν άλλες ανάγκες, οι έφηβοι άλλα ξεσπάσματα και οι γονείς έχασαν τις βοήθειές τους μέσα στο σπίτι, τις οικιακές βοηθούς, την γιαγιά, τον παππού και πραγματικά η οικογένεια πιέστηκε πολύ. Και αυτό σε μια περίοδο κρίσης σίγουρα έχει επιπτώσεις σε όλα τα μέλη της» πρόσθεσε η κ. Τσίτσικα.
Όπως εξήγησε, πολλά παιδιά βίωσαν αιφνίδια αλλαγές στην καθημερινότητά τους, στην ρουτίνα τους η οποία δημιουργεί μια ασφάλεια, μια κανονικότητα, ένα θετικό συναίσθημα. Επίσης βίωσαν κάποιες αλλαγές στις σχέσεις τους, κάποιες απώλειες.
«Σε μια ηλικία που πρώτη φορά πατούν στα πόδια τους σε σχέση με τους συνομηλίκους, τα φλερτ, την έκφραση της δικής τους συναισθηματικής κατάστασης, βίωσαν σημαντικές αλλαγές και έτσι άρχισαν να ζουν περισσότερο διαδικτυακά. Βίωσαν πολύ αυτό που λέμε έλλειμμα οράματος, δηλαδή μια προοπτική. Εκτός από την ανασφάλεια που είχε η πρώτη καραντίνα, η δεύτερη είχε μια μεγάλη κόπωση. Αυτό που χρειάζονται παρόλο που είναι πολύ προσαρμοστικά, είναι το όραμα, η προοπτική για να μπορέσουν να ορθοποδήσουν και τουλάχιστον έναν σημαντικό ενήλικα στην ζωή τους. Κάπου αυτό χάθηκε και υπήρξε και απόσυρση σε μερικά παιδιά από την καθημερινότητα του σχολείου και από τις σχέσεις και εγκλωβισμός στο διαδίκτυο και τα κοινωνικά δίκτυα» συμπλήρωσε.
