Κανείς, στη μάταιη διαδρομή της ζωής, δεν μπορεί να αλλάξει την προσωπικότητά του εντελώς. Υπάρχουν ωστόσο πάντοτε οι αφορμές, τα γεγονότα πιο σωστά, τα οποία συμβάλλουν στην αναδιαμόρφωση χαρακτήρων. Αυτή είναι μία κατηγορία ανθρώπων.
Ο Ζοσέ Μουρίνιο ανήκει σε άλλη! Στην κατηγορία των αδιαπραγμάτευτων, με τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς του. Ο Πορτογάλος, που αυτή την ώρα πανηγυρίζει με τη Ρόμα τον πρώτο ευρωπαϊκό τίτλο στην ιστορία της ομάδας (και συνολικά πρώτο μετά από 14 χρόνια), δεν έχει αλλάξει τίποτα στον τρόπο σκέψης και τις συμπεριφορές του, από την ημέρα που ξεκίνησε!
Νευρικός, απόλυτος, ειρωνικός, αλαζόνας, αγενής, παρορμητικός, σχολαστικός, τελειομανής και πολλά ακόμη, τα οποία δεν τον εμπόδισαν ποτέ πάντως να προχωρήσει, επιβάλλοντας τη φιλοσοφία του όπου δούλευε. Κι αν η πορεία του τα τελευταία χρόνια δείχνει καθοδική, το βράδυ της 25ης Μαϊου 2022, μας θύμισε πως στους τελικούς παραμένει αποτελεσματικός, άρα και… Special!
Ο Ζοσέ Μουρίνιο λοιπόν, στα 59 του, έγινε ο πρώτος προπονητής στην ιστορία του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου που έχει κατακτήσει το Champions League, το Europa League και το Europa Conference League.
Με τη νίκη απέναντι στη Φέγενορντ, στην πέμπτη παρουσία του σε τελικό ευρωπαϊκής διοργάνωσης, διεύρυνε το απόλυτο, 5/5, στα μεγάλα «ραντεβού» στις διοργανώσεις της UEFA.
Πιο πίσω, στο ξεκίνημα της πορείας του στα μεγάλα σαλόνια, έζησα κάτι καταπληκτικό στο Οπόρτο, το 2004. Παραμονή του πρώτου προημιτελικού της Πόρτο με τη Λιόν στο Champions League είχε τη συνέντευξη τύπου. Για καλή μου τύχη, λίγο πριν αρχίσει, είχα συναντήσει στο σαλόνι της αίθουσας τύπου τον μυθικό σπίκερ – δάσκαλο Μάρτιν Τάιλερ, ο οποίος βρισκόταν εκεί προφανώς για λογαριασμό της αγγλικής τηλεόρασης.
Δεν έχασα την ευκαιρία να τον ζαλίσω, εξηγώντας του πόσο καλό έκανε στη δουλειά μου διότι τον είχα πάντοτε στα αυτιά μου παράλληλα όταν μετέδιδα παιχνίδια της Premier League για λογαριασμό του Super Sport (όπως λεγόταν τότε η σημερινή Nova) και εκείνος φυσικά το απολάμβανε με ένα τεράστιο χαμόγελο. Έτσι λοιπόν η ώρα πέρασε.
Ο Μουρίνιο είχε ξεκινήσει να μιλάει και παρακάλεσα τότε τον Τάιλερ να πάμε να τον ακούσουμε. Εκείνος ωστόσο συνέχισε την κουβέντα και επειδή ένιωθα σπάνια τη συγκυρία, δεν τον εγκατέλειψα. Όταν ο Μουρίνιο τελείωσε τη συνέντευξη τύπου, οι δημοσιογράφοι που έβγαιναν από την αίθουσα είχαν στα πρόσωπά τους την έκφραση η οποία παρέπεμπε στο: “έχω ζήσει κάτι καταπληκτικό!”.
Ο Τάϊλερ απόρησε κι εγώ άρχισα να ρωτάω, αδιακρίτως: “Τι χάσαμε βρε παιδιά;” Οι απαντήσεις όλων είχαν ένα πολύ συγκεκριμένο κοινό σημείο αναφοράς, το οποίο αφορούσε αποκλειστικά στην προσωπικότητα του Πορτογάλου. “Δεν υπάρχει αυτός ο τύπος. Θα γράψει ιστορία”, είπε ο πρώτος. Ακολούθησαν και οι υπόλοιποι στην ίδια λογική. Κανείς δεν ήταν ακριβής στην τεκμηρίωση αυτής της βεβαιότητας, άπαντες ωστόσο ήταν βέβαιοι ότι αυτός ο άνθρωπος είναι κάτι διαφορετικό. Από τον τρόπο που έλεγε το πιο απλό. Το αυτονόητο. Δεν έπεσαν έξω, ούτε και ο ίδιος για τον εαυτό του.
Μπορεί κανείς να του καταλογίσει πολλά. Δεν γίνεται ωστόσο να προσπεράσει ότι έγραψε και γράφει ιστορία με την προσωπικότητά του.
