Στην εκτίμηση πως η παραίτηση της κυβέρνησης του Μάριο Ντράγκι δεν είναι ένα μεμονωμένο φαινόμενο, αλλά έρχεται και συμπληρώνει ένα μωσαϊκό αστάθειας σε ολόκληρη την Ευρώπη σε μια συγκυρία που είναι πάρα πολύ βεβαρημένη από τα προβλήματα που με την οικονομική, υγειονομική και γεωπολιτική κρίση, η οποία μας προετοιμάζει για έναν χειμώνα εξαιρετικά κρίσιμο και δύσκολο, προχώρησε ο Ομότιμος Καθηγητής Γεωπολιτικής στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης, Γιώργος Πρεβελάκης.
Μιλώντας στο Πρώτο Πρόγραμμα 91,6 και 105,8, ο καθηγητής σχολίασε πως ο Μάριο Ντράγκι είναι ένας πολύ υπεύθυνος και έμπειρος πολιτικός, ο οποίος παραιτήθηκε από τη στιγμή που δεν του δόθηκαν οι εγγυήσεις που είχε ζητήσει για να αναλάβει την ευθύνη της διακυβέρνησης.
Για τη γεωπολιτική κρίση, τόνισε ότι η Ευρώπη βρέθηκε εντελώς ανέτοιμη, «πληρώνουμε λάθη ιδεολογικά, πνευματικά και διανοητικά των περασμένων δεκαετιών» και για αυτό το λόγο «φτάσαμε να εκπλησσόμαστε για καταστάσεις τις οποίες θα έπρεπε να έχουμε φανταστεί και να τις έχουμε προβλέψει, εάν είχαμε κατανοήσει καλύτερα το νόημα της Ιστορίας». «Παρασυρθήκαμε σε μια ουτοπία ότι δεν υπάρχει πια η τραγική μοίρα της ανθρωπότητας και ότι έχουμε μπροστά μας οι δυτικοί ένα ανέφελο μέλλον. Αυτό δεν επιβεβαιώνεται και το γεγονός ότι δεν είχαμε προετοιμαστεί πνευματικά για μια τέτοια εξέλιξη, μας καθιστά “άοπλους” να αντιμετωπίσουμε τις συνθήκες», εξήγησε.
“Δεν θα έλεγα ότι είναι κατώτεροι των περιστάσεων ο Μακρόν ή ο Ντράγκι. Πιστεύω ότι το πρόβλημα οφείλεται στην ιδεολογική προετοιμασία των λαών της Ευρώπης. Έχουμε εθιστεί στην ιδέα ότι το μέλλον μας θα είναι εύκολο χωρίς κρίσεις και δυσκολίες και αυτή η αντίληψη μας οδηγεί να απαιτούμε από τους ηγέτες πράγματα που δεν μπορούν να αποδώσουν», πρόσθεσε ο ίδιος.
Τέλος, ο κ. Πρεβελάκης διαπιστώνει κρίση των πολιτευμάτων και της Δημοκρατίας, λέγοντας πως «έχουμε χάσει το μέτρο». «Αυτό που βλέπουμε ως άμεση αιτία των προβλημάτων της Ευρώπης είναι ότι έχουμε ξεχάσει πως η σωστή Δημοκρατία κρατάει το μέτρο ανάμεσα στον συγκεντρωτισμό και στον κατακερματισμό της εξουσίας. Θεωρήσαμε ότι το καλύτερο που μπορούμε να έχουμε είναι να έχουμε πάρα πολλά κόμματα τα οποία θα μοιράζονται την εξουσία και θα συνεργάζονται μεταξύ τους. Είναι σαφές ότι αυτό το πράγμα δεν δουλεύει, υποστήριξε, σημειώνοντας ότι «χρειάζεται να υπάρχει κάπου μια ορισμένη συγκέντρωση της εξουσίας».
