Δυστυχώς για άλλη μια φορά εξάγαμε τον… κακό μας εαυτό. Και φάνηκε με έντονο τρόπο στην εμφάνιση του πρωθυπουργού στο Ευρωκοινοβούλιο. Αντί οι πολιτικές δυνάμεις να δουν τον κ. Μητσοτάκη, ως πρωθυπουργό της Ελλάδας, τον αντιμετώπισαν ως Πρόεδρο της ΝΔ με αποτέλεσμα να έχουμε τα γνωστά αποτελέσματα.
Να βάλουμε δηλαδή τα χέρια μας και να βγάλουμε τα μάτια μας, μια και αυτή η αντιπαράθεση στα μάτια των ευρωβουλευτών, τον μόνο που εξέθεσε ήταν την χώρα μας και κανέναν άλλον.
Σε μια κρίσιμη στιγμή, για την Ευρώπη, όσο και για τη χώρα μας, με έναν γείτονα που συνεχίζει να απειλεί, αντί να αναδειχτούν με αφορμή την παρουσία του κ. Μητσοτάκη, εγκλωβίστηκαν σε μια αντιπαράθεση που κανέναν Ευρωπαίο δεν αφορούσε, παρά μόνο τα εσωκομματικά ακροατήρια της πατρίδας μας.
Αυτό ήταν μέγα λάθος. Βέβαια το κακό ξεκινάει από την κουλτούρα του ευρωκοινοβουλίου, που τοποθετεί ως ερωτώντες από τις πολιτικές ομάδες, ευρωβουλευτές με εθνικό πρόσημο. Αυτό αυτομάτως οδηγεί σε άλλη λογική, καθώς φαίνεται ότι αντί του εθνικού προσήμου, κυριαρχεί το κομματικό πρόσημο. Γίνεται μια αντιπαράθεση με όρους εθνικού κοινοβουλίου και τα κόμματα εξάγουν την τοξικότητα που κυριαρχεί εντός της χώρας.
Εκτιμούμε ότι θα ήταν απαραίτητη μια καλύτερη προετοιμασία, για μια τέτοια εμφάνιση του πρωθυπουργού, Δυστυχώς τόσο από πλευράς συμμετοχής, όσο και από πλευράς ερωτήσεων, η χώρα μας δεν νομίζω ότι κέρδισε κάτι από την παρουσία του κ. Μητσοτάκη.
Το αντίθετο θα λέγαμε. Και αυτό δείχνει το έλλειμμα κουλτούρας και συνεννόησης που κυριαρχεί. Ο ΣΥΡΙΖΑ βρήκε την ευκαιρία να επιτεθεί στην κυβέρνηση και το ΠΑΣΟΚ, στην προηγούμενη κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, αλλά και αυτής του ΣΥΡΙΖΑ. Να βγάλουν τα άπλυτά μας στο Ευρωκοινοβούλιο.
Αποτέλεσμα αντί η Ελλάδα, να εμφανιστεί με τη νέα της εικόνα, στην Ευρωβουλή, να παρουσιαστεί διχασμένη σαν να μην έμαθε τίποτα από τα παθήματά της, που την οδήγησαν σε δέκα χρόνια Μνημονίου. Θέλω να πιστεύω ότι ο κ. Μητσοτάκης, εάν γνώριζε τι θα γινόταν σήμερα θα ακύρωνε την εμφάνισή του.
Παράλληλα αναδείχτηκε και ένα τεράστιο πρόβλημα της ίδιας της Ευρώπης. Αρκεί κάποιος να δει την εικόνα του Κογκρέσου όταν μίλησε ο κ. Μητσοτάκης και την εικόνα του Ευρωκοινοβουλίου, για να καταλάβει τι εννοούμε.
Συμπέρασμα: χάθηκε μια ευκαιρία ακόμη για τη χώρα μας, σε μια κρίσιμη στιγμή να εμφανιστεί ο πολιτικός της κόσμος με φανέλα της Εθνικής Ελλάδας. Ας ελπίσουμε κάποια στιγμή να συνειδητοποιήσουν άπαντες, ότι στο εξωτερικό ο εκάστοτε πρωθυπουργός, είναι όλων των Ελλήνων και όχι ο Πρόεδρος ενός κόμματος. Θα είναι μια καλή αρχή…
