O κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, Ευκλείδης Τσακαλώτος, στο πλαίσιο της συζήτηση του σ/ν του Υπ. Οικονομικών, ξεκίνησε την ομιλία του με αναφορά στην απόφαση του ανώτατου δικαστηρίου των Ηνωμένων Πολιτειών για τις αμβλώσεις, παίρνοντας αφορμή από την ομιλία του κυρίου Βελόπουλου που προφανώς θέλει να κλέψει κάτι από την αίγλη του Τραμπ και θεωρεί ότι ο τραμπισμός μπορεί να βρει έδαφος στην Ελλάδα. Μια απόφαση που είναι καταστροφική για τις γυναίκες, για το γυναικείο κίνημα, για τη μάχη εναντίον του σεξισμού. Που δείχνει ότι δεν υπάρχει γραμμική εξέλιξη στη χειραφέτηση των γυναικών, αλλά αντιθέτως πρέπει να δίνονται συνεχώς μάχες για τα δικαιώματά τους, για το σώμα τους, για τη χειραφέτησή τους. Εξέφρασε την ελπίδα και ευχή η απόφαση αυτή να είναι το έναυσμα για ένα νέο φεμινιστικό κίνημα και στην Ελλάδα αλλά και διεθνώς.
Απευθυνόμενος στους βουλευτές και βουλεύτριες του κυβερνόντος κόμματος ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, επισήμανε ότι η οικονομική ιστορία της χώρας δεν είναι το δυνατό χαρτί της κυβέρνησης. Γιατί για τη Νέα Δημοκρατία η οικονομική ιστορία της χώρας αρχίζει το 2015, πριν τη χρονιά αυτή καμία χώρα δεν χρεοκόπησε, δεν υπέστη μείωση του ΑΕΠ 25%, μείωση μισθών, συντάξεων, διαθέσιμου εισοδήματος, δεν υπήρξαν μέτρα 63 δις.
Θύμισε ότι όταν σε προηγούμενη ομιλία του είχε θίξει το πολύ σημαντικό ζήτημα του δημοσίου συμφέροντος, για όλους τους τομείς, για την υγεία, την ενέργεια, τη Λάρκο, ο κύριος Σταϊκούρας παίρνοντας το λόγο για να απαντήσει, αναφέρθηκε στα capital controls και στο πρώτο εξάμηνο του 2015. Καμία απάντηση επί της ουσίας, καμία αίσθηση υποχρέωσης να συνεισφέρουν στον κοινοβουλευτικό διάλογο.
Η στρατηγική αυτή έχει δύο προβλήματα:
· Σε ότι μας λένε για το 2015 μπορούμε να φέρουμε ως αντεπιχείρημα το πως φτάσαμε ως εκεί. Μιλούν σαν να μην υπήρχαν προβλήματα πριν.
· Ο κόσμος κοιτάει μπροστά και αυτό δημιουργεί έλλειψη δυναμικής της ΝΔ σε σχέση με τις προοδευτικές δυνάμεις που έχουν κοινό παρονομαστή το ενδιαφέρον για την προάσπιση του δημοσίου συμφέροντος, για την υγεία, την ενέργεια κλπ. Γιατί μπορεί οι πολίτες σε κάποιο βαθμό να ψηφίζουν και με βάση το παρελθόν αλλά περισσότερο ψηφίζουν με βάση το μέλλον, το όραμα, τη στρατηγική, το σχέδιο για την αντιμετώπιση προβλημάτων. Και σε αυτά η Νέα Δημοκρατία χωλαίνει.
Όσον αφορά τον Σκαραμαγκά:
Πρώτον, όλοι οι υποψήφιοι αγοραστές θα έπρεπε να ξέρουν τους όρους του παιχνιδιού εκ των προτέρων, όχι εκ των υστέρων να αλλάζουμε τους όρους.
Δεύτερον, αναρωτιόμαστε εάν έχει κάποια στρατηγική σημασία για τη Νέα Δημοκρατία το ναυπηγείο. Γιατί για τη Λάρκο καταλάβαμε ότι δεν έχει, ούτε για το νικέλιο, ούτε για τη βιομηχανική και την αμυντική πολιτική της χώρας. Παρόλο που αυτοπροσδιορίζεται ως πατριωτική.
Τρίτον, όσον αφορά δε το νομικό ζήτημα που έβαλε η κυρία Αχτσιόγλου, τι συνεπάγεται η συνέχιση της δραστηριότητας των ναυπηγείων, τι σημαίνει αυτό για τα δικαιώματα των εργαζομένων, η Νέα Δημοκρατία δεν φαίνεται πρόθυμη να απαντήσει. Γιατί ο νεοφιλελευθερισμός δουλεύει με αυτό τον τρόπο, να μην μπορούν οι εργαζόμενοι να σηκώσουν κεφάλι. Και η Νέα Δημοκρατία δεν θέλει συμβάσεις αορίστου χρόνου, προτιμά να απολυθούν όλοι οι εργαζόμενοι και να υπάρξουν νέες συμβάσεις. Είναι ζωντανά τα παραδείγματα των efood και πράκτικερ.
Τέταρτον, φαίνεται να μην αφορά την κυβέρνηση η ποιότητα ζωής, ο περιβάλλον χώρος γύρω από τον Σκαραμαγκά, το να υπάρχουν ζωντανές κοινότητες, υγεία, έλλειψη ρύπανσης. Γιατί σταμάτησε τους δασικούς χάρτες, γιατί για αυτή ό,τι ιδιωτικό είναι αυτομάτως και καλό και δεν υπάρχει λόγος να παρέμβει το κράτος για να προασπίσει το δημόσιο συμφέρον.
Στη συνέχεια, αναφέρθηκε στις ιδιωτικοποιήσεις και τον ιδιωτικό τομέα, όπου επί Ρέιγκαν ιδιωτικοποιήθηκαν οι εταιρείες που κατασκεύαζαν τα στέγαστρα και σταθμούς στάσεων λεωφορείων στην Καλιφόρνια. Το αποτέλεσμα ήταν ότι στις πλούσιες περιοχές κατασκευάστηκαν στέγαστρα, γιατί μπορούσαν να τοποθετούν επάνω διαφημίσεις, στις φτωχές δεν έφτιαχναν στέγαστρα, και οι άνθρωποι στην Καλιφόρνια περίμεναν το λεωφορείο στον ήλιο. Γιατί το κέρδος δεν μπορεί να εξασφαλίσει δημόσιο συμφέρον.
Για μας είναι σημαντικό να μπορούμε να διαφυλάξουμε ένα χώρο προστατευμένο από τις αξίες και λειτουργίες της αγοράς, είναι πολλά τα ενδιαφερόμενα μέρη από τη λειτουργία μιας εταιρείας, οι εργαζόμενοι, το περιβάλλον. Για τη νέα Δημοκρατία είναι η αγορά, το κέρδος και ο ιδιωτικός τομέας μόνο. Στην πραγματικότητα υπάρχουν τα παραπάνω σε συνδυασμό με το παλιό πελατειακό κράτος, ένα τέλειο πάντρεμα. Δωράκι στον επενδυτή, αλλά αυτό δεν είναι ούτε νεοφιλελευθερισμός είναι η παλιά Νέα Δημοκρατία που όλοι ξέρουμε και αγαπάμε.
Για αυτό πρέπει να συζητήσουμε, με όλες τις προοδευτικές δυνάμεις, στη βάση του δημοσίου συμφέροντος για όλους του τομείς, υγεία, παιδεία, περιβάλλον, ενέργεια. Με ποιες προτεραιότητες, σε ποια κατεύθυνση και όσο πιο γρήγορα γίνεται, γιατί αυτή η κυβέρνηση πρέπει να φύγει όσο πιο γρήγορα γίνεται.
