*Με 4 παράγοντες, που πρόλαβα και μίλησα χθες η είδηση της ημέρας ήταν: η εθνικοποίηση της γαλλικής επιχείρησης ηλεκτρισμού. Το 100% του πυρηνικού γίγαντα EDF αναλαμβάνει το γαλλικό Δημόσιο, προκειμένου να αντιμετωπισθεί η ενεργειακή κρίση. Εξέλιξη αναπόφευκτη-μονόδρομος, καθώς η Electricite de France αντιμετωπίζει τεράστια οικονομικά προβλήματα, προκειμένου να μπορέσει να ανταπεξέλθει στη χειρότερη ενεργειακή κρίση στην Ευρώπη, σημείωνε το Bloomberg.
*Συνειρμικά-αντανακλαστικά, αν θέλετε, ένας διαχειριστής fund τι περιμένετε να κάνει εάν έχει επενδύσει στην ΔΕΗ; Ακόμη και εάν η περίπτωση της Επιχείρησης είναι εντελώς διαφορετική, θέμα κεφαλαιακής ισχύος προφανώς και δεν υφίσταται αλλά άπαξ και πατήσει το sell η εντολή πιάνει και την κάθε…ΔΕΗ. Πολύ δε περισσότερο, που όταν προσκλήθηκαν τα funds να επενδύσουν στην αμκ (στα 9 ευρώ/μτχ) εντελώς διαφορετικά ήταν αυτά, που είχαν παρουσιάσει διοίκηση, κυβέρνηση κ.λ.π και άλλα-ακριβώς αντίθετα- ακολουθήθηκαν. Προφανώς και η κυβέρνηση έπρεπε να προτάξει την προστασία των καταναλωτών από τα χαρτοφυλάκια των διαχειριστών, αλλά αυτά έχουν οι χρηματιστηριακές αγορές. Για αυτό και η υπέρ προσπάθεια να μην χαθούν και τα 5 ευρώ για τη μετοχή.
*Ακολούθησε ο σχολιασμός των πρακτικών της Fed και του “παράθυρου” για νέες αυξήσεις επιτοκίων. “Συναγερμός” για τον πληθωρισμό.
*Αλλά και για το χρέος της Κίνας, που… φουσκώνει σε μεγέθη ρεκόρ.
*Σπεύδουν βραδέως: το “ενεργειακό”… καίει την Ευρώπη, την κοινωνία, η μία μετά την άλλη εταιρείες του κλάδου δεν θα έχουν άλλη επιλογή από την “εθνικοποίηση” και στις Βρυξέλλες έδωσαν χαρακτήρα “επειγόντως” και “άμεσης προτεραιότητας” το θέμα, που πρέπει να συζητηθεί σε επίπεδο Υπουργών Ενέργειας. Ξέρετε για πότε το σκέφτονται; για τις 26 Ιουλίου… μα δεν συνειδητοποιούν τι συμβαίνει; τι άλλο πρέπει να γίνει μπας και ξυπνήσουν; Πολιτική κρίση στη μία χώρα μετά την άλλη. Τελευταία, κρίση στην Σλοβακία.
*Μόλις χθες η στήλη αναδείκνυε τον λόγο του τραπεζικού sell off πανευρωπαϊκά. Υπό τον φόβο της αύξησης του (αρνητικού) επιτοκίου 50 μ.β των TLTROs. Εκτενές θέμα είδα αργά το μεσημέρι (στο euro2day) σε ανάλυση της UBS. Ένας ακόμη “άγνωστος Χ” προστίθεται στη δυσεπίλυτη εξίσωση του ευρωπαϊκού banking. Η ΕΚΤ εξετάζει το ενδεχόμενο αλλαγών στις στοχευμένες συναλλαγές πιο μακροπρόθεσμης χρηματοδότησης, σύμφωνα με τους Financial Times. Αρνητική εξέλιξη, εάν τελικά εγκριθεί και υλοποιηθεί. Θα αποστερήσει τις τράπεζες από μία σημαντική πηγή εσόδων σε περίοδο χρηματοδοτικής ανομβρίας.
*Ναι μεν, αλλά… ο Νίκος Βέττας για την ελληνική οικονομία. Ο διευθυντής του ΙΟΒΕ εκτιμά ως αρκετά ανθεκτική την ελληνική οικονομία, βλέπει έναν ρυθμό ανάπτυξης στο 3,5% με 4%, αλλά προειδοποιεί για τον τεράστιο πληθωρισμό και την αύξηση/επιβάρυνση των επιτοκίων/κόστους χρήματος. Πάντως ο νουνεχής καθηγητής κάνει λόγο για σταδιακό μετριασμό του ρυθμού ανάπτυξης και όχι απότομο. Σε κάθε περίπτωση, σε περιόδους meltdown καλό είναι και το soft landing. Προφανές, πως (και) στις αγορές κυριαρχεί η λογική του… μη χείρον βέλτιστον. Και από αυτή την άποψη, ο ένας μετά τον άλλο οι ξένοι οίκοι συγκλίνουν στην εκτίμηση πως η κρίση “χτυπά” την ελληνική οικονομία, επιχειρηματικότητα αλλά συγκριτικά ηπιότερα σε σχέση με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Παρηγοριά θα πείτε… αλλά θα επιμείνω στην εκτίμηση, πως η μνημονιακή κρίση μας θα μοιάζει… παιδική χαρά μπροστά που σαν avalanche απειλεί την Ευρώπη, από φθινόπωρο και μετά.
*Χθες ήταν η EDF στην Γαλλία, προχθές η Uniper στην Γερμανία, τι δεν (κάνουν πως δεν) καταλαβαίνουν στο Βερολίνο.
*Στο 1,02 το ευρώ/δολάριο, μπορεί και στο 0,98/1$ αλλά σε αυτή την συγκυρία, περισσότερο μας ωφελεί παρά μας ζημιώνει. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του American Express Global Business Travel- από τους πιο μεγάλους ταξιδιωτικούς οργανισμούς των ΗΠΑ, με επικεφαλής τον πολιτογραφημένο Έλληνα Γκρεγκ Ο’ Χάρα η κίνηση από ΗΠΑ προς Ευρώπη θα αυξηθεί 39% σε σχέση με το 2019, με κυρίως ωφελημένες Ιταλία και Ελλάδα. Ενδεικτικό το ότι σε σχέση με το 2019 οι προγραμματισμένες πτήσεις από τις ΗΠΑ προς Ελλάδα είναι 60% περισσότερες με το 56% να διαμένει στην Αθήνα, με μέση διάρκεια διαμονής 5 ημέρες. Big Spenders οι Αμερικανοί (και οι Άραβες) με την ισοτιμία στο 1/1 μια χαρά έρχονται. Εάν μάλιστα Delta, American επεκτείνουν τα δρομολόγια μέχρι Δεκέμβριο, ακόμη καλύτερα.
*Τρέχουν να αποκαταστήσουν το ταχύτερο δυνατόν τις όποιες ζημιές/φθορές στο Amanzoe, συνέπεια της καταστροφικής πυρκαγιάς στο Κρανίδι-Πόρτο Χέλι. Οι επισκέπτες του πολυτελούς resort μεταφέρθηκαν μεν σε άλλα ξενοδοχεία της περιοχής αλλά Amanzoe δεν είναι. Καθησυχαστικές Grivalia Hospitality και Dolphin Capital, συνεκτιμώντας την-σχεδόν- απόλυτη πληρότητα του resort. Στόχος, προφανής, να επαναλειτουργήσει άμεσα.
*Πως το είπε ο Νίκος Σταθόπουλος, στο Συνέδριο του Economist, δύσκολο να τιμολογηθεί το ρίσκο σε αυτή την συγκυρία. Επιφυλακτικά αισιόδοξος ο “μαέστρος των εξαγορών” (για δεύτερη σερί χρονιά στους 50 πιο επιδραστικούς dealmakers, στην Ευρώπη σύμφωνα με τους Financial Times) δεν έδωσε να καταλάβουμε εάν θα επανέλθει στην “νέα Intrakat” για τον βραχίονα των ΑΠΕ ή εάν στρέφει αλλού το monitoring του. Ή ακόμη και εάν κατεβάζει ταχύτητα, σε αντιδιαστολή με τη δήλωση του (τον Απρίλιο, στους Δελφούς) πως ετοιμάζει μία συμφωνία μέσα στο 2022. Προφανές, πως αρκετά έχουν αλλάξει από τα μέσα Απριλίου μέχρι σήμερα. Ωστόσο, παραδέχτηκε πως “…ευκαιρίες υπάρχουν ακόμη και σε ταραχώδεις καιρούς…”. Δυνατότητες και περιθώρια για συμφωνίες σε distress αποτιμήσεις τώρα που το “χρήμα” ακριβαίνει και τα δάνεια “βαραίνουν”. Ο έχων ρευστότητα- Cash is the King- και τα private equity funds διαθέτουν ισχύ πυρός/ρευστότητας μεγαλύτερης των 4 τρισ$.
*Μία νέα γενιά επενδυτικών έργων δημιουργείται στην χώρα, με τις κατασκευές-υποδομές και ενέργεια να είναι οι πιο υποσχόμενοι τομείς. Αυτό κράτησα από όσα σημαντικά είπε- στο Συνέδριο του Economist- η Πηνελόπη Λαζαρίδου (μέλος του εκτελεστικού συμβουλίου και γενική οικονομική διευθύντρια του ομίλου ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ). Ιδιαίτερη σημασία έδωσε στις επενδύσεις, που αφορούν στην αποθήκευση καθαρής ενέργειας.
*Και κάτι, που χρήζει πρόταξης. Διακομματική η συμφωνία για τη δημιουργία Ογκολογικού νοσοκομείου στη Θεσσαλονίκη. Νίκος Χαρδαλιάς και Σταύρος Καλαφάτης υπέγραψαν συμφωνία για την παραχώρηση έκτασης στο παλαιό στρατόπεδο Καρατάσου. Για την κυβέρνηση το θέμα είναι άμεσης προτεραιότητας, με ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ και ΚΚΕ υποστηρίζουν θερμά. Μένει να βρεθούν τα χρήματα (θα βρεθούν), καθώς το Θεαγένειο έχει συμπληρώσει 50ετία, εξυπηρετεί πάνω από 20.000, όχι μόνο από Θεσσαλονίκη αλλά και όμορες βαλκανικές. Μακάρι.
*Άλλη ενθαρρυντική εξέλιξη. Μετά τις Λάμψα (Χλόη Λασκαρίδη), Eurobank (Φωκίων Καραβίας), Εθνική (Γκίκας Χαρδούβελης-Παύλος Μυλωνάς) αλλά και ΕΛΠΕ, Motor Oil που προχώρησαν σε έκτακτη οικονομική στήριξη των εργαζομένων, μαθαίνω πως αρκετές ακόμη (και μακάρι να γίνουν όλο και περισσότερες) ετοιμάζουν ανάλογες πρόνοιες. Σε αυτούς τους καιρούς η αλληλεγγύη σφυρηλατεί και τις εργασιακές σχέσεις.
